Ինչպես հայտնի է, news.am կայքը վերջերս հրապարակեց 2019 թվականի հունիսի 21-22-ը 119-րդ լիագումար նիստի արդյունքներով Վենետիկյան հանձնաժողովի բանաձևի ամբողջական տեքստը: Յուրաքանչյուրը կարող է կարդալ և ձևավորել իր կարծիքը: Հետևաբար, ամբողջ տեքստը մեզ չի հետաքրքրում: Բայց կան տոհեր, որոնք անհրաժեշտ է մեջբերել:
Այսպիսով, առաջին հերթին`«...Գործող դատավորների ընդհանուր վեթթինգը օգտակար և անհրաժեշտ չէ: Փոխարենը, պետք է ամրապնդվեն կարգապահական ընթացակարգերը և կապ հաստատել եկամուտների հայտարարագրման համակարգի հետ»: Երկրորդ՝ «...ՀՀ Սահմանադրության 213-րդ հոդվածը հստակ ու անվիճելի սահմանում է, որ նախքան սահմանադրական փոփոխությունները ուժի մեջ մտնելը նշանակված ՍԴ նախագահն ու անդամները պետք է շարունակեն պաշտոնավարել մինչև 2005 թվականի Սահմանադրության մեջ նշված իրենց պաշտոնավարման ժամկետի ավարտը։ Խիստ մտահոգիչ է, որ դատավորի այս հայտարարությունը ողջունվեց խորհրդարանի կողմից, և գործող դատավորների մանդատների կապակցությամբ միջամտության վտանգ կա: Հանձնաժողովը լիազորել է Վենետիկի հանձնաժողովի նախագահ Ջ.Բուքիքիոյին, հետևել այս հարցի վերաբերյալ զարգացումներին և, անհրաժեշտության դեպքում, հանդես գալ հրապարակային հայտարարությամբ»:
Մեկ անգամ ևս շեշտում եմ` յուրաքանչյուրն իրավունք ունի սեփական եզրակացություններ անել: Բայց ես հստակ և միանշանակ տեսնում եմ, որ այն նույն Վենետիկի հանձնաժողովը, որը 2013 թվականի ամռանը տվել է դրական եզրակացություն Սերժ Սարգսյանի սահմանադրական բարեփոխումներին, 2019թ. ամռանը, այսինքն՝ 6 տարի անց, խիստ նախազգուշացնում է և՜ անձամբ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանին, և՜ իր խորհրդարանական բլոկը, և՜ նրա կառավարությունը, որ այսուհետ Եվրոպայում մտադիր չեն հանդուրժել Հայաստանի ներքաղաքական կյանքում տեղի ունեցած փոփոխությունները, որոնք կատարվում են տխրահռչակ «ներկայության կարգով»: Այսինքն, «ներկայության կարգը» դա այն է, երբ ոչ ադեկվատ վիճակում գտնվող անձանց բազմությունը «շրջապատում» է դատարանները, բարձրաձայնելով «հեղափոխության» մասին , երբ գրոհում են շինություններն ու կազմակերպությունները և այլն։ Վենետիկյան հանձնաժողովը, ըստ էության, կարգադրեց ներկա իշխանությանը` վերադառնալ ետ՝ դեպի կառավարման սահմանադրական կարգ:
Փաստաբան Տիգրան Աթանեսյանը Aysor.am կայքի հետ զրույցում հայտարարել է, մասնավորապես. «Հանկարծի առաջացած գաղափարներն ու հասարակությանը առաջարկվող շուտափույթ գաղափարները, ունենում են նման վերջ: Նման վերջի արժանացավ անցումային արդարադատության գաղափարը, նման վերջը սպասում է մի օր հակակոռուպցիոն մարմնի ստեղծմանը, նման վերջ է ունենալու նաև վեթթինգը»: Այս խոսքերին կավելացնեմ նախազգուշացում․ ինչպես հայտնի է, Կիևում «թյուրք մեյդանի հեղափոխականները» նույնպես տառապում էին «գաղափարներով», մտցնում լյուստրացիաներ, վեթթինգներ և այլ անհեթեթություններ: Այժմ, օրինակ, Ուկրաինայի նոր նախագահ Զելենսկին որոշել է լյուստրացիայի ենթարկել ... «թյուրք մեյդանի բոլոր հեղափոխականներին»՝ սկսած էքս- նախագահ Պորոշենկոյից: Եվ ենթագիտակցությունս ինձ ասում է, որ շատ շուտով Հայաստանում կգա ժամանակը, երբ որոշակի նոր իշխանություն կպահանջի լյուստրացիաներ, վեթթինգներ և այլն, բոլոր նրանց հանդեպ, ովքեր այսօր մարմնավորում են իշխանությունները:
Իսկ իրականում, ինչպես սովորեցնում է Մեծ Պատմությունը, «հակոբեական դիկտատուրայից» հետո գալիս է Տերմիդորի ժամանակը։ Եվ տերմիդորականները գլխատում են հակոբեականներին՝ բոլորին մինչև վերջ։ Դե իսկ Տերմիդորից հետո գալիս է Կահսրի ժամանակաշրջանը․․․ Ֆրանսիայում դա եղել է Բուոնապարտե Նապոլեոնե, նույն ինքը՝ Բոնապարտ Նապոլեոն, ԽՍՀՄ-ում` Իոսիֆ Ստալինը: Մի թե՞ Հայաստանում չկա մեկը, ով հիշում է, թե ինչպես են ավարտվում հեղափոխությունները: Իսկ, օրինակ, ֆաշիստական «խաղաղ հեղափոխությունները» (և՜Մուսոլինիյի «սև վերնաշապիկավորները», և՜ Հիտլերի նացիստները իշխանության են եկել բացառապես սահմանադրական ուղղիով, սակայն փողոցի միջոցով) ավարտվել են իտալական դուչեի ժողովրդական հաշվեհարդարով և Ֆյուրերի ինքնասպանությամբ: Դրանցից ո՞րն է նախընտրում Նիկոլ Փաշինյանը։ Նա է որոշողը. միևնույն է, Պատմության դատաստանը անխուսափելի է, հեղափոխականները պետք է կորչեն:
Վերադառնանք Վենետիկի հանձնաժողովի արձանագրությանը: Դրանից մենք անսպասելիորեն տեղեկացանք, որ պարզվում է, արևմտյան իրավաբանները կապ են հաստատել Փաշինյանի կառավարության հետ գրեթե անմիջապես այն բանից հետո, երբ մեզ խոստացել էին «հեղափոխություն դատարաններում»: Վեթթինգների հետ։ Եվ Արևմուտքը հասավ նրան, որ Փաշինյանը հրաժարվել է վեթթինգների և այլ անհեթեթությունների գաղափարից։ Այդ դեպքում ինչու՞ է գլխավոր հեղափոխականը լռում իբրև բերանը ջուր առած։ Ժամանակն է ապաշխարել, առնվազն այն դատավորների առջև, որոնց սպառնում էին, որոնց թույլ չէին տալիս մոտենալ աշխատավայրերին: Ապաշխարանքը օգտակար ընթացակարգ է, հեղափոխականները կարող էին ծնկաչոք և ամբողջ ժողովրդի առջև ապաշխարել: Առնվազն սեփական դիլետանտիզմի և այն վնասի համար, որը արդեն հասցված է Հայաստանին ոչ պրոֆեսիոնալ կառավարման արդյունքում։
12:36
12:21
12:03
11:46
11:16
11:02
10:46
10:33
10:14
09:55
09:44
09:33
09:15
09:01
17:48
17:33
17:06
16:45
16:23
16:09
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | ||||||
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
09:55
09:44
09:33
09:15
09:01
09:56
09:45
09:33
09:16
09:02
09:55
09:26
09:12
09:01
09:55
09:46
09:32
09:15
09:02
09:55
09:45
09:32
09:15
09:01
09:56
09:46
09:33
09:24
09:17
09:01
09:46
09:35
09:22
09:12
09:00
09:56
09:43
09:32
09:15
09:01
10:01
09:46
09:36
09:26
09:13
09:01
09:45
09:33
09:17
09:01
