Վրաստանի վարչապետի այցը առաջին հայացքից միայն ճանաչողական կարող է թվալ, քանի որ նա պաշտոնավարումից հետո առաջին անգամ է այցելում Երևան, սակայն եթե հիշենք այն հանգամանքը, որ Կվիրիկաշվիլին մինչ այդ զբաղեցրել է Վրաստանի Էկոնոմիկայի նախարարի, փոխվարչապետի և արտգործնախարարի պաշտոնները և ոչ մեկ անգամ է այցելել Հայաստան, ապա պարզ է դառնում, որ վրացի պաշտոնյան երկկողմ համագործակցության ողջ շրջանակից բավականին քաջատեղյակ է և, կարելի է ասել, լավ պատկերացնում է հայ-վրացական հարաբերությունների նաև ներկա նրբությունները: Ուստի այցելությունը կարելի է առանձնացնել իր կարևորությամբ՝ առկա գործակցության մանրամասներին ևս մեկ անգամ անդրադառնալու, արվածը վերլուծելու, խնդիրները հասկանալու և նոր պայմանավորվածություններ ձեռք բերելու առումով:
Հայաստանում նախատեսված հանդիպումներից թերևս առավել հետաքրքիր կլինի հասկանալ, թե ինչի շուրջ կլինեն քննարկումները երկու երկրների կառավարության ղեկավարների միջև: Կողմերն անշուշտ կանդրադառնան ինչպես երկկողմ քաղաքական և տնտեսական ու մասնավորապես՝ երրկողմ առևտրատնտեսական հարաբերություններին, այդ թվում՝ Հայաստանի և Վրաստանի միջև առևտրաշրջանառության ծավալների աճին, այնպես էլ՝ Իրան-Հայաստան-Վրաստան-Ռուսաստան էներգետիկ ոլորտին առնչվող քառակողմ համագործակցությամբ պայմանավորված համատեղ աշխատանքին: Կողմերը միշտ կարևորել են հումանիտար և կրթական ոլորտների համագործակցությունը, սակայն որոշ խնդիրներ դեռևս իրենց վերջնական լուծումները չեն ստացել: Նշվածի շրջանակներում անհրաժեշտություն կա ակտիվ պահել հատկապես Վրաստանում մեր հայրենակիցների՝ կրթություն ստանալու հնարավորությունների ընդլայնման հարցը:
Ասվածի համատեքստում հուսադրող է նաև այն իրողությունը, որ հատկապես վերջին երկու-երեք տարիներին հայկական կողմի բարձրացրած խնդիրներ իրենց մասնակի կամ ամբողջական լուծումներն են գտնում, ինչը նախկինում հազվադեպ էր հանդիպում:
Կարևոր է նաև, որպեսզի տարբեր արտաքին տնտեսական և մաքսային համակարգերի մաս կազմող Հայաստանն ու Վրաստանը կարողանան ապահովեն իրենց տնտեսությունների անխափան աշխատանքը նաև համատեղ ծրագրերի միջոցով, և նման հնարավորություն, կարծես, կողմերը հենց իրենք են ստեղծել. գործող Ազատ առևտրի համաձայնագիր, էլ չասենք՝ անմիջական սահման, անցակետեր, նոր կառուցվող «Բարեկամության կամուրջ» և այլն:
Հավելենք նաև, որ Երևանն ու Թբիլիսին բավականին ըմբուռնումով են մոտենում տարածաշրջանում առկա հակամարտություններին, մասնավորապես՝ ԼՂՀ և Հարավօսական ու Աբխազական խնդիրներին, ինչն անկասկած պահել է պետք: Միևնույն ժամանակ, այսօր ստացվել է այնպես, որ Վրաստանն իր արտաքին քաղաքականության մեջ մեծապես կարևորում է կապերը Թուրքիայի և Ադրբեջանի հետ: Թուրքիան և Ադրբեջանը հիմնականում ապահովում են Վրաստանի տնտեսական և էներգետիկ անվտանգությունը: Մյուս կողմից Վրաստանի համար խնդիր է մնում տարածքային ամբողջականության հարցը, որն անմիջական առնչություն ունի վրաց-ռուսական հարաբերությունների հետ: Անհրաժեշտ է ընդգծել, որ Հայաստանը, որպես Ռուսաստանի և Վրաստանի համար առավել վստահելի և հավատարիմ գործընկեր, կարող է միջնորդի դեր ստանձնել վերջիններիս միջև հարաբերությունների բարելավման հարցում:
Միշտ շեշտվում է Վրաստանի կարևորությունը Հայաստանի համար հատկապես որպես հյուսիս տանող միակ բաց ցամաքային տարանցիկ ուղի, սակայն չմոռանանք, որ հենց այդ տարանցիկ վճարների շնորհիվ ֆինանսական մեծ օգուտներ է ստանում Վրաստանը:
18:54
18:09
17:45
17:21
17:05
16:48
16:32
16:13
15:55
15:46
15:46
15:25
15:03
14:45
14:28
14:10
13:58
13:45
13:22
13:04
երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
1 | 2 | 3 | 4 | ||||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
09:19
09:02
09:49
09:34
09:18
09:03
09:55
09:42
09:35
09:17
09:02
09:45
09:35
09:27
09:09
09:53
09:45
09:36
09:28
09:15
09:02
10:02
09:52
09:44
09:35
09:17
09:02
09:55
09:44
09:33
09:23
09:03
09:56
09:45
09:33
09:16
09:02
09:45
09:36
09:29
09:14
09:02
09:46
09:44
09:35
09:29
09:16
09:02
09:58
09:47