Հուլիսի 17-ից ի վեր, երբ հայտնի դարձավ, որ ՊՊԾ գունդը գրավված է, իսկ զինյալները պահանջում են նախագահի հրաժարականը, քաղբանտարկյալների ազատ արձակում, Ղարաբաղի հարցում զիջումներից հրաժարում և այլն, սոցիալական ցանցերում ոգևորություն բարձրացավ:
Ասում եմ սոցիալական ացնցերում, որովհետև հանրահավաքային պայքարում, որը ըստ զինյալների, պայքարի անբաժանելի մասն էր, ոգևորվածների շատ քիչ մասն էր ներկայացված:
Հուլիսի 17-ից հետո տեղի ունեցած ամենամարդաշատ հավաքին առավելագույնը 5000-6000 մարդ է մասնակցել, համեմատության համար նշենք, որ էլեկտրիկ Երևանի դեպքում, եթե չեմ սխալվում, հավաք-նստացույցների պիկին 10.000-12.000 մարդ էր մասնակցում:
Ինձանից սկսեմ. ես դուրս չեկա փողոց ու չմիացա այդ պայքարին, որովհետև մարդկային զոհերի, զորամասերի գրավմամբ պայքարն ուղղակի դեմ է իմ սկզբունքներին, այդ գործոնների պարագայում ես ավելի շատ կենտրոնանում եմ մարդկային ողբերգությունների վրա:
Բայց ես Հայաստանում ապրող մարդկանցից մեկն եմ ու հարգում եմ մյուսների դիրքորոշումը, բայց թե ուր էին ֆեյսբուքյան մարտիկներն ու առհասարակ այն մարդիկ, ովքեր ասում էին՝ այլ ելք չկա, սա է միակ ճանապարհը, որով կարելի է հասնել փոփոխությունների, անհասկանալի է:
Ծափ տալով ու դամ բռնելով դեռ ոչ մի պայքար հաջողության չի հասել:
22:50
22:17
22:13
21:34
20:17
20:02
19:46
19:23
19:08
18:43
18:35
18:30
18:23
18:11
17:46
17:33
17:13
16:55
16:36
16:23
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | 3 | |||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | ||
09:44
09:35
09:25
09:17
09:02
09:56
09:45
09:37
09:26
09:17
09:02
09:53
09:38
09:27
09:13
09:02
09:58
09:45
09:35
09:27
09:13
09:04
09:59
09:46
09:37
09:25
09:14
09:02
09:56
09:45
09:36
09:23
09:09
09:56
09:42
09:25
09:13
09:02
09:58
09:44
09:36
09:27
09:13
09:02
09:45
09:36
09:25
09:16
09:02
09:58
