Հայաստանի կառավարությունը թեժ գիծ է բացել կոռուպցիայի և այլ անօրինականությունների համար ահազանգեր ստանալու նպատակով: Այդ ընթացքում նույն կառավարությունն ԱԺ է ներկայացնում և առնվազն առաջին ընթերցմամբ անցկացնում Հարկային օրենսգիրք կոչվող փաստաթուղթը, որի վերաբերյալ արդեն մի քանի օր է՝ ահազանգում են թե՛ ընդդիմադիր քաղաքական ուժերը, թե՛ գործարարները:
Այսպիսով, մի տեղ բացվում է թեժ գիծ՝ իբր հասարակության ձայնը լսելու համար, մեկ այլ տեղ նույն այդ հասարակության ձայնի հանդեպ քար անտարբերությամբ առաջ է մղվում մի փաստաթուղթ, որն ըստ էության հենց Հայաստանում հաստատված համակարգի սոսինձ է: Այդ կոնտրաստը վկայում է, թե իրականում ինչ նպատակ ունի թեժ գիծը: Իհարկե, «հարսնաքողի» նպատակ՝ ըստ էության «հարսնագողությամբ» զբաղված համակարգի «հարսնաքողերից» մեկը: Բայց, ոչ միայն քողով այս համակարգը:
Թեժ գծի մեսիջը այլ է, հատկապես Հարկային օրենսգրքի կոնտրաստի ֆոնին: Ինչն է իշխանության մեսիջը: Հասարակությանը մի կողմից՝ առաջարկվում է համակարգային բյուրեղացման փաստաթուղթը, մյուս կողմից՝ թեժ գիծը: Ասել կուզի՝ համակարգը այդ երկու զուգահեռով արձանագրում է Հայաստանի հետագա զարգացման իր տեսլականը՝ համակարգը մնում է նույնը, դերակատարները, հարաբերությունների կանոնակարգը, համակարգային հենքը մնում են նույնը, զուգահեռ համակարգը պատրաստակամություն է հայտնում հանրությանը դա ընդունելու դեպքում ընդառաջել, այսպես ասած, տեխնիկական հարցերում:
Այսինքն՝ արվում է գործարքի առաջարկ, և պատահական չէ, որ թեժ գիծն ու թեժ Հարկային օրենսգիրքը զուգորդվում են: Հասարակությունը ընդունում է իշխող համակարգի տնտեսա-քաղաքական մենաշնորհը, որի երեք հիմնասյուներն ըստ էության Սահմանադրությունը, Ընտրական և Հարկային օրենսգրքերն են, իսկ իշխող համակարգը համաձայնում է ընդունել հասարակության բողոքները, այսպես ասած, երկրորդ շերտի սահմանում:
Բնական է, որ թեժ գիծը ընդունելու է այն բողոքները, որոնք չեն վերաբերում, չեն հասնում ՀՀԿ «պոլիտբյուրոյի» շահերի սահման: Այսինքն՝ իշխող համակարգը հասարակությանն առաջարկում է իր մենաշնորհի հավանության, լեգիտիմության դիմաց ընդլայնել հանրային ձայնի սահմանը, որը խորհրդարան չի հասնի, բայց կհասնի կառավարություն:
Այսինքն՝ հասարակությունը խորհրդարան չի ձևավորի, խաղի կանոն չի ձևավորի և չի սահմանի, չի մասնակցի դրա սահմանմանը, բայց այդ իրողությանը համակերպվելու դեպքում կստանա հնարավորություն իշխանության խաղում ունենալու մի փոքր ավելի դերակատարում և երկրորդային շերտի չինովնիկության հանդեպ ստանալու որոշակի լիազորություններ:
Դա, իհարկե, ծուղակ է, որովհետև այդ լիազորությունները, այդուհանդերձ, կիրառվելու են ոչ թե հանրային անհրաժեշտությամբ, այլ համակարգային, որովհետև խաղի լծակները համակարգը պահում է իր ձեռքում:
Կիրառվող հնարքներն, իհարկե, բավական պարզունակ են, սակայն միաժամանակ նաև աշխատունակ, քանի որ քաղաքական նախաձեռնություններով ներկայումս հանդես է գալիս, քաղաքական գործընթաց թելադրում է միայն իշխանությունը:
Քաղաքական դաշտի մյուս հատվածը ըստ էության արձագանքողի դերում է: Այդ դերն ավելի է նվազում թեժ գծով, քանի որ եթե հասարակության, այսպես ասած, ահազանգերն ու բողոքական տրամադրություններն ընդունում էր ընդդիմադիր հատվածը, ապա այժմ դրանք ընդունելու է նաև կառավարությունը:
Ընդ որում, այս դեպքում թե օբյեկտիվ, թե սուբյեկտիվ հանգամանքներից ելնելով՝ կառավարությունը կընդունի և կխաղարկի առավել արդյունավետ՝ այդպիսով էլ ավելի մեծացնելով իր խաղային առավելությունը՝ առաջին հայացքից թվում է թե որակական առավելության լիակատար բացակայության պայմաններում:
11:38
11:00
10:33
12:22
12:05
11:44
11:06
10:46
10:32
10:12
10:01
09:46
09:36
09:26
09:13
09:01
18:56
18:22
17:51
17:36
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | |||
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |||
10:01
09:46
09:36
09:26
09:13
09:01
09:45
09:33
09:17
09:01
09:19
09:01
09:36
09:28
09:55
09:32
09:15
09:02
09:46
09:32
09:16
09:01
09:01
09:45
09:34
09:18
09:02
09:56
09:42
09:33
09:02
09:56
09:42
09:34
09:16
09:02
09:52
09:42
09:35
09:16
09:02
09:45
09:22
09:14
09:02
09:46
09:31
09:26
09:14
09:01
