Հայաստանին անվտանգություն է պետք, բայց նա փորձում է ապահովել այն երաշխիքների օգնությամբ, որոնք տրվելու են Ադրբեջանի կողմից, ինչը ստեղծված իրավիճակից լավագույն ելքը չէ։ Այս մասին NEWS.am-ի հետ զրույցում ասաց քաղաքագետ Ալեքսանդր Իսկանդարյանը։
Նա համոզմունք հայտնեց, որ խաղաղության պայմանագրի միջոցով ինչ-որ բան ապահովել հնարավոր չէ։ Մինչ օրս դա չի աշխատել, դիվանագիտական ջանքերը բավարար չեն, պետք են այլ միջոցներ։
Փորձագետը կասկած հայտնեց, որ նման ռազմավարությունը կարող է արդյունքի բերել, քանի որ հնարավոր չէ այնպիսի թուղթ ստորագրել, որը կբացառի ճնշումը: Բաքուն ճնշում է Հայաստանին ոչ թե այն պատճառով, որ կա կամ չկա խաղաղության պայմանագիր, այլ այն պատճառով, որ 2020 թվականի պատերազմում նա չի հասել բոլոր այն նպատակներին, որոնց փորձում էր հասնել։
«Պատերազմում հաղթել է Ադրբեջանը, բայց նպատակներն ամբողջությամբ չեն իրականացվել։ Ուստի Բաքուն շարունակում է պատերազմը այլ միջոցներով, երբեմն էլ նույն միջոցներով»,-նշեց նա։
Իսկանդարյանը վստահ չէ, որ կարելի է մտածել այնպիսի ձեւակերպումներ, որոնց դեպքում Հայաստանը կստանա անվտանգություն, բայց միեւնույն ժամանակ արցախյան հիմնախնդիրը կշարունակի գոյություն ունենալ այն տեսքով, ինչ տեսքով որ կա կամ կշարժվի դեպի իր լուծումը։
Այն, ինչ հիմա կատարվում է, նա անվանեց վերջնագրեր, պայմաններ, որոնք Բաքուն առաջադրում է եւ սկսում է սպառնալ կրակոցներով, ճանապարհի, գազի փակմամբ եւ այլն։
«Այսօրվա դրությամբ Հայաստանը շատ հնարավորություններ չունի՝ դիմագրավելու այդ վերջնագրերին։ Առեւտուրն այնպիսի գործողություն է, երբ ինչ-որ բան ես տալիս եւ դրա դիմաց ինչ-որ բան ես ստանում: Այդպիսին էր իրավիճակը մինչեւ 2020 թվականը, իսկ հիմա Հայաստանը մեծ հաշվով առաջարկելու բան չունի։
Իսկ ահա խաղաղության պայմանագիր ասելով կարելի է հասկանալ բոլորովին տարբեր տեսակի տեքստեր եւ համաձայնագրեր: Ադրբեջանական կողմի փորձը՝ ստիպել Հայաստանին ստորագրել պայմանագիրը այն վարկածով, որում Բաքվին դա ձեռնտու է, վաղուց է գոյություն ունեցել։ «Մենք ցույց կտանք, թե ինչ է անում Ադրբեջանն այդ կապակցությամբ՝ սկսած էսկալացիայից, վերջացրած բանավոր ճնշումներով, այդ թվում՝ Հայաստանի տարածքում ադրբեջանական անկլավների մասին խոսակցություններով, հայտարարություններով, թե Լեռնային Ղարաբաղ գոյություն չունի եւ այլն»,-նշեց քաղաքագետը:
Իսկանդարյանը հիշեցրեց, որ ադրբեջանցիները ցանկությունների մի ամբողջ փունջ ունեն. նրանք ցանկանում են պայմանագրի այնպիսի տեքստ, որով հասկանալի կլինի, որ առաջին հերթին Հայաստանը ճանաչում է Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը, երկրորդ՝ Լեռնային Ղարաբաղի խնդիրը ճանաչվում է որպես Ադրբեջանի ներքին խնդիր։ Ադրբեջանի համար դա քայլ է խաղաղապահների դուրսբերման ուղղությամբ։
«Ադրբեջանին պետք է Լեռնային Ղարաբաղը, Հայաստանին՝ անվտանգությունը։ Պետք է այնպես անել, որ անվերջ էսկալացիաներ եւ ճնշումներ չլինեն։ Ակնհայտ է, որ Երեւանը պատկերացումներ ունի այն մասին, որ կարելի է այնպիսի պայմանագիր կնքել, որի դեպքում այդ անվտանգությունը կապահովվի։ Այսինքն՝ փաստաթղթում նշվելու են ինչ-որ պայմաններ, որոնց արդյունքում այդ անվտանգությունը կգա։ Այստեղ կարող է ներառվել նաեւ Թուրքիայի հետ ճանապարհների եւ սահմանների բացումը»,-եզրափակեց նա։
13:23
13:05
12:45
12:27
11:55
11:39
11:21
11:05
10:46
10:23
10:09
09:46
09:34
09:18
09:02
21:29
20:22
19:23
19:03
18:50
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | |||
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |||
09:34
09:18
09:02
09:26
09:18
09:46
09:34
09:15
09:02
09:45
09:32
09:14
09:01
09:36
09:55
09:36
09:14
09:01
09:55
09:37
09:25
09:17
09:02
09:45
09:35
09:27
09:15
09:02
09:56
09:42
09:28
09:16
09:02
09:53
09:36
09:28
09:16
09:02
09:58
09:44
09:36
09:25
09:16
09:02
09:36
09:28
09:14
09:02
09:53
09:36
