Երկար տարիներ լինելով Ռուբեն Մարուխյանի արվեստակից ընկերը` դժվար է նրան տարբերակել` գրող, դրամատուրգ, ռեժիսոր, μնաստեղծ: Առաջնությունը կարող ենք տալ գրողին, որովհետեւ նա սոսկ գրող չէ, այլ ժամանակի տարեգիր, որը հատուկ է իսկական գրողին: Բանասիրական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր Լաուրա Մուրադյանը ՙԸնտրանիի՚ առաջաբանում գրում է. ՙԿան գրողներ, որոնց մուտքը գրական ասպարեզ նշանավորվում է ոչ թե շռնդալից աղմուկով, այլ անշտապ, բայց վստահ ընթացքով, սեփական ուղին գտնելու տառապալից որոնումներից ծնված իսկ ական արժեքով՚: Իրավ, Ռ. Մարուխյանը գրականություն եկավ դանդաղ, բայց հաստատուն քայլերով, եկավ լրացնելու այն բացը, որ կար գրական աշխարհում: Ծանոթանալով ՙԸնտրանիին
՚, թեեւ շատերը կարդացել եմ,դիտել նրա պիեսների` տարբբեր
թատրոններում բեմադրված ներկայացումները, բայց ներկա ժողովածուի առավելությունն այն է, որ նա տարիների հարուստ վաստակըամբարել է մի գրքում եւ վերնագրել ՙԸնտրանի՚: Իրոք, ընտրանի, որտեղ ամμողջությամբ դրսեւորվում է հայրենասերի, այսօրվա տագնապալից օրերի մտահոգությամμ ապրող իսկական մտավորականի լայնահուն կերպարը:ՙԸնտրանին՚ μաղկացած է ՙՎիպակ՚, ՙՊատմվածքներ՚, ՙՄենանվագ շեփորի համար (Բանաստեղծություններ) եւ ՙԹատերգություններ՚՚ բաժիններից:Երբ ընթերցում ես ՙԱնդարձություն՚ վիպակը, որով էլ սկսվում է ժողովածուն, մտովի տեղափոխվում ես պատերազմի ծանր օրերը, ու պատերազմը դառնում է ավելի ու ավելի ատելի: Վիպակը,
որ նվիրված է իր ծնողներին` Արամ եւ Եվգինե Մարուխյաններին, ինքնակենսագրական է, իրենց գերդաստանի պատմությունը, կորցրած հայրենիքի
տխուր պատմություն` գեղարվեստական պատումով:
ՙԱնդրադարձություն՚ վիպակը հայ ժողովրդի կորցրած հայրենիքի ու պատերազմի ծանր տարիների մասին է: Օրեր, տարիներ,որ ժողովուրդը ապրել ու պայքարել է հանուն ապագայի, հանուն անհոգ Հայաստանի: Պատումը
այնքան տպավորիչ է, գրված` հարուստ լեզվով, մատուցման յուրահատուկ ոճով, որ կերպարները,նկարագրված տեսարանները դառնում են մոտ ու հարազատ:
Թեեւ մի մի ընտանիքի պատմություն է, բայց պատումը դառնում է ողջ հայ ժողովրդին վերաμերող ամբողջ պատմություն: Վիպակը գրված է տարիների փորձ ունեցող, գրող հրապարակախոսի գրչով, պատում, որ կարող է դառնալ
կինոսցենարի նյութ: Հեղինակը իրենց գերդաստանի պատմությունը ներկայացրել է ուշագրավ` դառնալով ընդհանրական եւ հավաստի: Կան առանձին կերպարներ, ում մասին ընթերցելիս, ապրում ես նրա հոգսերով, ապրում
նրան պատած վիշտ ու ցավով: Չկա մի ավելորդ կերպար. բոլորն էլ ապրում են իրնեց հոգսերով, իրենց բաժին հասած ճակատագրով` միշտ հույսը փայփայելով եւ
գալիքին լավատեսորեն սպասելով: Մի քանի հայրենակարոտ,
պարզ ու հասարակ մարդկանց միջոցով ընդհանրացրել է` դառնալով հայ ժողովրդի հավաքական կերպար: Նրանք, հավատալով, որ հաղթել են Հայրենական մեծ պատերազմում, հիմա էլ ռուս զինվորների միջոցով կμացվեն մեր սահմանները, կքանդվեն փշալարերը եւ հայ ժողովուրդը նորից կվերդառնա իր երկիրը,տեր կկանգնի իր տանը, իր հող ու ջրին, բայց, սահմանը այդպես էլ չբացվեց…Հեղինակի յուրաքանչյուր
պատմվածք մի կինոպատումի թեմա է ե՜ւ μնութագրական ե՜ւ կերպարների μնական ու խաղարկային իմաստով: Ընթերցելիս աչքիդ առաջ է հառնում այնպիսի տեսարաններ, թվում է` տեսնում ես այն ամենը ինչը ներկայացված է պատմվածքում:
Այնքան μնական ու պարզ է նկարագրում ՙԱդամամութի աղոթերգ՚ պատմվածքի հերոսներին,որ կերպարները դառնում են հայրենիքի կարոտով ապրող մարդիկ: Հերոսները ամեն մեկը պատմում է իրենց տան, պապերի կառուցած քարաշեն տան, բակի, կարկաչուն առվակի, պաղ-պաղ աղբյուրների մասին ու ցավ ապրում… Թեեւ ապրում … Թեեւ Հայոց մեծ եղեռնի 100-ամյակն անցել է, բայց մեր իսկական պայքարը նոր է սկսվում… Ռ. Մարուխյանի ստողծագործություններն, ընդհանրապես, լինի դա վիպակ, պատմվածք, թե մանկական թատերգություններ, հայրենիքի, հայրենասիրության,
բարին արարելու մասին է: Հատկապես մանկական գործերը ուսանելի են դպրոցական տարիքի երեխաների համար: Հայրենասիրական ոգին է առաջնայինը: Նրա շատ պիեսներ, հատկապես` մանկական, μեմադրվել են հանրապետության տարբեր թատրոններում` երեխաներին ներշնչել դաստիարակություն եւ հայրենասիրություն, բարուն ու գեղեցիկին նմանվելու եւ հասնելու միտում:
ՙԸնտրանիում՚ զգալի տեղ է հատկացված μանաստեղծություններին, որոնք ժամանակին
մեժ արձագանք են ունեցել եւ ընթերցողների, եւ արվեսագետների կողմից: ՙՌուբեն Մարուխյանի չորրորդ մուսան μանաստեղծությունն է: Նա քառատաղանդ է, որ
Աստված է ի վերուստ շնորհել նրան: Նրա μանաստեղծություններում առատորեն հորդում է անմոռ
աց, մնայուն պատկերներ՚,- գրում է անվանի մանկագիր Սուրեն Մուրադանը եւ μարձր գնահատում նաեւ նրա մանկական
պիեսները. ՙԵղեգնուհին՚, ՙԻսկական ընկերը՚, ՙԱմենից լավ
տունը՚ եւ ուրշներ:Հայ մեծանուն դերասան Սոս
Սարգսյանը հավելում է. ՙՌուբեն Մարուխյանը շատ սիրելի մարդ է ինձ համար: Ինչո՞ւ: Որովհետեւ ընտրված հատիկներից է: Դա ինձ համար շատ կարեւոր է, որովհետեւ էդ մարդիկ շատ հարուստ են լինում: Գրող է, թատերագիր է, մանկավարժ է, դասախոս է, ռեժիսոր է: Ինչ-որ մեկի համար դա մի քիչ շատ կթվար, մի քիչ ձեւական, մի քիչ սարքովի, բայց Ռուբենի
համար չէ: Նա, իրոք, էդպիսին է. ինքը էդ μոլորը կարող է անել եւ անում է ամեն գործ շատ լավ, որովհետեւ տաղանդավոր է, բնությունից օժտված մարդ է…՚: Ժողովածուում տեղ գտած անվանի մտավորականների խոսքերը ճշմարիտ գնահատական են Ռուբեն Մարուխյանի մասին, որոնք արժեւորում են նրա ստեղծածը, տեղը եւ դերը հայ գրական կյանքում: Նա ավելի քան 25 գրքի հեղինակ է: Նրա ստեղծագործությունները թարգմանվել են աշխարհի տարμեր` անգլերեն, ֆրանսերեն, գերմաներեն եւ այլ լեզուներով: Ռուբեն Մարուխյանը Հայաստանի գրողների, թատերական գործիչների եւ ժուռնալիստների միությունների անդամ է: Ամենուր իր ավանդն ունի միությունների ստեղծագործական գործունեույան զարգացման գործում: Նրա բոլոր գործերը ներշնչված են լավատեսությամբ, բարությամբ եւ վաղվա օրվա հանդեպ
ունեցած մեր երկրի փայլուն ապագայի հավատով: Այդպես լավատեսորեն էլ Երեւանի թատրոնի եւ կինոյի պետական ինստիտուտի պրոֆեսոր Ռուբեն Մարուխյանը իր կուրսի ուսանողների մեջ սերմանում է բարին ու գեղեցիկը,
հայրենասիրությունն ու հավատը:
16:22
16:05
12:55
12:48
11:51
11:33
11:12
10:45
10:21
10:02
13:13
12:48
12:27
12:06
11:47
11:06
10:45
10:26
10:03
18:46
երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | |
29 | 30 |
09:42
09:32
09:14
09:01
09:35
09:17
09:01
09:56
09:44
09:36
09:25
09:14
09:02
09:44
09:33
09:15
09:01
09:56
09:49
09:36
09:31
09:15
09:02
09:45
09:36
09:27
09:15
09:01
09:44
09:23
09:02
09:28
09:13
09:34
09:18
09:03
09:55
09:48
09:36
09:28
09:02
09:55
09:49
09:35
09:18
09:02
09:19
09:02
09:49
09:34