Պետք չէ թավշյա հեղափոխության կայացման գործում թերագնահատել Գագիկ Ծառուկյանի ներդրումը

25.07.18 | 17:53

Այն տեսակետը, թե Գագիկ Ծառուկյանն ու օրինակ՝ Դաշնակցությունը վերջին պահին միացան Նիկոլ Փաշինյանին և նրանք չէին կարող վարչապետի իրենց թեկնածուն ունենալ, անհեթեթ է՝ նախ այն պատճառով, որ և՛ Գագիկ Ծառուկյանը, և՛ Դաշնակցությունը ոչ թե Նիկոլ Փաշինյանին էին միացել, այլ բողոքավոր ժողովրդին․․․

Գագիկ Ծառուկյանի ժողովրդին միանալուց հետո երկրում քաղաքական իրավիճակ փոխվեց. անմիջապես հրաժարական տվեց վարչապետ Սերժ Սարգսյանը, կալանքից ազատվեցին մեկ օր առաջ ձերբակալված Նիկոլ Փաշինյանը, Սասուն Միքայելյանն ու մյուսները, ժողովրդական ալիքն է՛լ ավելի մեծացավ և դուրս եկավ Երևանի սահմաններից, քանզի Ծառուկյանի հետ միասին ժողովրդական շարժմանը միացան նաև Ծառուկյանի համակիրներն ու կուսակցականները։

Խորհրդարանում երկրորդ ամենաազդեցիկ ֆրակցիան՝ «Ծառուկյան» դաշինքը, ինչպես նաև՝ դաշնակցական պատգամավորները քվեարկեցին Փաշինյանի վարչապետության օգտին։

Իսկ ահա Փաշինյանի երկրորդ քվեարկության ժամանակ «Ծառուկյան» դաշինքը կատարեց վճռորոշ քայլ՝ Փաշինյանին առաջադրելով որպես վարչապետի թեկնածու, քանզի օրենքը պահանջում էր 1/3 ձայների առաջադրում, ՀՀԿ-ն հայտարել էր, որ կքվեարկի Փաշինյանի օգտին, եթե նա առաջադրվի 1/3 ով, իսկ դա հնարավոր էր միայն Գագիկ Ծառուկյանի օգնությամբ։

Բողոքավոր ժողովրդի մեջ քիչ չէին նաև Ծառուկյանի համախոհները և եթե նա ցանկանար անձամբ ընտրվել վարչապետ, ապա հաստատ ունենալու էր հասարակական աջակցություն, իսկ Փաշինյանն էլ ուղղակի հնարավորություն չէր ունենալու առաջադրվելու, բայց Ծառուկյանը հրաժարվեց այդ քայլից և քանի որ Փաշինյանն էր սկսել համաժողովրդական շարժումը՝ Ծառուկյանն աջակցեց Փաշինյանի թեկնածությանը։

Եվ շատ բնական հարց է առաջանում, եթե Փաշինյանին անհրաժեշտ չէր Ծառուկյանի աջակցությունը, նա կարող էր հանգիստ հրաժարվել Ծառույկանի օժանդակությունից․․․և եթե մի պահ պատկերացնենք, որ նման պարագայում ոչ ոք չէր ընտրվի վարչապետ և խորհրդարանը կլուծարվեր, ապա այդ դեպքում մենք ունենալու էինք հետևյալ պատկերը․ Կարեն Կարապետյանը մնալու էր վարչապետի պաշտոնակատար, իսկ տեղի ունենալիք արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններն էլ լինելու էին նույն ռեյտինգային ընտրակարգով, իսկ դա նշանակում է, որ խոսել այդ ընտրություններում Փաշինյանի հաղթանակի մասին, մեղմ ասած, շատ կասկածելի էր լինելու և սա հասկանում էր նաև Նիկոլ Փաշինյանը, դրա համար էլ հրապարակային հանդիպումների սիրահար Փաշինյանը կուլիսային հանդիպում ունեցավ Գագիկ Ծառուկյանի հետ և ստանալով նրա աջակցությունը դրսում և հատկապես խորհրդարանում՝ ընտրվեց վարչապետ։

Ուզում եմ ասել, պետք չէ թավշյա հեղափոխության կայացման գործում թերագնահատել Գագիկ Ծառուկյանի ներդրումը և այն համարել միմիայն Նիկոլ Փաշինյանինը։

Իսկ մեծ հաշվով, այդ հաղթանակը պայքարող ժողովրդինն է և ժողովուրդը պետք է հետևողական լինի որպեսզի հեղափոխության արդյունքում շահող դուրս գա Հայաստանը, այլ՝ ոչ առանձին անհատներ կամ քաղաքական ուժեր։