Ադրբեջանի հիմնական ակնկալիքը ոչ թե նյութական փոխհատուցումն էր կամ դրա չափը, այլ, նկատի ունենալով, որ Եվրոպական դատարանի վճիռն առաջին իրավական փաստաթուղթն էր լինելու, Ադրբեջանը հատկապես կենտրոնացած էր այն մտքի վրա, որ վճռով սահմանվեր, թե Հայաստանն օկուպացրել է ադրբեջանական տարածքները: Այս մասին «Շանթ» հեռուստաընկերության եթերում ասել է Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանում Հայաստանի ներկայացուցիչ, ԱԺ պատգամավոր Գևորգ Կոստանյանը՝ անդրադառնալով ՄԻԵԴ-ի՝ ԼՂ հակամարտության ժամանակ տեղահանված անձանց՝ «Չիրագովն ու այլք ընդդեմ Հայաստանի» և «Սարգսյանն ընդդեմ Ադրբեջանի» գործերով վճիռներին:
«Ադրբեջանի ակնկալիքները ոչ միայն չարդարացան, այլ նաև Եվրոպական դատարանը, ճիշտ է, Հայաստանին ճանաչեց պատասխանատու սուբյեկտ, բայց այն չափով, որ ՀՀ-ն ունի իրավազորություն Լեռնային Ղարաբաղի տարածքի նկատմամբ, ընդ որում` բացառապես տրամադրվող քաղաքական, սոցիալական, տնտեսական, ռազմական օժանդակության ուժով»,-տեղեկացրել է Գևորգ Կոստանյանը:
Նրա պարզաբանմամբ՝ Ադրբեջանի երկրորդ մոտեցումն այն էր, որ ապացուցվի, թե Հայաստանն առնվազն ռազմական մասնակցություն ունի այդ ամբողջ ընթացքում, բայց Եվրոպական դատարանի վճռով ընդամենը սահմանվեց, որ Հայաստանն ունի օժանդակություն: «Այդ հարցը քաղաքական իմաստով քննարկվեց Եվրոպայի խորհրդի նախարարների կոմիտեում, երբ Ադրբեջանը փորձեց այդ փաստն օգտագործելով, հայտարարել, թե Հայաստանն օկուպանտ երկիր է: Բնականաբար, անմիջապես հետևեց մեր փաստարկը, որ Չիրագովի վճռում ընդհանրապես չկա օկուպացիայի մասին որևէ խոսք: Չիրագովի վճռում ընդամենը սահմանվել է, որ Հայաստանն ունի մասնակցություն, օժանդակություն ԼՂ իշխանություններին, ավելին՝ մենք հատուկ բերեցինք այն փաստարկը, որ ՀՀ-ի օժանդակությունն անհրաժեշտություն էր ռազմական, սոցիալական, տնտեսական իմաստով, առնվազն, որպեսզի կանխեր Ղարաբաղի բնակչության ֆիզիկական ոչնչացումը»:
Պատգամավորի խոսքով՝ ԵԽ-ի բոլոր երկրները դա ընդունել են: Հարցադրումը եղել է այսպիսին՝ ո՞ր երկիրը, այդ թվում՝ եվրոպական ու ժողովրդավարական երկիրը, կհրաժարվեր իր հարևան երկրին կամ հարևան ազգին տրամադրել այնչափ օժանդակություն, որչափ անհրաժեշտ է ֆիզիկական ոչնչացումը կանխելու համար:
«Ինչ վերաբերում է Չիրագովի վճռի կատարմանը մեր կողմից, ապա այստեղ է հիմնական խնդիրը: Նախ, մենք ՄԻԵԴ-ի վճիռների նկատմամբ միշտ հարգանքով ենք վերաբերվել և վերաբերվելու ենք, դրանով է պայմանավորված այն հանգամանքը, որ նախարարների կոմիտեի տարեկան հաշվետվությամբ այս տարվա և նախորդ տարվա, Հայաստանն ընդգծվել է, որպես առաջատար պետություն, որպես վճիռների պատշաճ և պարտաճանաչ կատարող: Ցավոք, սա չենք կատարելու, ընդ որում՝ չենք կատարելու ոչ թե նրա համար, որ չենք ուզում, ոչ թե նրա համար, որ մենք կատարման հետ կապված խնդիրներ ունենք, այլ մենք օբյեկտիվորեն հնարավորություն չունենք կատարելու»,-հայտարարել է Գևորգ Կոստանյանը:
Նա նշել է, որ խոսքը ոչ թե քաղաքական առումով չկատարման, իրավական խոչընդոտի, այլ վճռի կատարման անհնարինության մասին է՝ օբյեկտիվ պատճառների առկայությամբ:
«Անկեղծ ասած, ինչքան էլ զավեշտալի թվա, մենք վճիռը չենք կարողանում կատարել հենց Ադրբեջանի, Ադրբեջանի գործողությունների պատճառով, որովհետև վճռի կատարումը չի ենթադրում միայն գումարի վճարում: Վճռի ավելի գլոբալ, խորքային կատարման պարտավորություն ունենք, որը ենթադրում է նաև մարդու իրավունքների վերականգնման հնարավորություն: Օրինակ՝ այս դեպքում Չիրագովի իրավունքների վերականգնման հնարավորությունը ենթադրում է, որ նա կարող է գալ, բնակվել իր տանը, եթե հիմնավորի, որ այնտեղ տուն ունի կամ կարող է գալ, մշակել իր հողը, որն ինքն ունի: Այսինքն՝ վճռի կատարումը ենթադրում է նման հնարավորությունների ստեղծում»,-ասել է Գևորգ Կոստանյանը:
Իսկ թե ինչու Հայաստանը չի կարող կատարել վճիռը, ինչու է անհնար ՀՀ-ի կողմից վճռի կատարումը, նա ասել է, որ իրենք նաև ԵԽ-ի նախարարների կոմիտեում են ներկայացրել, որ Արցախի Հանրապետության տարածքում դեռևս շարունակվում է Ադրբեջանի ռազմական գործողությունների շարունակականությունը, ընդ որում՝ այն ուղղված է ոչ միայն զինվորականներին, այլ նաև քաղաքացիական անձանց: «Մեր նախապայմաններից մեկը, որպեսզի մենք կարողանանք օբյեկտիվորեն կատարել վճիռը, հրադադարի հստակ ռեժիմի սահմանումն է և անվերապահ, իսկ որպեսզի այդ ռեժիմը սահմանվի, մենք խոսում ենք այդ հետաքննության մեխանիզմների անհրաժեշտության մասին, որ կանխենք ցանկացած ռազմական ներգործության և միջամտության հնարավորություն: Եթե մենք չենք կարողանում սահմանել ընդամենը ֆիզիկական անվտանգությունը՝ լինի Չիրագով, լինի ցանկացած չիրագով, ինչպե՞ս մենք կարող ենք երաշխավորել վճռի կատարումը»:
ՄԻԵԴ-ում Հայաստանի ներկայացուցչի գնահատմամբ՝ Ադրբեջանի ռազմատենչ քաղաքականությունն է Արցախում ինքնին խոչընդոտում է այդ վճռի կատարմանը: Ընդ որում՝ այս հանգամանքը նաև նախարարների կոմիտեի կողմից է ընդունելի արդեն: «Բացի դրանից՝ վճռի կատարումը ենթադրում է հիպոթետիկ հնարավորություն, որպեսզի բոլոր հնարավոր չիրագովները հնարավորություն ունենան վերադառնալու իրենց բնակավայրերը: Բայց մենք տեսնում ենք, որ Ադրբեջանի, այսպես կոչված, «սև ցուցակի» քաղաքականությունը, որն իրենք իրականացնում են, փաստորեն, սկսեց խոչընդոտել իր քաղաքացիներին, որովհետև եթե որևէ անձ, սուբյեկտ այցելում է Արցախ, անմիջապես հայտնվում է այդ ցուցակում և քրեական հետապնդման է ենթարկվում իր երկրում, հետևաբար, որևէ ադրբեջանցի չի ցանկանա մուտք գործել Արցախ՝ այդ մտավախությունն ունենալով»:
Անդրադառնալով այն դիտարկմանը, որ ադրբեջանական մամուլում գրել են, թե Հայաստանը պարտվել է այս գործերում, ԱԺ պատգամավորն ասել է. «Ադրբեջանական տրամաբանության տեսակետից մենք նաև Ղարաբաղի պատերազմում ենք պարտվել 91-94 թթ.: Այսինքն՝ այդտեղ տրամաբանություն չկա, իսկ եթե ավելի կոնկրետ դա ներկայացնեմ, ընդհանրապես որևէ կոնֆլիկտ, որևէ հարց, երբ հաղթելու կամ պարտվելու տեսակետից ես նայում, պետք է քննարկման առարկա դարձնես այն, թե այդ գործընթացում քո ակնկալիքները որոնք էին և որոնք են արդյունքները»:
22:42
22:13
21:49
20:19
20:04
18:12
17:48
17:30
17:12
16:22
16:09
15:43
15:18
15:04
14:46
14:23
14:09
13:45
13:22
13:05
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | ||
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | |
| 28 | 29 | 30 | |||||
09:33
09:13
10:02
09:56
09:45
09:33
09:15
09:02
09:55
09:44
09:33
09:17
09:02
09:26
09:15
09:02
09:55
09:45
09:34
09:18
09:02
09:27
09:13
09:02
09:56
09:46
09:33
09:14
09:01
09:55
09:38
09:28
09:18
09:02
09:34
09:18
09:02
09:45
09:34
09:17
09:03
09:45
09:35
09:33
09:16
09:01
09:55
09:47
09:35
09:27
