Քաղաքական անցուդարձին մասնագիտորեն հետևողներից շատերն են հասցրել նկատել, որ վարչապետ Փաշինյանը ոչ այնքան նպաստավոր վիճակում է հայտնվել: Դա նույնիսկ «անգրագետ Պողոսներն» են արդեն տեսնում, ու բավականին գրագետ մեկնաբանում: Դա տեսել ու զգացել են նաև Փաշինյանի քաղաքական հակառակորդները, բնականաբար, ակտիվանալու լավ շանսեր նախանշելով իրենց համար:
Ընթացիկ քաղաքական պահի հիմնական առանձնահատկությունն այն է, որ եթե նախքան «ամուլսարյան շրջադարձը» Փաշինյանի իշխանությունը գործում էր գերազանցապես նպաստավոր հանրային միջավայրում, ապա հիշատակված շրջադարձից հետո պատկերը նկատելիորեն փոխվել է: Բնութագրական է այն, որ պատկերի՝ նման փոփոխությունը ոչ այնքան ընդդիմադիրների կամ քաղաքական հակառակորդների գործունեության հետևանք է, որքան իշխող մեծամասնության ներկայացուցիչների, այդ թվում՝ վարչապետի սպասողականության:
Նիկոլ Փաշինյանին, իհարկե, չես նախանձի: Որպես կառավարության ղեկավար, վարչապատ ու երկրի տնտեսական վիճակի թիվ 1 պատասխանատու՝ նա, անկասկած, գիտակցում է, որ եթե Ամուլսարի հանքը չշահագործելու վերջնական որոշում կայացնի, ապա խնդիրներ կծագեն թե՛ կոնկրետ օտարերկրյա ներդրողի հետ կապված, թե՛ ընդհանրապես օտարերկրյա ներդրումների ներգրավման առումով: Դա, իր հերթին, կնշանակի տնտեսությունը զրկել ներդրումային թթվածնից, որը իշխանափոխությունից հետո առանց այդ էլ քչացել էր, մանավանդ՝ «տնտեսական հեղափոխություն անելու» մասին ոչ այնքան հրապուրիչ հայտարարությունների խորապատկերում:
Բայց, մյուս կողմից, Ամուլսարի ոսկու հանքավայրի շահագործման որոշում բարձրաձայնելը վարչապետ Փաշինյանի համար կնշանակի հանրային աջակցության որոշակի կորուստ: Իսկ դա նրա հիմնական հենարանն է, որի թեկուզ մի մասը կորցնելը կարող է ոչ միայն ինքը ցավոտ տանել, այլև իր գլխավորած մեծամասնությունը: Մանավանդ, որ կորուստը վերաբերելու է «թավշյա հեղափոխության» մասնակից ու շահառու այնպիսի խմբի, ինչպիսին են «բնապահպանական ակտիվիստները», պարզապես «ակտիվիստները» (մի տեսակ կարծես մասնագիտություն դարձած լինի, ինչպես խորհրդային առաջին տարիներին տարբեր անձանց մասին ասվում էր՝ «պրոֆեսիոնալ հեղափոխական»: Սա՝ իմիջիայլոց):
Ստեղծված կացության ամբողջ «հմայքն» ու միաժամանակ զավեշտն այն է, որ Ամուլսարի հանքավայրի շահագործման հնարավոր որոշմանը կտրուկ դեմ հանդես եկողները քիչ չեն, համենայն դեպս՝ նկատելի են հենց «Իմ քայլում» և ակտիվ համակիրների շրջանում: Միայն ԱԺ փոխնախագահի կարգավիճակ ունեցող Լենա Նազարյանի հայտարարությունն ինչ ասես արժեր, չհաշված մյուս՝ ավելի կտրուկ դրսևորումները:
Վարչապետ Փաշինյանը դա բոլորից լավ տեսավ և զգաց, ու որոշակի հետքայլ արեց թվում էր, թե՝ արդեն ընդունած որոշումից: Ու դա տեսան բոլորը: Հրապարակ բերվեց «Հայաստանի հավասարակշռված շահի» և այդ շահը պաշտպանելու թեզը: Բայց այստեղ նրբությունն այն է, որ «հավասարակշրված շահը» պաշտպանելով տարված, հանկարծ անհատական քաղաքական հավասարակշռությունդ չկորցնես:
Առավել ևս, երբ դեռ երեկ քեզ ծափահարողները անթաքույց ու առաջին հերթին են պատրաստ քաշել-տանել «թավշյա» վերմակի՝ իրենց հասանելիք կտորը:
Էլ չենք խոսում քաղաքական հակառակորդների մասին, որոնք, օրինակ, միանգամայն հմտորեն ու, պետք է ասել՝ արդյունավետ օգտագործեցին «Իմ քայլի» ներկայացուցիչներից մեկի կոպիտ սայթաքումը՝ «անգրագետ Պողոսի» հետ կապված:
Հատկանշական է, որ Փաշինյանի անմիջական քաղաքական մերձավորները փորձեցին հանրային ընկալման դաշտում «ջրել» այդ ֆրազի բացասական ազդեցությունը, բայց հակառակ էֆեկտ ստացան, արդեն իրենք ու իրենց այդ հնարքի ավելի ծաղրական արձագանք-մեկնաբանություններով, որոնք թեպետ ներկայացվում էին տարբեր օգտատերերի անուններով, բայց արտագրված ու պատճենված էին մեկը մյուսից:
Մի անակնկալ էլ իրենց համար թերևս այդ հակառակ էֆեկտն է, չնայած կոնկրետ դրա մեջ՝ անակնկալ բան ընդհանրապես չկա: Ամեն ինչ շատ պարզ է. թեպետ «թավշյա» եղանակով, բայց ցնցումային ճանապարհով իշխանության եկած վարչապետական թիմը կորցրել է այն հետհեղափոխական ժամանակը, երբ կարելի էր ցանկացած ոչ պոպուլյար, կտրուկ ռեֆորմիստական որոշում կայացնել ու ստանալ աջակից բազմության միահամուռ «այո-ո՜…»-ներն ու «կեցցե՛ մեր իմաստուն առաջնորդը» կարգի բացականչություններ: Հիմա, որքան էլ դա տրիվիալ հնչի՝ իրավիճակ է փոխվել: Ամենից կարևորը՝ մեծամասամբ նպաստավոր հանրային ընկալման միջավայրն է փոխվել:
Իհարկե, կարելի է տարբեր գործողությունների դիմել, ինչպես, օրինակ, ֆինանսների նախարար ու ՊԵԿ նախկին ղեկավար Գագիկ Խաչատրյանին ձերբակալելը կամ նման մի բան: Բայց նույնիսկ եթե ավելի հնչեղ ձերբակալություններ լինեն, միևնույնն է, հանրային ընկալման, ընդհանուր տրամադրությունների վրա դրանց ազդեցությունը խիստ կարճաժամկետ է լինելու:
Read more: armeniasputnik.am
18:22
18:01
17:52
17:36
17:30
17:26
17:23
17:03
16:52
16:36
15:23
15:06
14:46
14:25
14:09
13:45
13:22
13:05
12:46
12:32
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | |
| 29 | 30 | 31 | |||||
09:13
09:01
09:47
09:35
09:17
09:02
09:33
09:16
09:02
09:48
09:34
09:16
09:02
09:49
09:36
09:15
09:55
09:42
09:33
09:19
09:02
09:44
09:35
09:17
09:47
09:27
09:15
09:01
09:16
09:01
09:55
09:44
09:33
09:15
09:01
09:56
09:45
09:33
09:16
09:02
09:55
09:26
09:12
09:01
09:55
09:46
09:32
09:15
09:02
09:55
