Հուլիսի 17-ից ի վեր, երբ հայտնի դարձավ, որ ՊՊԾ գունդը գրավված է, իսկ զինյալները պահանջում են նախագահի հրաժարականը, քաղբանտարկյալների ազատ արձակում, Ղարաբաղի հարցում զիջումներից հրաժարում և այլն, սոցիալական ցանցերում ոգևորություն բարձրացավ:
Ասում եմ սոցիալական ացնցերում, որովհետև հանրահավաքային պայքարում, որը ըստ զինյալների, պայքարի անբաժանելի մասն էր, ոգևորվածների շատ քիչ մասն էր ներկայացված:
Հուլիսի 17-ից հետո տեղի ունեցած ամենամարդաշատ հավաքին առավելագույնը 5000-6000 մարդ է մասնակցել, համեմատության համար նշենք, որ էլեկտրիկ Երևանի դեպքում, եթե չեմ սխալվում, հավաք-նստացույցների պիկին 10.000-12.000 մարդ էր մասնակցում:
Ինձանից սկսեմ. ես դուրս չեկա փողոց ու չմիացա այդ պայքարին, որովհետև մարդկային զոհերի, զորամասերի գրավմամբ պայքարն ուղղակի դեմ է իմ սկզբունքներին, այդ գործոնների պարագայում ես ավելի շատ կենտրոնանում եմ մարդկային ողբերգությունների վրա:
Բայց ես Հայաստանում ապրող մարդկանցից մեկն եմ ու հարգում եմ մյուսների դիրքորոշումը, բայց թե ուր էին ֆեյսբուքյան մարտիկներն ու առհասարակ այն մարդիկ, ովքեր ասում էին՝ այլ ելք չկա, սա է միակ ճանապարհը, որով կարելի է հասնել փոփոխությունների, անհասկանալի է:
Ծափ տալով ու դամ բռնելով դեռ ոչ մի պայքար հաջողության չի հասել:
21:57
20:35
18:54
18:09
17:45
17:21
17:05
16:48
16:32
16:13
15:55
15:46
15:46
15:25
15:03
14:45
14:28
14:10
13:58
13:45
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | 3 | 4 | ||||
| 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | ||
09:19
09:02
09:49
09:34
09:18
09:03
09:55
09:42
09:35
09:17
09:02
09:45
09:35
09:27
09:09
09:53
09:45
09:36
09:28
09:15
09:02
10:02
09:52
09:44
09:35
09:17
09:02
09:55
09:44
09:33
09:23
09:03
09:56
09:45
09:33
09:16
09:02
09:45
09:36
09:29
09:14
09:02
09:46
09:44
09:35
09:29
09:16
09:02
09:58
09:47
