«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
Արդեն որերորդ հայտարարությունն է հնչում, թե՝ արդեն ստեղծել կամ ստեղծելու ենք կուսակցություն, որպեսզի պաշտպանենք Նիկոլ Փաշինյանին, ավելի ստույգ՝ այն քաղաքական միավորին, որը կգլխավորի վերջինս արտահերթ խորհրդարանական ընտրությունների ժամանակ: Ինձ մոտ տհաճ դեժավյու է առաջանում նման հայտարարություններից հետո: Իսկ դուք չունե՞ք նման զգացողություն:
Այդպիսի կուսակցությունների անունները ոչ ոք ի վիճակի չէ հիշել հաճախ նույնիսկ այդ կուսակցությանն ինչ–ինչ ընկերական, բարեկամական կապերի արդյունքում անդամագրված անձանց մեծ մասը: Բայց դրանց ղեկավարների անունները շատ խոսուն են: Չնյարդայնացնեմ ընթերցողներին՝ ևս մեկ անգամ այդ անունները հրապարակելով, դրանք հանրությանը շատ էլ հայտնի են՝ յուրաքանչյուրն իր բնորոշմամբ: Ուղղակի արձանագրենք, որ նման վիճակի սովոր քաղաքական դաշտը ոչ մի կերպ չի կարողանում ձերբազատվել պիգմեյականության սինդրոմից: Հասկանալով հանդերձ, որ նոր Ընտրական օրենսգրքով եթե նույնիսկ անցողիկ շեմը ոչ թե 4, այլ 2 տոկոս դարձնեն, միևնույն է՝ իրենք խորհրդարան չեն անցնելու, ոմանք ամեն դեպքում որոշում են հասարակական կազմակերպության կարգավիճակը փոխել քաղաքական կազմակերպության կարգավիճակով: Նման իրավիճակը հաստատում է այն տեսակետը, որ սույն «գործիչների» առաջնային խնդիրը ջրի երեսին մնալն է, քաղաքական ալեկոծությունների արդյունքում հատակում չհայտնվելն է, այսինքն՝ բացառապես սեփական նեղանձնային կամ, եթե շատ կուզեք, նեղկուսակցական շահերից ելնելով:
Եվ դարձյալ խնդիրն այդ պահին իշխանության ղեկին գտնվողին կպած լինելն է, հենց նրան սատարելը՝ նրա հետ դաշինք կազմելու կամ գոնե նրա ցուցակում մեկ տեղ փախցնելու համար:
Դժվար է ասել, թե որքանով կհաջողվի Նիկոլ Փաշինյանին՝ խուսափել քաղաքական «մժեղներին» իր կողքը պահելու գայթակղությունից: Նախորդներին դա չհաջողվեց:
Իսկ հասարակությունն ընտրությունների շեմին հաղթահարած կլինի ներկայիս էյֆորիան, իսկ սառը դատողության պարագայում դժվար կլինի արդարացնել, թե ինչու է այս կամ այն անձը հանկարծ քսմսվում այս կամ այն ուժին:
Համաձայն ենք՝ Հայաստանում կուսակցությունների թվաքանակը չափազանց մեծ է, ու շատ ավելի ճիշտ կլիներ, եթե մի շարք կուսակցություններ ուղղակի լուծարվեին ու միանային առավել մեծ կուսակցություններին: Նույնը վերաբերում է նաև հասարակական կազմակերպություններին, որոնք փորձում են քաղաքական կյանքի վրա ազդեցություն ունենալ: Բայց դրա համար հազիվ թե կարիք կա ստեղծել նոր կուսակցություն, որպեսզի այն լուծարես ու միանաս ուրիշին: Ուղղակի անդամագրվեք գործողներին ու վերջ: Իսկ դաշինքներ սովորաբար կնքվում են կայացած կուսակցությունների միջև, այլ ոչ նրանց, որոնց անդամները միասին լավագույն դեպքում տեղավորվում են մեկ սենյակում, ընդ որում՝ շատ ազատ...
Շարունակությունը՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում
19:04
18:49
18:23
17:56
17:43
17:27
16:52
16:35
16:18
15:53
15:38
15:21
15:04
14:52
14:36
14:23
14:09
13:56
13:45
13:32
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | 3 | |||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | ||
09:56
09:43
09:35
09:24
09:16
09:02
09:57
09:45
09:34
09:26
09:15
09:02
09:44
09:35
09:25
09:17
09:02
09:56
09:45
09:37
09:26
09:17
09:02
09:53
09:38
09:27
09:13
09:02
09:58
09:45
09:35
09:27
09:13
09:04
09:59
09:46
09:37
09:25
09:14
09:02
09:56
09:45
09:36
09:23
09:09
09:56
09:42
09:25
09:13
09:02
