Այսօր Լեհաստանի մայրաքաղաք Վարշավայում կմեկնարկի ՆԱՏՕ-ի հերթական գագաթնաժողովը: Գագաթնաժողովի օրակարգում կլինեն առանցքային հարցեր, որոնք վերաբերելու են թե՛ ՆԱՏՕ-ի, թե՛ Եվրամիության հեռանկարներին, նոր մարտահրավերներին, անելիքներին:
ՆԱՏՕ-ի գագաթնաժողովից առաջ հրապարակվեց Եվրամիության անվտանգության նոր ռազմավարությունը, որտեղ հանգուցային կետն այն էր, որ Ռուսաստանը դիտվում է ԵՄ ռազմավարական մարտահրավեր:
Ի՞նչ է որոշելու այս ուղղությամբ ՆԱՏՕ-ն: Ռուսաստանը կրկին կհռչակվի՞ մարտահրավեր, թե՞ ՆԱՏՕ շրջանակում այն արդեն կդիտվի պարզապես որպես սպառնալիք: Համենայնդեպս, ՆԱՏՕ-ի գագաթնաժողովից առաջ խորհրդատվական մի շարք փաստաթղթերում, որ մշակել են դաշինքի հետ սերտորեն աշխատող եվրաատլանտյան տարբեր վերլուծական կենտրոններ, անհրաժեշտություն է համարվում Ռուսաստանի հետ հարաբերությունների կոշտացումը, անվտանգության միջոցառումների ընդլայնումն ու առարկայացումը, պատժամիջոցների խստացումը, արևելաեվրոպական գծով՝ ներառյալ Մերձբալթիկան և Սևծովյան շրջանը, ՆԱՏՕ պաշտպանական կարողությունների ընդլայնումն ու ռեսուրսների ծավալումը:
Ի՞նչ որոշումներ կլինեն այս կապակցությամբ՝ պարզ կլինի առաջիկա երկու օրերի ընթացքում: Սակայն ակներևաբար մեծ է հավանականությունը, որ այդ որոշումները կունենան իսկապես շրջադարձային նշանակություն եվրոպական անվտանգության համակարգի համար:
Իր հերթին Ռուսաստանը հայտարարել է, որ պատրաստ է պատասխան քայլերի: Եթե անգամ Վարշավայի գագաթնաժողովը չբերի ճակատագրական փաստերի կամ իրավիճակների, ապա ակնհայտ է, որ այն, համենայնդեպս, կլինի աշխարհաքաղաքական մեծ դիմակայության նոր հանգրվան:
Հետևաբար այդ նոր հանգրվանն իր հետ բերելու է նոր մարտահրավերներ, այդ թվում նաև՝ Հայաստանի համար: Մարտահրավեր այն իմաստով, որ Հայաստանը հերթական անգամ բախվելու է իր վարած միակողմանի կամ միաբևեռ արտաքին քաղաքականության պատին, երբ լինելով ռուսական մարտահրավերների սպասարկման ծիրում՝ Հայաստանը կամա, թե ակամա հայտնվելու է եվրոպական անվտանգության համակարգից այն կողմ: Եվ ստեղծվելու է իսկապես բավականին ծանր մի պատկեր, երբ Հայաստանը մի համակարգում է, որն իր համար ամենևին անվտանգություն չէ, ինչը ցույց տվեց ապրիլյան պատերազմը, մյուս կողմից՝ այդ համակարգը Հայաստանի համար ոչ միայն անվտանգություն չէ, այլ նաև աստիճանաբար կարող է դառնալ վտանգ, որովհետև Հայաստանը դրվում է եվրոպական համակարգին «պատասխանի» տիրույթում:
Եվ որքան էլ եվրոպական համակարգը Հայաստանը չի դիտարկում վտանգ կամ սպառնալիք ուղղակիորեն, այդուհանդերձ՝ Հայաստանն ակամայից կարող է դառնալ թիրախ: Եվ եթե անգամ ոչ մի՝ նույնիսկ քաղաքական կամ անգամ տնտեսական սլաք չգա դեպի այդ թիրախը, և ավելին՝ եթե անգամ եվրաատլանտյան հանրությունը շարունակի օժանդակել Հայաստանին պետական արդիականացման հարցերում, միևնույն է՝ այն, որ Հայաստանը հայտնվում է գծից այն կողմ, արդեն իսկ լուրջ հարված է Հայաստանի հեռանկարներին: Առավել ևս, որ այս իմաստով վարշավյան գագաթնաժողովից առաջ Հայաստանը երկու խիստ անցանկալի և անհամարժեք մեսիջ է հղում աշխարհին՝ ԵԱՀԿ ԽՎ-ում ամոթալի քվեարկությունների տեսքով, երբ հայկական պատվիրակության ձայնը ծառայում է Ռուսաստանին, և ՀՕՊ համակարգի վավերացման տեսքով, երբ Հայաստանը պաշտպանության նախարարի մակարդակով հայտարարում է, որ այլընտրանք չունի:
22:24
19:09
18:06
17:56
17:47
17:45
17:22
17:09
16:48
16:15
15:52
15:38
15:15
14:42
14:18
14:03
13:56
13:42
13:38
13:21
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | |
| 29 | 30 | ||||||
09:56
09:44
09:36
09:25
09:14
09:02
09:44
09:33
09:15
09:01
09:56
09:49
09:36
09:31
09:15
09:02
09:45
09:36
09:27
09:15
09:01
09:44
09:23
09:02
09:28
09:13
09:34
09:18
09:03
09:55
09:48
09:36
09:28
09:02
09:55
09:49
09:35
09:18
09:02
09:19
09:02
09:49
09:34
09:18
09:03
09:55
09:42
09:35
09:17
09:02
