«Փաստ» օրաթերթը գրում է. Քաղաքագետ Սերգեյ Շաքարյանցի կարծիքով, եթե Ադրբեջանը մտածում է, թե ԵԱՀԿ գրասենյակի փակումը կարող է Մինսկի խմբի համանախագահների վրա ճնշում գործադրելու միջոց լինել, ապա չարաչար սխալվում է: Եվ եթե Ադրբեջանը ցանկություն ունի բանակցային գործընթացը շեղել Մինսկի խմբի ձևաչափից, ապա պետք է փորձի այնպես անել, որ նախ ՄԱԿ–ի գրասենյակները փակվեն, ինչն իրականում անհնարին է: «ԵԱՀԿ գրասենյակը փակելու հարցը որևէ ազդեցություն չի կարող ունենալ Մինսկի խմբի գործունեության վրա, քանի որ այն գործում է ՄԱԿ–ի անվտանգության խորհրդի մանդատի և ոչ թե Ադրբեջանի ցանկությամբ:
Այնպես որ կարելի է երկար ծիծաղել ադրբեջանցիների այն տեսակետի վրա, թե իրենց վետոյից օգտվելու և ԵԱՀԿ–ի գրասենյակը փակելու հարցը կարող է խաթարել Մինսկի խմբի աշխատանքը»,– ասաց Ս. Շաքարյանցը: Քաղաքագետի դիտարկմամբ՝ ՌԴ արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովի արդեն երկրորդ անգամ կատարված հայտարարությունը ԼՂՀ հարցի վերաբերյալ Ադրբեջանում բավականին լուրջ ցնցում է առաջացրել, իսկ ուշքի գալու համար ադրբեջանական կողմը պետք է դեռ երկար մտածի: Ի դեպ, հիշեցնելով Մինսկի խմբի նախնական կազմը, Ս. Շաքարյանցը նշեց, որ սկզբում այն երկու համանախագահներ է ունեցել, իսկ ամերիկացի համանախագահը ներխուժել է այդ կազմ Բաքվի շահերը պաշտպանելու համար: «ԱՄՆ–ը սղալով, տարբեր կարգի մուղամներով, Հայաստանի վրա ճնշում գործադրելով 1997 թ–ին ԵԱՀԿ Լիսաբոնյան գագաթնաժողովից հետո ներխուժեց այդ «տարածք»: Ադրբեջանը երազում էր այդ մասին, քանի որ ադրբեջանական նավթը գայթակղել էր ամերիկացի ու բրիտանացի մագնատներին: Եվ այդ ժամանակվանից էլ սկսվել են բոլոր կարգի պրոբլեմները»,– ասաց Ս. Շաքարյանցը:
Նրա ներկայացմամբ՝ այսօր Ադրբեջանի իշխանական էլիտան կազմված է Ալիևների կլանից, որը ղեկավարում է Իլհամ Ալիևի վերջին հորեղբայրը, Փաշաևների և քրդական կլաններից: Եվ իմանալով այս ամենը կարելի է հասկանալ, թե ինչու շատ բաներ ձեռնտու չէ ո՛չ ԱՄՆ–ին և ո՛չ էլ Իսրայելին: Եթե այս ամենին հավելենք այն կանխատեսումները, թե Ադրբեջանի փլուզվելու հավանականությունը բավականին մեծ է, ապա կարող ենք հասկանալ, թե ինչու է ամեն ինչ արվում, որ չճանաչվի ԼՂՀ անկախությունը: Փաստորեն, Ադրբեջանի էլիտայի ներսում առկա կլանային պատերազմից բացի երկրում մեկ այլ պայթյուն էլ տեղի կունենա, որը լիովին հողին կհավասարեցնի Ադրբեջան պետությունը: «Տեր–պետրոսյանական տարիներից շարունակվում է ոչ հստակ դիրքորոշում հայտնելը: Եվ բավական է, որ մեր ղեկավարներից մեկը ասի՝ ոչ և այդ խաղը կավարտվի»,– ասաց Ս. Շաքարյանցը: Անդրադառնալով հունիսի 27–ին Սեուլում տեղի ունեցած բանակցություններին Իրանի խորհրդարանի խոսնակ Ալի Լարիջանի և ԱԺ նախագահ Արա Բալոյանի հանդիպմանը, քաղաքագետն ընդգծեց, որ այն իրականում մեր իշխանություններին ուղղված մեսիջ էր՝ հասկացնելու, որ Հայաստանը երբևիցե չփորձի Իսրայելի հետ հարաբերությունները խորացնել, քանի որ դա վատագույնս կանդրադառնա ԼՂՀ–ի հարցի կարգավորման վրա: Նա հիշեցրեց, որ 2001 թվականի Քի–Վեստյան բանակցությունների ժամանակ Ֆրանսիայի և Ռուսաստանի տանդեմի պայմաններում ԱՄՆ–ի կողմից կատարած զիջումները, երբ վերջինը համաձայնեց, որ Իրանը նույնպես անպայման պետք է տեղեկացված լինի ԼՂՀ կարգավորման շուրջ բանակցվող յուրաքանչյուր նոր առաջարկի մասին: Այսինքն, Իրանը չհանդիսանալով ԵԱՀԿ–ի անդամ երկիր, այնուամենայնիվ իրավունք ունի ոչ միայն տեղեկանալու, այլև իր հատուկ կարծիքն արտահայտելու բոլոր այն երկրների գործողությունների վերաբերյալ, որոնք ներգրավված են ԼՂՀ կոնֆլիկտի կարգավորման բանակցություններում: «2014 թվականին Իրանին հաջողվեց նաև ընդունել տալ մի փաստաթուղթ, որն առաջին հայացքից վերաբերում է Կասպից ծովի կարգավիճակին, բայց այնտեղ կա մի կետ, որտեղ ասվում է, որ մերձկասպյան բոլոր պետությունները համաձայն են, որ տարածաշրջանում չպետք է լինեն արտատարածաշրջանային երկրների զինված ուժերից բացի այլ ներկայացուցիչներ: Այն ստորագրվել է նաև Իլհամ Ալիևի կողմից:
Սա նշանակում է, որ ԼՂՀ կարգավորման գործընթացը լիովին կախված է Իրանի կարծիքից, քանի որ եթե Իրանը դեմ է ՆԱՏՕ–ի կամ ՀԱՊԿ–ի զորքերի ներկայությանը, ապա ստացվում է, որ Մադրիդյան սկզբունքներ ասվածը վաղուց տապալված կարելի է համարել»,– ասաց Ս. Շաքարյանցը: Քաղաքագետի կարծիքով այս պարագայում Ադրբեջանը կամ Հայաստանը ինչպե՞ս կարող է անտեսել Իրանի դիրքորոշումը: Եվ թեև մանր առևտրականները մեծ քաղաքականության մասին կարող են մտածել, թե մի դեպքում Ռուսաստանը կարող է ինչ–որ բան անել, մյուս դեպքում՝ ԱՄՆ–ը, բայց միայն այդ երկուսի կարծիքն այլևս բավարար լինել չի կարող:
Ս. Շաքարյանցը նշում է, որ Իրանը մեզ հայտնի մյուս պետությունների նման չէ, իսկ նրա հզորության մասին երբեք էլ մոռանալ պետք չէ: Սա հասկանալու համար բավական է միայն նշել, որ թեև ներկայում Իրանի զորքերը ներխուժել են Պակիստան, սակայն ողջ աշխարհը դեռևս շարունակում է այդ մասին լռել: «Բոլոր լեզուներով բոլոր հեռուստաալիքներով հնչեցվել է, որ Լարիջանին զգուշացրել է Բաբլոյանին, Իսրայելի հետ հարաբերությունների սահմանների մասին, սակայն մեր լուրերը լռում են այդ մասին: Ինչքան կարելի է չթարգմանել իրանական ԶԼՄ–ների մամուլի հայտարարությունները, ավելին ցույց տալ, թե ոչինչ էլ չի եղել: Մինչդեռ ողջ աշխարհը խոսում է հայկական դիվանագիտական հերթական բացթողման մասին: Հարկավոր է միայն մեկ բան հիշել, որ Իրանը այն երկիրը չէ, ում կարելի է անտեսել»,– ասաց Ս.Շաքարյանցը:
Շարունակությունը` «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում
22:39
22:18
21:45
21:21
20:44
20:20
19:42
19:13
18:34
18:04
17:35
17:18
16:45
16:23
15:45
14:55
13:38
13:23
13:22
12:53
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | 3 | |||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | ||
09:56
09:45
09:34
09:27
09:13
09:01
09:56
09:43
09:35
09:24
09:16
09:02
09:57
09:45
09:34
09:26
09:15
09:02
09:44
09:35
09:25
09:17
09:02
09:56
09:45
09:37
09:26
09:17
09:02
09:53
09:38
09:27
09:13
09:02
09:58
09:45
09:35
09:27
09:13
09:04
09:59
09:46
09:37
09:25
09:14
09:02
09:56
09:45
09:36
09:23
