Ես և իմ ժողովուրդը չենք կարող բարեկամություն անել մեկի հետ, ում ձեռքերն արյունոտ են.Սարիկ Անդրեասյանը՝ Վլադիմիր Զելենսկուն

01.11.20 | 12:41

Ռուսաստանաբնակ կինոռեժիսոր Սարիկ Անդրեասյանն իր Instagram-ում Ուկրաինայի նախագահ Վլադիմիր Զելինսկու հետ լուսանկարներ է հրապարակել և գրել.

«Ողջույն Վովա, այս լուսանկարները մոտ տաս տարեկան են: Հիշում եմ, թե ինչպես հանդիպեցի քեզ և ասացի, որ շատ եմ ուզում, որ խաղաս իմ ֆիլմում, և ես անբացտրելի ուրախ էի, երբ համաձայնվեցիր: Ես հիշում եմ, թե ինչպես էին պրոդյուսերները տարբեր մեթոդներով փորձում իրենց մտավոր մշակութային ֆանտազիաները ներդնել իմ ֆիլմում, և դու հնարավորինս պաշտպանում էիր ինձ, հիշում եմ, թե ինչպես Կիևում քեզ ցույց տվեցի մոնտաժի առաջին տարբերակը, և դու միշտ արդար ու ազնիվ էիր, հիշում եմ, թե ինչպես էի հյուրընկալվել քո տանը և քո հիանալի կինը մեզ համար թեյ պատրաստեց։

Հիշում եմ, թե ինչպես մի անգամ սրճարանում մեր հայտնի դերասանուհիներից մեկն օրեն թույլ տվեց կոպտել մատուցողին, իսկ դու կանգնեցրիր նրան և ասացիր՝ «քաղաքավարի եղի՛ր, նա մարդ է»։

Ես հիշում եմ, թե ինչպես մենք հանդիպեցինք Սանկտ Պետերբուրգի կինոշուկայում և միմյանց շնորհավորեցինք՝ երեխաների ծննդյան կապակցությամբ, և նույնիսկ պարզվեց, որ մենք մեր տղաներին նույն անունով ենք կոչել՝ Մարկ: Ես միշտ հպարտացել եմ, որ իմ կյանքի որոշ ժամանակահատվածում քո ընկերն էի և բոլոր հարցազրույցներում միշտ ասում էի, որ դու մեծ սրտով մարդ ես:

Իսկ երեկ ես նայում էի հայ երեխաների՝ ֆոսֆորային ռումբից այրված մարմիններին, եւ ինչպես պարզվեց, դու էիր դրանք վաճառել մեր հարեւաններին՝ նրանց հետ բարեկամությունն ամրապնդելու համար: Ես կցանկանայի քեզ ասել՝ «քաղաքավարի եղիր. նա մարդ է», բայց, ըստ ամենայնի, երբ նստում եք այդ «աթոռներին» դառնում եք սրիկաներ եւ մարդկայինն ու լավը թողնում եք անցյալում: Ես Կալիֆոռնիայից մինչեւ Մոսկվա շատ ուկրաինացի ընկերներ ունեմ, բայց ես եւ իմ ժողովուրդը չենք կարող բարեկամություն անել մեկի հետ, ում ձեռքերն արյունոտ են: Եվ, քանի որ նման պատմություն կա․ ուզում եմ ասել, որ Ղրիմը մերն է»։

Посмотреть эту публикацию в Instagram

Вова, привет @zelenskiy_official ! Этим фотографиям уже около десяти лет! Я помню, как встретился с тобой и сказал, что очень хочу чтобы ты играл в моем фильме и я был невероятно счастлив, когда ты согласился. Помню, как продюсеры различными методами пытались вставить свои околокультурные фантазии в мой фильм и ты максимально меня защищал, помню как я показывал тебе первый вариант монтажа в Киеве и ты был всегда справедлив и честен, помню как был у тебя дома в гостях и твоя замечательная жена готовила нам чай, помню, как однажды в кафе одна из наших известных актрис позволила себе грубо обратиться к официанту и ты осёк ее и сказал «будь вежлива - это человек», помню как мы увиделись в Санкт-Петербурге на кинорынке и поздравили друг друга с рождением детей и даже выяснилось, что мы назвали своих мальчиков одинаковыми именами Марк. Я всегда гордился тем, что какой-то промежуток своей жизни я был твоим другом и всегда во всех интервью говорил, что ты человек с большим сердцем. А вчера я смотрел на обожженные тела армянских детей от фосфорной бомбы и как выяснилось - это ты их продал нашим соседям, чтобы закрепить свою дружбу с ними. Я бы хотел сказать тебе «будь вежлив - это человек», но видимо когда вы садитесь на эти «стулья», то все становитесь гондонами и все человеческое и доброе вы оставляете где-то в прошлом. У меня много друзей украинцев от Калифорнии до Москвы, но я и мой народ не могут гордиться дружбой с тем у кого руки в крови. И раз уж такая история хотел бы сказать, что КРЫМ НАШ. #армения #арцах #stopazerbaijansaggression #stopaliyev

Публикация от Sarik Andreasyan (@sarik_andreasyan)31 Окт 2020 в 9:41 PDT