Դիրքերում զինվորների հետ նստած ենք, թշնամու ուղղաթիռը խոցած զինվորը պատմում է դեպքի մասին , նրա խոսքը շարունակում է թշնամու 3 տանկ ոչնչացրած զինվորը, հաջորդը պատմում է թե ինչպես ազատագրեցին գրաված դիրքը ու այսպես ամեն մեկը մի պատմություն է պատմում: Հանկարծ դիրք է գալիս կոչումով մայոր մի սպա, ջերմ բարևում է բոլորիս, որպիսություն հարցնում և միանում մեր խոսակցություններին: Գումարտակի հրամանատարի տեղակալն էր: Մի քանի րոպե անց զինվորները նրա մեքենայից մեծ տոպրակներ են իջեցնում , տոպրակները թափանցիկ էին և երևում էր , որ մեջը ուտելիք , հյութեր և քաղցրավենիք է : Մտածեցի ՝ երևի մի բարի մարդ առել և պարոն մայորի հետ ուղարկել է տղաներին: Բայց չդիմացա ու հարցրեցի՝ պարոն մայոր , էդ բանակը արդեն Ջերմուկա ստանու՞մ: Պարոն մայորը ժպտալով պատասխանեց՝ չէ հա, ես եմ առել, եկել էի տղերքին տեսնեմ , ասի հետս մի երկու բան բերեմ: «Մի երկու բանը» մի քանի մեծ ցելաֆոնով ուտելիքներն ու հյութերն էին, որ զինվորները մինիմում մի երկու օր կուտեն: Հետո արդեն պետքա պարզվեր , որ պարոն մայորը շաբաթը մի քանի անգամ տարբեր դիրքեր է բարձրանում ու ամեն դիրք բարձրանալուց միշտ հետը այդպիսի «մի երկու բան» է տանում: Ցավոք անուն ազգանունը չեմ հիշում դրա համար չեմ կարող նշել:
Այսպիսի բան է կյանքը՝ մեկը պատերազմի ժամանակ զորամասի ճաշարանից կարագ է գողանում , մյուսը ՝ համեմատաբար ավելի խաղաղ ժամանակ սեփական երեխայի բերանից կտրում և տանում է դիրքեր:
16:57
16:48
16:34
16:17
15:58
15:43
15:29
15:14
14:58
14:36
14:22
13:59
13:47
13:34
13:22
13:20
13:09
12:55
12:43
12:26
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | 3 | |||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | ||
09:57
09:45
09:34
09:26
09:15
09:02
09:44
09:35
09:25
09:17
09:02
09:56
09:45
09:37
09:26
09:17
09:02
09:53
09:38
09:27
09:13
09:02
09:58
09:45
09:35
09:27
09:13
09:04
09:59
09:46
09:37
09:25
09:14
09:02
09:56
09:45
09:36
09:23
09:09
09:56
09:42
09:25
09:13
09:02
09:58
09:44
09:36
09:27
09:13
09:02
