Ռուս բլոգեր Ալքսանդր Լապշինը իր ֆեյսբուքի էջում գրել է.
«Այսօր, երբ ադրբեջանական հրթիռները պայթում են Ղարաբաղի խաղաղ քաղաքներում, ես չեմ կարող չհիշել 2006-ի հուլիս-օգոստոս ամիսների՝ իսրայելա-լիբանանյան երկրորդ պատերազմը: Առաջին պատերազմը տեղի ունեցավ 1982-1983 թվականներին և ավարտվեց իսրայելական բանակի կողմից Լիբանանի մայրաքաղաք Բեյրութի գրավմամբ և Լիբանանում արյունալի քաղաքացիական պատերազմի հրահրմամբ: Այդ տարիներին քրիստոնյաները դաշինք կնքեցին Իսրայելի հետ և միասին պայքարեցին պաղեստինցիների և սիրիացիների դեմ: Բայց վերադառնանք 2006-ի հուլիսին: Շիական արմատական «Հզբոլլահ» կազմակերպության զինյալները հանկարծ լիբանանյան տարածքից հարձակվեցին իսրայելական սահմանապահ պարեկի վրա՝ սպանելով երեք սահմանապահի և ևս երկու պատանդ վերցնելով: Լիբանանի կառավարությունը ոչ մի գործողություն չձեռնարկեց ահաբեկիչների դեմ: Իսրայելը պատասխանեց ՝ սկսելով Լիբանանի զանգվածային հրետանային, հրթիռային և օդային հարվածները: Ես հիշում եմ, որ իսրայելական բանակի շտաբի պետ, գեներալ Դեն Հալուցը հարցազրույցում ասաց, որ «... մենք Լիբանանը նետելու ենք քարե դար»: Լիբանանյան «Հըզբոլլահը» պատասխանեց Իսրայելի սահմանային քաղաքների ուղղությամբ հրթիռային հարվածներով, և մի քանի տասնյակ հրթիռներ նույնիսկ թռան դեպի Հայֆա նավահանգստային քաղաք ՝ սահմանից 50 կիլոմետր հեռավորության վրա: Այս ամենը տևեց գրեթե մեկ ամիս և այս ընթացքում Լիբանանում մահացավ 2-ից 3 հազար մարդ, իսկ Իսրայելում՝ 131: Այս անգամ շատ լավ եմ հիշում: Հակամարտության սկիզբը ես չտեսա, քանի որ գտնվում էի արտերկրում և, որքան հիշում եմ, ժամանել եմ պատերազմի ավարտից տաս օր առաջ: Մենք ապրում էինք Հայֆայում, բայց ոչ հենց առաջնագծում: Բայց նույնիսկ այստեղ գրեթե ամեն օր, երբեմն էլ գիշերը լինում էին օդային հարձակման ազդանշաններ: Ընդհանուր առմամբ, օրվա ընթացքում պարբերաբար, խուճապահար մարդիկ վեր էին թռնում անկողնուց և փախնում ռմբապաստարանները, ապա նրանք սովորեցին առավոտյան ժամը 6-ին (երբ սովորաբար սկսվում էր գնդակոծությունը) վեր կենալու և պատրաստ լինել դրանց: Երբեմն ազդանշան էր հնչում, և դու սպասում ես «բումի»-ի: Մեր տարածքում հրթիռները հազվադեպ էին թռչում, կարծես թե մեկ կամ երկու անգամ ամբողջ պատերազմի ընթացքում, քանի որ մենք լեռան ետևում ենք, բոլոր հրթիռները պայթեցին քաղաքի կենտրոնում: Բայց մեկը հարվածեց շատ մոտ, Լեո Բեկի դպրոցին, մեզանից հինգ րոպե հեռավորության վրա: Բարեբախտաբար, դպրոցում դասեր չկային: Բայց առավել կործանարար էր քաղաքի կենտրոնում գտնվող «Բաթ Գալիմ» երկաթուղային կայարանում հրթիռի հարվածը: Հրթիռը ծակել էր կայարանի տանիքը և պայթել անմիջապես գնացքի հարևանությամբ, ինչի արդյունքում զոհվել է 8 մարդ: Հիշում եմ, որ պատերազմի ավարտին ինձ զորակոչեցին ուսումնական ճամբար՝ որպես բեռնատարի վարորդ: Հրանոթների համար արկերով արկ էի տեղափոխում: ԱՄՓՈՓՈՒՄ Ի՞նչ եմ ուզում ասել: Ցավալի է և ամաչում եմ, որ Իսրայելն ինքը, որը տուժել է պատերազմներից և ահաբեկչական հարձակումներից, զենք է մատակարարում Ադրբեջանին, որը ոչնչով լավ չէ «Հեզբոլլահի» իսլամիստներից:
14:35
14:03
13:34
13:09
11:22
10:44
10:02
12:36
12:21
12:03
11:46
11:16
11:02
10:46
10:33
10:14
09:55
09:44
09:33
09:15
10:44 08.11.25
14:03 08.11.25
13:09 08.11.25
14:35 08.11.25
11:22 08.11.25
13:34 08.11.25
10:02 08.11.25
09:33 07.11.25
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | ||||||
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
09:55
09:44
09:33
09:15
09:01
09:56
09:45
09:33
09:16
09:02
09:55
09:26
09:12
09:01
09:55
09:46
09:32
09:15
09:02
09:55
09:45
09:32
09:15
09:01
09:56
09:46
09:33
09:24
09:17
09:01
09:46
09:35
09:22
09:12
09:00
09:56
09:43
09:32
09:15
09:01
10:01
09:46
09:36
09:26
09:13
09:01
09:45
09:33
09:17
09:01
