Վրաստանի վարչապետի այցը առաջին հայացքից միայն ճանաչողական կարող է թվալ, քանի որ նա պաշտոնավարումից հետո առաջին անգամ է այցելում Երևան, սակայն եթե հիշենք այն հանգամանքը, որ Կվիրիկաշվիլին մինչ այդ զբաղեցրել է Վրաստանի Էկոնոմիկայի նախարարի, փոխվարչապետի և արտգործնախարարի պաշտոնները և ոչ մեկ անգամ է այցելել Հայաստան, ապա պարզ է դառնում, որ վրացի պաշտոնյան երկկողմ համագործակցության ողջ շրջանակից բավականին քաջատեղյակ է և, կարելի է ասել, լավ պատկերացնում է հայ-վրացական հարաբերությունների նաև ներկա նրբությունները: Ուստի այցելությունը կարելի է առանձնացնել իր կարևորությամբ՝ առկա գործակցության մանրամասներին ևս մեկ անգամ անդրադառնալու, արվածը վերլուծելու, խնդիրները հասկանալու և նոր պայմանավորվածություններ ձեռք բերելու առումով:
Հայաստանում նախատեսված հանդիպումներից թերևս առավել հետաքրքիր կլինի հասկանալ, թե ինչի շուրջ կլինեն քննարկումները երկու երկրների կառավարության ղեկավարների միջև: Կողմերն անշուշտ կանդրադառնան ինչպես երկկողմ քաղաքական և տնտեսական ու մասնավորապես՝ երրկողմ առևտրատնտեսական հարաբերություններին, այդ թվում՝ Հայաստանի և Վրաստանի միջև առևտրաշրջանառության ծավալների աճին, այնպես էլ՝ Իրան-Հայաստան-Վրաստան-Ռուսաստան էներգետիկ ոլորտին առնչվող քառակողմ համագործակցությամբ պայմանավորված համատեղ աշխատանքին: Կողմերը միշտ կարևորել են հումանիտար և կրթական ոլորտների համագործակցությունը, սակայն որոշ խնդիրներ դեռևս իրենց վերջնական լուծումները չեն ստացել: Նշվածի շրջանակներում անհրաժեշտություն կա ակտիվ պահել հատկապես Վրաստանում մեր հայրենակիցների՝ կրթություն ստանալու հնարավորությունների ընդլայնման հարցը:
Ասվածի համատեքստում հուսադրող է նաև այն իրողությունը, որ հատկապես վերջին երկու-երեք տարիներին հայկական կողմի բարձրացրած խնդիրներ իրենց մասնակի կամ ամբողջական լուծումներն են գտնում, ինչը նախկինում հազվադեպ էր հանդիպում:
Կարևոր է նաև, որպեսզի տարբեր արտաքին տնտեսական և մաքսային համակարգերի մաս կազմող Հայաստանն ու Վրաստանը կարողանան ապահովեն իրենց տնտեսությունների անխափան աշխատանքը նաև համատեղ ծրագրերի միջոցով, և նման հնարավորություն, կարծես, կողմերը հենց իրենք են ստեղծել. գործող Ազատ առևտրի համաձայնագիր, էլ չասենք՝ անմիջական սահման, անցակետեր, նոր կառուցվող «Բարեկամության կամուրջ» և այլն:
Հավելենք նաև, որ Երևանն ու Թբիլիսին բավականին ըմբուռնումով են մոտենում տարածաշրջանում առկա հակամարտություններին, մասնավորապես՝ ԼՂՀ և Հարավօսական ու Աբխազական խնդիրներին, ինչն անկասկած պահել է պետք: Միևնույն ժամանակ, այսօր ստացվել է այնպես, որ Վրաստանն իր արտաքին քաղաքականության մեջ մեծապես կարևորում է կապերը Թուրքիայի և Ադրբեջանի հետ: Թուրքիան և Ադրբեջանը հիմնականում ապահովում են Վրաստանի տնտեսական և էներգետիկ անվտանգությունը: Մյուս կողմից Վրաստանի համար խնդիր է մնում տարածքային ամբողջականության հարցը, որն անմիջական առնչություն ունի վրաց-ռուսական հարաբերությունների հետ: Անհրաժեշտ է ընդգծել, որ Հայաստանը, որպես Ռուսաստանի և Վրաստանի համար առավել վստահելի և հավատարիմ գործընկեր, կարող է միջնորդի դեր ստանձնել վերջիններիս միջև հարաբերությունների բարելավման հարցում:
Միշտ շեշտվում է Վրաստանի կարևորությունը Հայաստանի համար հատկապես որպես հյուսիս տանող միակ բաց ցամաքային տարանցիկ ուղի, սակայն չմոռանանք, որ հենց այդ տարանցիկ վճարների շնորհիվ ֆինանսական մեծ օգուտներ է ստանում Վրաստանը:
22:50
22:17
22:13
21:34
20:17
20:02
19:46
19:23
19:08
18:43
18:35
18:30
18:23
18:11
17:46
17:33
17:13
16:55
16:36
16:23
երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
1 | 2 | 3 | |||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
09:44
09:35
09:25
09:17
09:02
09:56
09:45
09:37
09:26
09:17
09:02
09:53
09:38
09:27
09:13
09:02
09:58
09:45
09:35
09:27
09:13
09:04
09:59
09:46
09:37
09:25
09:14
09:02
09:56
09:45
09:36
09:23
09:09
09:56
09:42
09:25
09:13
09:02
09:58
09:44
09:36
09:27
09:13
09:02
09:45
09:36
09:25
09:16
09:02
09:58