1in.am - Մեկ ամսվա ընթացքում Էմանուել Մակրոնը երկու տրիումֆալ հաղթանակ տարավ, ըստ էության` քաղաքական հեղափոխություն իրականացնելով Ֆրանսիայում: Երեկ այդ երկրում խորհրդարանական ընտրությունների առաջին փուլն էր, որի արդյունքները թույլ են տալիս ենթադրել, որ Ֆրանսիայի խորհրդարանի 577 մանդատներից մոտ 400-ը բաժին է հասնելու Մակրոնի «Առաջ, Հանրապետություն» ցենտրիստական կուսակցությանն, որն ընդամենը մեկ տարվա կենսագրություն ունի: Հանրապետականները խորհրդարանում կունենան 85-125 տեղ, սակայն կատարյալ ֆիասկո է ապրել խորհրդարանական այսօրվա մեծամասնությունը` սոցիալիստների կուսակցությունն, որը նոր պառլամենտում կունենա առավելագույնը 35 մանդատ, ընդ որում` երեկվա ընտրություններում պարտվել են այս կուսակցության նախագահն ու նախագահական վերջին ընտրություններում սոցիալիստ թեկնածու Ամոնը: Ուլտրաաջ Մարին Լը Պենը` նախագահական վերջին ընտրություններում Մակրոնի հիմնական մրցակիցը, անցել է ընտրությունների երկրորղ փուլ, սակայն նրա «Ազգային ճակատը» նոր խորհրդարանում կարող է հավակնել ընդամենը չորս տեղի:
Այսպիսով` Մակրոնը հնարավորություն ստացավ ձևավորել սեփական խորհրդարանական մեծամասնությունն ու կառավարությունը, սակայն ավելի էական է այն հանգամանքը, որ էապես փոխվում է Ֆրանսիայի քաղաքական համակարգը, որը 1958թ-ից կառուցված է երկկուսակցական հիմքով` հանրապետականների ու սոցիալիստների մրցակցության և համակեցության սկզբունքով: Ֆրանսիայի քաղաքական էլիտան, հասարակությունը դասեր քաղեցին Brexit-ից, ԱՄՆ նախագահական ընտրություններից, կարողացան չեզոքացնել Ռուսաստանից և իսլամական ահաբեկչությունից եկող մարտահրավերները և դրեցին նոր համակարգի հիմքերը:
Սա նոր Ֆրանսիայի, Եվրամիության ռեսթարթի մեկնարկն է: Ֆրանսիայի բովանդակային փոփոխությունները տեսանելի են ոչ միայն նրա քաղաքական համակարգում, այլև միջազգային հարաբերություններում, ինչի խոսուն դրսևորումները դարձան նախագահ Մակրոնի տպավորիչ հանդիպումները Թրամփի և Պուտինի հետ ու վերջիններիս ակնհայտ հոգնածությունը, մաշվածությունը` Ֆրանսիայի երիտասարդ առաջնորդի ֆոնին:
Ֆրանսիական ընտրությունների ֆոնին ավելի տեսանելի է դառնում համապարփակ այն ճգնաժամը, որը ստեղծվել է եվրաինտեգրացիայից հրաժարված Մեծ Բրիտանիայում: Խորհրդարանական կայուն մեծամասնությունից զրկված Թերեզա Մեյը հուսահատ փորձեր է անում կոալիացիա ձևավորելու ուղղությամբ` դրանում ներգրավելով հյուսիսիռլանդցի յունիոնիստներին: Դա կայունություն չի բերի բրիտանական քաղաքական համակարգին, սակայն ուժերի բալանսը և փխրուն կայունությունը կարող է խարխլել Հյուսիսային Իռլանդիայում:
23:34
23:16
23:14
22:48
22:34
20:45
20:22
19:04
18:46
18:22
18:04
17:43
17:27
17:14
16:46
16:24
16:09
15:49
15:35
15:17
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | 3 | |||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | ||
09:58
09:45
09:35
09:27
09:13
09:04
09:59
09:46
09:37
09:25
09:14
09:02
09:56
09:45
09:36
09:23
09:09
09:56
09:42
09:25
09:13
09:02
09:58
09:44
09:36
09:27
09:13
09:02
09:45
09:36
09:25
09:16
09:02
09:58
09:45
09:37
09:23
09:14
09:02
09:57
09:45
09:35
09:23
09:15
09:02
10:06
09:55
09:44
09:36
09:27
