<<Կոնսենսուս-1>>-ը և նրա հնարավոր քաղաքական հակառակորդները
<<Կոնսենսուս-1>> ձևաչափը ոչ միայն քաղաքական համախմբման արդյունավետ հնարավորություն է, այլև պսևդոընդդիմության (նախագծային ընդդիմության) <<դիմակազերծման>> հնարավորություն: Ձևաչափը` որպես ներկա իշխանության դեմ ազնիվ պայքարի համադրելի տարբերակ, թեև առաջարկվել է երկրորդ նախագահ Ռ, Քոչարյանի կողմից, այն որևէ կերպ չի ենթադրում քաղաքական ուժերի կոնսոլիդացում բացառապես վերջինիս առաջնորդության շուրջ: Կոնսենսուսը կարող է ենթադրել ներճամբարային մեկից ավելի բևեռներ, որոնք ընդհանուր համակարծություն և համաձայնություն ունեն <<-1>>--ի և նրան բացառելուն ուղղված պայքարի շուրջ: <<-1>>-ի շուրջ կոնսենսուս ձևավորելու գաղափարը գործնականում անհամատեղելի կարող է լինել միայն, այսպես կոչված, նախագծային ընդդիմության ձգտումներին, ոորնց համար իրենց <<թիրախի>> վաղաժամ տապալումը Քոչարյանի հեղինակության բարձրացման ֆոնին նույնքան անընդունելի է, որքան նախագծի շրջանակններում Նիկոլ Փաշինյանն է անընդունելի:
Նախագծային ընդդիմությունը ասվածը ևս միատարր չէ. խրամատավորված է ինչպես խորհրդարանական, այնպես էլ արտախորհրդարանական որոշ ուժերի ներսում: Վերջիններիս հավաքական ու տարբերող հատկանիշը քաղաքական տրամադրությունների անկայունությունն է, ինչը ընդհանուր քաղաքական իրավիճակի տուրբուլենտության արդյունք է:
<<Կոնսենսուս-1>>-ը գործակցության արդյունավետ հնարավորություն է հաստատուն պատեկարացումներ և կայուն քաղաքական վարքագիծ ունեցող բոլոր այն ուժերի համար, որոնք անընդունելի են համարում թավշյա քաղաքականության փիլիսոփայությունն ու քաղաքական հեռանկարը: Այսինքն` Կոնսենսուսի շրջանակներում ամեն բան այնքան պարզեցված ու հստակ է, որով և նվազագույնի է հասցված նախագծային ընդդիմության <<մանյովրելու>> հնարավորությունը: Իրենց ճանապարհին վերջիններս հանդիպել են դժվարանցնանելի մի կիրճի, որը հաղթահարելու համար հարկավոր են բարդ լուծումներ: Կանխատեսելի լուծումները կարող են իրագործելի լինել մեկ միասնական տրամաբանության 3 տարբեր հարթությունների վրա.
1. Փաշինյանի իշխանությունը գերադասելի է այնքանով, որքանով սահմանափակում է Քոչարյանի իշխանության գալու հնարավորությունները: Այլ կերպ ասած` Փաշինյանը վատն է, բայց նրան կպնել առայժմ պետք չէ: Սա, բանականաբար արվում է անուղղակի ճանապարհով:
2. Նախկինում եղած բոլոր քաղաքական ղեկավարներն իրենց լավ ու վատ դրսևորումներով արժանի են քննադատման ու գնահատանքի և ոչ ավել: Որպես քաղաքական ներուժ նրանք այլևս սպառված են: Հայաստանին պետք է նոր քաղաքական շունչ, հետևաբար` նոր քաղաքական դեմքեր: Սա արվում է ինչպես անուղղակի, այնպես էլ ուղղակի կերպով:
3. Հանուն <<Հայաստանի շահի>> Կոնսենսուսի մեջ տեղավորվելու պատրաստակամության դրսևորում, ինչը ենթադրում է ինքնակամ հրաժարում սեփական քաղաքական ամբիցիաների մի զգալի մասից: Սա, բնականաբար արվում է ուղղակի կերպով:
Ինչպիսին կլինի ներքաղաքական կոնֆիգուրացիան նոյեմբեր ամսին, ցույց կտա ժամաանկը, առայժմ միայն ընդգծեմ, որ նախագծային ընդդիմության շրջանում դիտարկվող տագնապի նախանշանները վկայում են <<Կոնսենսուս- 1>> ձևաչափի արդյունավետության և կայացման կանխատեսելի հաջող դինամիկայի մասին:
23:14
18:42
18:33
16:45
12:09
11:38
10:26
23:47
23:33
23:09
22:43
22:32
22:23
18:45
18:33
18:20
17:34
16:35
16:14
15:55
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | 3 | |||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | ||
09:56
09:45
09:37
09:26
09:17
09:02
09:53
09:38
09:27
09:13
09:02
09:58
09:45
09:35
09:27
09:13
09:04
09:59
09:46
09:37
09:25
09:14
09:02
09:56
09:45
09:36
09:23
09:09
09:56
09:42
09:25
09:13
09:02
09:58
09:44
09:36
09:27
09:13
09:02
09:45
09:36
09:25
09:16
09:02
09:58
09:45
09:37
09:23
09:14
09:02
