Բաց և թափանցիկ աշխատաոճը հաճելի է, բայց հայտարարության մեջ աչք է ծակում մի ձևակերպում, որն ուղղակի անիմաստ է դարձնում ցանկացած քննարկում:
Առանց բացառության՝ ցանկացած հրավեր ու քննարկում: ՃՈ-ն ասում է. «Վերջին օրերին սոցիալական ցանցերի որոշ օգտատերեր մտահոգություն են հայտնում ճանապարհային երթևեկության վիճակի կապակցությամբ և բողոքում Ճանապարհային ոստիկանության աշխատանքից։ ՉՆԱՅԱԾ ԱՅԴ ԲՈՂՈՔՆԵՐԸ ՀԱՃԱԽ ԱՆՓԱՍՏԱՐԿ ԵՆ…»:
Բողոքի փաստարկվածությունը իրավական խնդիր է, այս պարագայում մենք գործ ունենք զանգվածային դժգոհության հետ, որը հիմնված է մարդկանց՝ իրենց մաշկի վրա շոշափելի զգալու հետ, և հավել յալ փաստարկվածության կարիք չունեն:
Գլխավոր փաստարկն այն է, որ դժգոհ են շատերը: Փաստարկներ կունենար հենց ՃՈ–ն, եթե մի քիչ ավելի ակտիվ աշխատեր (հանուն արդարության պետք է նշել, որ վերջին երկու օրերին դրական իմաստով որոշակի տարբերություն զգացվում է), իսկ դժգոհողները լավագույն դեպքում կարող են ավտոռեգիստրատորների տեսանյութեր ուղարկել, բայց դրանք էլ իրավական ուժ չունեն: Իսկ գուցե դրա մասին արժե՞ մտածել…»:
Ամբողջությամբ կարող եք կարդալ թերթի այսօրվա համարում:
