Մանդատային ֆալստարտ

15.12.16 | 13:31

Չնայած այն հանգամանքին, որ ԱԺ հինգերորդ գումարաման տասներորդ նստաշրջանն ավարտել է իր աշխատանքները, սակայն պառլամենտում աշխատանքները շարունակվում են: Երեքշաբթի բավականին հագեցված օրակարգով մեկնարկեց հերթական արտահերթը. Խորհրդարանական աշխատաները ոչնչով չտարբերվեցին արդեն կայացած նախկին շուրջ 60 նիստերից. դեմագոգիա, պոպուլիզմ ու ժամավաճառություն:

Հայրենի պառլամանտականներին չեմ փորձի մեղադրանքների սյունին գամել, ուղղակի կներկայացնեմ մի քանի թեզեր: Արտահերթում մի շարք նախագծերի հետ ընդգրկված էին նաև հանրության կողմից լայն արձագանք ստացած ՀՀ պաշտպանության ժամանակ զինծառայողների կյանքին կամ առողջությանը պատճառված վնասների հատուցման մասին օրենքը և կից ներկայացված օրենքների փաթեթը կամ այլ կերպ ասած 1000 դրամների մասին օրենքը, ինչպես նաև Քրեական օրենսգրքում փոփոխություններ կարատելու մասին նախագիծը, որով նախատեսվում է քրեականացնել ապօորինի հարստացումները: Նշված ծավալուն և հարընդգրկուն օրինագծերը չանտեսվեցին ԱԺ «հերոսների» կողմից և դրանց շուրջ հյուսվեցին բազում «լեգենդար» և էպիկական ելույթներ: Պատգամավորներից ոմանք այս հարմար առիթը բաց չթողեցին իրենց կուսակցույթւնոների գաղափարները հանրությանը ևս մեկ անգամ մատուցելու համար. ոմանք արդեն բացահայտ ներկայացնում էին նախընտրական իդեաներ:

Հայրենի թիվ մեկ ամբիոնը թեժ և հրաբորբոք ելույթների պակաս ընդհանրապես չունեցավ, ելույթների զգալի մասը ինձ հիշեցնում էր նախըտրական ելույթներ ու ընտրական ճառեր, երբ խորհրդարանականները ջանք չեն խնայում հաճոյանալ ընտրողներին: Ծեծված ու ամենօրյա մաշված հռետորաբանություն, ոչինչ չասող և չփաստարկված եզրույթներ, ահա սա էր գրեթե բոլոր ելույթների ընդհանուր բնորոշումը:

Օրակարգում ընդգրկված հարցերից ուշադրության արժանիներից կառանձնացնեմ թերևս Կուսակցությունների մասին ՀՀ օրենքի քննարկումը:

Հայտնի է, որ քաղաքական համակարգի կարևորագույն և անկյուաքարային ինստիտուտը միանշակ կուսակցություն է և ցանկացած երկրում կուսակցական համակարգի ճկունությունն ու էլաստիկությունը խոսում է տվյալ երկրի քաղաքական հակարգի զարգացվածության ու ժողովրդավարության բարձր որակների մասին: Կուսակցությունների մասին օրենքի քննարկման ժամանակ առանձնակի ակտիվություն դրսևորեցին հատկապես նախկին ներկայիս պատգամավոր-կուսակցապետներ Հայկ Բաբուխանյանը և Խոսրով Հարությունյանը: Բաբուխանյանը սրտնեղել էր հատկապես այն դրույթի համար, որով նախատեսվում էր` 10 տարի ԱԺ ընտրություններին և խոշոր քաղաքաների (Երևան, Գյումրի, Վանաձոր) ՏԻՄ ընտրություններին չմասնակցած կուսակցության գործունեությունը ժամանակվոր առկախել:

Հարցերի ընդհանուր կարևորությունն ու առաջնահերթությունը ոչնչով «չխանգարեց», որ ևս մեկ արտահերթ անցնի գրեթե դատարկ դահլիճում. «հերթապահ» պատգամավորներն ուղղակի փորձում էին ապահովել որոշակի աշխուժ ֆոն:

Հ.գ. Կարող եմ վստահաբար փաստել հետևյալը. նման սրտաճմլիկ ու պաթետիկ ելույթներն իրականության հետ ոչ մի աղերս չունեն, և մանդատային ֆալստարտը կարող է ունենա հակառակ էֆեկտ:

Արմեն Հովասափյան