«Հայրենական մեծ պատերազմ: Ռազմաճակատ էին մեկնում երիտասարդները, գնացքները լեփ-լեցուն էին…: Ամայի փողոցներից լսվում էին կանանց հուսակտուր ձայները, իսկ երեխաները քաղցած էին: Պատերազմի արհավիրքը խլում էր ամեն բան, մինչդեռ հարկավոր էր ռազմաճակատի մարտիկներին ոգեւորել, մղել համառ պայքարի: Պատմական այդ օրերին հանկարծ գրախանութներում հայտնվեց նոր գիրք՝ «Վարդանանք» անունով: Այդ պատմավեպում Վարդան Մամիկոնյանի հերոսական ոգին էր, Ավարայրի ահեղ դաշտում հայերի հերոսական պայքարը՝ հանուն հայրենիքի սիրո ու պաշտպանության, հանուն անդավաճան այն քրիստոնեական հավատի, որ «չեն կարող խախտել մեզ ո՛չ հրեշտակ, ո՛չ մարդիկ, ո՛չ հուր, սուր»: Սա հայ ժողովրդի համար հայտնություն էր հայրենիքի ճակատագրական պահին: Այդ վեպը Ավետիք Իսահակյանը բնութագրեց որպես «ռազմական կրակ», ուր «յուրաքանչյուր էջից վրնջում են նժույգները, կորովի երիտասարդները պատրաստ են կռվել եւ զոհվել հայրենիքի համար...»: Եվ ահա այդ պայքարի գաղափարը ոգեւորելու էր ռազմի դաշտում մարտնչող զինվորներին, դառնալու էր «ոգու ներշնչման» վահան: «Պաշտպանե՛նք մեզ կտակած գանձերը: Մեռնենք՝ չտանք թշնամուն ոչինչ»,- ասաց «Վարդանանքի» հեղինակ Դերենիկ Դեմիրճյանը…»:
Նյութն ամբողջությամբ կարդացեք թերթի վաղվա համարում։
22:17
22:13
21:34
20:17
20:02
19:46
19:23
19:08
18:43
18:35
18:30
18:23
18:11
17:46
17:33
17:13
16:55
16:36
16:23
16:06
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | 3 | |||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | ||
09:44
09:35
09:25
09:17
09:02
09:56
09:45
09:37
09:26
09:17
09:02
09:53
09:38
09:27
09:13
09:02
09:58
09:45
09:35
09:27
09:13
09:04
09:59
09:46
09:37
09:25
09:14
09:02
09:56
09:45
09:36
09:23
09:09
09:56
09:42
09:25
09:13
09:02
09:58
09:44
09:36
09:27
09:13
09:02
09:45
09:36
09:25
09:16
09:02
09:58
