Tert.am-ի հետ զրույցում «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության անդամ Ալեն Սիմոնյանն անդրադառնում է իշխող կուսակցության կողմից հանրային օրակարգ չթելադրելու, կուսակցական ճանապարհով չգնալու, ֆեյսբուքյան հանրույթի միջոցով ճնշում գործադրելու վերաբերյալ կարծիքներին:
-Պարո՛ն Սիմոնյան, սոցիալական ցանցերում, մասնավոր զրույցներում մարդիկ, ովքեր «հակահեղափոխականներ», նախկին իշխանություններ չեն՝ մասնավորապես, քաղաքագետ Ստեփան Դանիելյանը և այլոք, կարծիք են հայտնում, որ Նիկոլ Փաշինյանը և ՔՊ-ն լայն հանրային օրակարգ և հանրային դաշինք ստեղծելու փոխարեն գնացին ՀՀՇ-ի ու ՀՀԿ-ի՝ նեղ կուսակցական ճանապարհով, որը հանրությանը դիլեմայի առջև կանգնեցնելու տարբերակ է՝ կա՛մ մենք ենք մնում, կա՛մ գալիս են «հակահեղափոխականները»: Ի դեպ, շատերն այլևս հեգնանքով են օգտագործում «սիրո և հանդուրժողականություն» բառակապակցությունը:
-Քաղաքագետը շտապել է իր եզրակացություններում, որովհետև նման լայնամասշտաբ եզրակացություն անելու համար առնվազն 1-2 տարի ժամանակ է պետք: Կարծում եմ՝ այս գնահատականն ուղղակի տրվել է գնահատական տալու համար: Իսկ փաստարկների մասով կարող եմ ասել հետևյալը՝ «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցությունը, ամենայն հավանականությամբ, մասնակցելու է Երևանի ավագանու և Ազգային ժողովի ընտրություններին ինչ-որ դաշինքով: Սա ինքնին արդեն հակասում է հարգելի քաղաքագետի վերլուծությանը: Երկրորդ. մենք այն կուսակցությունն ու ուժն ենք, որն այսօր Ազգային ժողովում շրջանառության մեջ է դրել կուսակցությունների ու դաշինքների համար անցողիկ շեմը նվազեցնելու հարցը, ինչը խոսում է այն մասին, որ մենք ոչ թե գնում ենք մեկուսացման, այլ հակառակը՝ հնարավորություն ենք ստեղծում հետագայում մեզ հետ, ինչպես նաև հենց այդ կուսակցությունների՝ իրենց մեջ կոալիցիաներ կազմելու: Իսկ այդ գնահատականը, որ մնացածը հակահեղափոխականներ են, իրականությանը չի համապատասխանում, որովհետև մենք այսօր կառավարություն ենք կազմել «Բարգավաճ Հայաստան» և «Հայ Յեղափոխական Դաշնակցություն» կուսակցությունների հետ, և վերջինը Ռոբերտ Քոչարյանի խափանման միջոցը փոխելու համար ստորագրություններ է ներկայացրել: Ամփոփելով ասեմ, որ նման գնահատականները շտապողական են և, մեղմ ասած, չեն համապատասխանում իրականությանը:
-Երբ «կուտակայինի» մասով ժամանակավոր համաձայնության կաբինետի անդամ Արծվիկ Մինասյանը վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանին ասաց, որ դեմ է, բայց կողմ կքվեարկի, նա հասկացնել տվեց, որ այլ կերպ չէր էլ կարող լինել, բայց մյուս կողմից Դուք ասում եք, որ հանդուրժում եք, որ ձեզ հետ փաստացի կոալիցիայի անդամները ստորագրում են Ռոբերտ Քոչարյանի համար: Եվ չնայած նրան, որ դատական իշխանությունը, ՀՔԾ-ն գործադիրից անջատ մարմիններ են, թիմում ինչպե՞ս են ընդունում այդ ինքնուրույնությունը:
-Նախքան պատասխանելը մի հարց՝ մեզ հաճախ ինչի՞ համար են քննադատում: Ասում են՝ բռնում եք մարդկանց ու բաց եք թողնում: Վստահ եմ՝ լսել եք նման արտահայտություն:
-Այո, նաև մեկնաբանություն, որ «կապիկություն» է: Այսինքն՝ տեսարաններ՝ հացի փոխարեն:
-Գիտե՞ք ինչն է խնդիրը… Մենք ոչ թե բռնում ենք մարդկանց ու բաց թողնում, այլ համապատասխան մարմինը բռնում է, մյուս մարմինը որոշում է կայացնում, և մենք իրենց չենք զանգում ասում՝ բռնել եք, չպետք է բաց թողնեք: Կամ՝ մենք հատուկ մարդ չենք բռնում: Դա է խնդիրը, որ նույն Մասիսի քաղաքապետի նկատմամբ երբ քրեական գործ է հարուցվում և ապացույցները բավարար չեն լինում, չենք զանգում, դատավորին ասում, որ «քանի որ արդեն բռնվել է, պարտադիր է իրեն պահելը, ինքը մեր հեղափոխության դեմ գործողություն է արել»: Մենք չենք ասում՝ «Սասնա ծռերին» բաց թողեք. դատավորներ չկան, որոնք կարող են ասել, որ մենք իրենց վրա ճնշում ենք գործադրել: Եթե նման բան անենք, ապա զրո արժեք ունի ամենը, ինչ արել ենք: Բոլորը միշտ պահանջել են փոփոխություններ, բայց երբ խնդիրը հասնում է դրանց, այ, այստեղ մի քիչ դժվարանում է:
-Ամեն դեպքում, թիմում կա՞ն նման ինքնուրույնությունը չհանդուրժելու տրամադրություններ։
-Նախ, պարոն Փաշինյանի այդ զրույցից ահագին ժամանակ է անցել ու որի հետ կապված տարբեր մեկնաբանություններ են եղել. որևիցե մեկը հստակ չի կարող ասել՝ դրան ինչ քննարկումներ են նախորդել, և ինչի մասին է զրույցը, որովհետև խոսքը եղել է կառավարության դիրքորոշման մասին: Եվ ես հասցեատերը չեմ, ես կառավարության անդամ չեմ ու այս խոսակցություններին ներկա չեմ եղել, բայց վստահ եմ՝ տարիներ շարունակ իմանալով պարոն Փաշինյանին, ով ի վերջո լրագրող և ազատ խոսքի ու ազատ կարծիքի ամենամեծ ջատագովներից մեկն է եղել տարիներ շարունակ: Եվ կարծում եմ՝ այստեղ թյուրըմբռնում կա, որովհետև նաև գործողությունները դրա մասին չեն խոսում, ինչի ակնարկը հարցի մեջ կա: Ինչ վերաբերում է Դաշնակցության հետ մեր գործընկերային հարաբերություններին, մենք էմոցիաներով չենք առաջնորդվում՝ ելնելով նրանից՝ Քոչարյանին կպաշտպանեն-չեն պաշտպանի:
Իհարկե, կարող են լինել և պարտադիր կլինեն մարդիկ, որոնք կպաշտպանեն Քոչարյանին կամ որևէ այլ մեկին։ Եվ նման մարդիկ պետք է լինեն, և պետք է առողջ քննարկում լինի: Եվ սա տարիներ, տասնամյակներ ապրելու ու աշխատելու հետևանքով սովորություն է: Մնացածը մարդկանց՝ իշխանավորների, ֆեյսբուքցիների մոտ մի քիչ արդեն սովորույթ է՝ ապրել և գործել այնպիսի իրականության մեջ, որտեղ նոր բաներն իրենց համար մեծ հաշվով անհասկանալի են և անսովոր: Բայց դա էլ կանցնի, սովորության խնդիր է:
-Մյուս կողմից, չե՞ք համարում, որ նման գնահատականներ ծնող պատճառը «Ֆեյսբուք»-ում տիրող ատելության, հայհոյանքի ու խիստ անհանդուրժողականության մթնոլորտն է։ Շատերը կարծիք են հայտնում, որ սոցիալական ցանցը դարձել է մի զզվելի տեղ, որտեղ բոլորը բոլորին հայհոյում են, եթե համաձայն չեն:
-Անկեղծ ասած՝ չեմ ուզում գնահատական տալ, թե «Ֆեյսբուքում» ինչ մթնոլորտ է տիրում: Կարծում եմ, որ պետք չէ եզրակացություններ անել 1-2, ինչ-որ անձնական շահ ունեցող մարդկանց հայտարարությունների և նրանց շուրջը համախմբած խոսակցությունների հիման վրա, որովհետև գրեթե բոլոր այն մարդկանց, ում հիմա կարող եք մեջբերել, ես կարող եմ նշել, թե կոնկրետ այս տիկինը կամ տղամարդը ինչ անձնական շահագրգռվածություն ունի, մյուսը մի հայտնի մարդու մոտ է աշխատում։ Եվ ասել, որ դա գաղջ մթնոլորտ է, ճիշտ չէ, որովհետև այն իրականում սիրո և հանդուրժողականության է: Եվ հավելեմ, որ նույն «Ֆեյսբուքում» եղած ֆեյքերը, որ նախկինում Բաղրամյան 26-ում էին աշխատում և կայքերը, որ 5-10 րոպեի ընթացքում, ներողություն բառի համար, «փչացնում էին» այն օգտատիրոջը, որը համարձակվում էր իշխանության հասցեին քննադատություն կամ վիրավորանք հնչեցրել, այսօր չկան:
-Բայց կա ՔՊ-ին պաշտպանող մի հսկա բանակ, որը ոչ միայն այլակարծություն չի հանդուրժում, այլև շատ թունդ հայհոյանքներ է տեղում այլկերպ մտածողների հասցեին:
-Դա ՔՊ-ին պաշտպանող խումբ չէ, նրանք Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիներն են, որոնք մասնաբաժին ունեն այս հաղթանակի մեջ, և դա իրենց վրդովմունքն է, որը մեր քաղաքական ուժի կողմից չի ուղղորդվում: Եվ պաշտոնապես ասեմ՝ անհանդուրժողականությունը մեզ համար անընդունելի է: Դա զուտ դաստիրակության, ներքին էթիկայի խնդիր է: Ու կարող եմ հակառակը ասել. ես՝ որպես քաղաքական գործիչ, որպես կուսակցության կարկառուն ներկայացուցիչ, կոշտ քննադատություն և նույնիսկ ամենավերջին հայհոյանքներով նամակներ ու «քոմենթներ» եմ ստանում: Բայց դա չի նշանակում, որ դա կազմակերպված է, ենթադրենք, որևէ այլ քաղաքական ուժի կողմից:
-Բայց արդյո՞ք սա լծակ չէ այլևս իշխող ՔՊ-ի ձեռքին:
-Ոչ, որովհետև, նորից եմ ասում՝ ո՛չ դա ուղղորդում ենք, ո՛չ էլ կազմակերպում: Կրկնեմ՝ դա ներքին կուլտուրայի ու ժամանակավոր խնդիր է: Եվ հրապարակում, որտեղ 200-300 հազար մարդ հավաքում է, այնտեղ նույնպես նման բաներ են տեղի ունեցել ժամանակին, և որոնց հետ համաձայն չեմ եղել: Օրինակ՝ դագաղ բերելը: Բայց մարդիկ տարբեր են, և, ըստ իս՝ մեր զրույցի մեխն այն է, որ սա կազմակերպված չէ իշխանության՝ մեր կողմից և չի ողջունվում:
-Իսկ միգուցե հեղափոխության առաջնորդներն ասե՞ն, որ դա չի ողջունվում, միգուցե հայհոյանքը մի քիչ պակասի:
-Բայց, ներողություն, այսինքն՝ պետք է ասել, որ պետք չի հայհոյել կամ մարդ ծեծել կամ մարդուն վիրավորե՞լ: Դա ասելո՞ւ բան է: Էլ չեմ ասում, որ դրա մասին մենք բազմիցս ասել ենք: Անձամբ ես, եթե ինձ համարում եք հեղափոխության դեմքերից մեկը, բազմիցս դրա մասին խոսել եմ: Եվ նույնիսկ հեղափոխությունն իր կարգախոսը հռչակել է «սիրո և հանդուրժողականության»։ Բայց, նորից եմ ասում, տարիներ շարունակ մարդկանց խոշտանգել, վիրավորել, նեղացրել են, անուններով կարող եմ ասել կայքեր և հիմնարկների տերեր, որոնք «ֆեյքեր» են ստեղծել, հոդվածներ են գրել տարբեր մարդկանց, նաև իմ մասին, որոնցում եղել են վիրավորանքներ, անձնական կյանքին վերաբերող նյութեր: Մեր կողմից նման բան չի արվել, չի արվելու, և մեր կողմից դա դատապարտելի է: Մենք այնքան հանդուրժող իշխանություն ենք, որ որևէ մեկը չի կարող ասել, որ իր նկատմամբ մենք չարություն ենք դրսևորել, հաշվեհարդար տեսել: Հայաստանում այլևս գոյություն ունի մեկ բան՝ օրենքը, օրենքի գերակայությունը ու օրենքի հավասարությունը բոլորի նկատմամբ: Մնացած ամենը էմոցիաներ են, որոնք մեզ մի օր կարող են բարձրացնել ամենաբարձր կետին՝ սիրուն և մի օր իջեցնել ամենացածր՝ ատելության ու անհանդուրժողականության կետին:
-Մի քանի օրից վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանն իր հանրահավաքում կամփոփի հեղափոխությունից հետո արվածն ու չարվածը: Բայց, մինչ այդ, նրա խորհրդական Նիկոլայ Բաղդասարյանը, «Ֆեյսբուքի» իր էջում պատասխանելով հարցին, թե ինչ է փոխվել այս ընթացքում, գրել է, որ ամենակարևորը քրեաօլիգարխիկ համակարգի վերացումն է:
-Ես տեսա այլ օգտատերերի կողմից գրված՝ ձեռքբերումների մի մեծ ցուցակ, մոտավորապես 20-25 կետ, Նիկոլայ Բաղդասարյանինը Դուք նշեցիք, բայց ես կարող եմ մի կարևորագույն ձեռքբերում նշել, որը երբևիցե չի փոխվելու: Դա մարդկանց՝ իրենց սեփական երկրի նկատմամբ վստահության և ապագայի նկատմամբ վստահության մթնոլորտն է: Որն այլևս չի փոխվելու, որովհետև իրենք հասկացել են, որ եթե վաղը Նիկոլ Փաշինյանը, Ալեն Սիմոնյանն իրենց սխալ պահեն, իրենք կարող են միասնաբար՝ ունենալով այս ուժը, երկրում բան փոխել: Այդ գիտակցությունը ամենամեծ ձեռքբերումն է, և այն որևէ մեկը հետ պտտել չի կարող: Իսկ մնացածը լինելու է հետևանք: Դրանք լինելու են ներդրումներ, որոնք արդեն կան, ներգաղթ է լինելու, որը արդեն կա: Իմ կնոջ քույրն իր ընտանիքի հետ երեկ Ռուսաստանից մեկընդմիշտ վերադարձել է Հայաստանում ապրելու: Ու նման շատ ու շատ ընտանիքներ գիտեմ, որովհետև այլևս վստահություն կա՝ Հայաստանի Հանրապետության ապագայի նկատմամբ:
10:55
10:33
17:27
17:16
17:05
16:33
16:05
15:36
15:05
14:06
13:33
13:02
12:24
12:06
11:46
11:26
11:02
10:36
10:12
09:55
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | ||||||
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
09:55
09:42
09:33
09:19
09:02
09:44
09:35
09:17
09:47
09:27
09:15
09:01
09:16
09:01
09:55
09:44
09:33
09:15
09:01
09:56
09:45
09:33
09:16
09:02
09:55
09:26
09:12
09:01
09:55
09:46
09:32
09:15
09:02
09:55
09:45
09:32
09:15
09:01
09:56
09:46
09:33
09:24
09:17
09:01
09:46
09:35
09:22
09:12
09:00
09:56
