Հուլիսի 17-ից ի վեր, երբ հայտնի դարձավ, որ ՊՊԾ գունդը գրավված է, իսկ զինյալները պահանջում են նախագահի հրաժարականը, քաղբանտարկյալների ազատ արձակում, Ղարաբաղի հարցում զիջումներից հրաժարում և այլն, սոցիալական ցանցերում ոգևորություն բարձրացավ:
Ասում եմ սոցիալական ացնցերում, որովհետև հանրահավաքային պայքարում, որը ըստ զինյալների, պայքարի անբաժանելի մասն էր, ոգևորվածների շատ քիչ մասն էր ներկայացված:
Հուլիսի 17-ից հետո տեղի ունեցած ամենամարդաշատ հավաքին առավելագույնը 5000-6000 մարդ է մասնակցել, համեմատության համար նշենք, որ էլեկտրիկ Երևանի դեպքում, եթե չեմ սխալվում, հավաք-նստացույցների պիկին 10.000-12.000 մարդ էր մասնակցում:
Ինձանից սկսեմ. ես դուրս չեկա փողոց ու չմիացա այդ պայքարին, որովհետև մարդկային զոհերի, զորամասերի գրավմամբ պայքարն ուղղակի դեմ է իմ սկզբունքներին, այդ գործոնների պարագայում ես ավելի շատ կենտրոնանում եմ մարդկային ողբերգությունների վրա:
Բայց ես Հայաստանում ապրող մարդկանցից մեկն եմ ու հարգում եմ մյուսների դիրքորոշումը, բայց թե ուր էին ֆեյսբուքյան մարտիկներն ու առհասարակ այն մարդիկ, ովքեր ասում էին՝ այլ ելք չկա, սա է միակ ճանապարհը, որով կարելի է հասնել փոփոխությունների, անհասկանալի է:
Ծափ տալով ու դամ բռնելով դեռ ոչ մի պայքար հաջողության չի հասել:
09:45
09:34
09:18
09:02
20:11
19:45
19:29
18:46
18:24
18:09
15:34
15:09
14:48
14:35
14:19
14:02
13:42
13:32
13:13
12:44
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | |||
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |||
09:45
09:34
09:18
09:02
09:56
09:42
09:33
09:02
09:56
09:42
09:34
09:16
09:02
09:52
09:42
09:35
09:16
09:02
09:45
09:22
09:14
09:02
09:46
09:31
09:26
09:14
09:01
09:55
09:41
09:30
09:26
09:16
09:02
09:54
09:44
09:32
09:15
09:02
09:56
09:43
09:35
09:02
09:44
09:16
09:02
09:52
09:45
09:33
09:16
09:03
