Պետական կառավարման մասնագետ Հովհաննես Ավետիսյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է.
«Պետություն ստեղծելու մասին: Հրեաները իրենց պետության` Իսրայելի, պաշտոնական հիմնադրումը սկսել են 1948-ին: Ոչ պաշտոնականը սկսվել էր շատ ավելի վաղ, երբ հրեական զեոնիստական կառույցները աշխարհով մեկ գումարներ էին հանգանակում և Պաղեստինի տարածքներում հող գնում, նաև պետություն ունենալու համար համախոհներ շահում տարբեր միջազգային կառույցներում: 1948-ին, երբ Մեծ Բրիտանիան դուրս է գալիս այս տարածքներից, ՄԱԿ-ի կնքահայրությամբ առաջ են գալիս երկու պետություն` մեկը հրեական, մյուսը` արաբական: Հրեական զեոնիստական կառույցները ներկայացնում են թեկնածուներ և ձևավորում Ազգային Խորհուրդ, որը հավաք է կազմակերպում Թել-Ավիվում և հայտարարում իսրայելական պետություն ստեղծելու որոշումը: Կարևոր է նշել, որ խորհրդում ներգրավված անձանց միջև կային գաղափարական հսկայական տարբերություններ, սակայն նրանց միավորում էր մեկ բան` սեփական պետություն ունենալու գեր-գաղափարը: Այս խորհուրդը դառնում է Իսրայելի առաջին կառավարող մարմինը: Իսկ զեոնիզմի սիմվոլը դառնում է Իսրայելի խորհրդանիշ: Այնուհետ որոշվում է, որ պետք է մի քանի ամսվա մեջ սահմանադրություն ունենան, սակայն առ այսօր Իսրայելը չունի սահմանադրություն: Փոխարենը ունեն օրենքներ, որոնք հայտարարված են հիմնական և մնացյալը չպետք է հակասության մեջ լինեն այս հիմնական օրենքներին: Հրեաները դեռ փորձում են սահմանադրություն ունենալ, սակայն դա նրանց մոտ չի ստացվում: Նրանք ասում են, որ կարևոր է դրա ունենալը նաև այն պատճառով, որ իրենք շատ տարբեր հանրային շերտեր և միմյանց հետ հակասություններ ունեն և դրանց մեկտեղումը և բոլորի շահերի ձևակերպումը կարող էր այս փաստաթղթով լուծվել. Նաև սա դիտարկվում է փաստաթուղթ, որը կարտահայտեր բոլոր հրեաների հրեականության վերաբերյալ պատկերացումները: Հավանաբար սրանում է նաև կայանում դրա ստեղծման բարդությունը: Իսկ ինչով է նրանց փորձը արժանի մեր ուշադրությանը: Նրանք իրենց պետության հիմքում, նաև 1953-ին ընդունած պետական կրթության մասին օրենքում, դրել են երկու հիմնարար արժեք` հրեականություն և ժողովրդավարություն: Առաջինը, ի սկզբանե ազգայնականությունն է, հետևաբար հակադրվում է ժողովրդավարության սկզբունքներին: Հակադրվում է, քանի որ ազգայնականությունը ենթադրում է քո տեսակի առաջնահերթության սահմանում մյուս տեսակների վրա, կրոնական է, ոչ ներառական համայնավարություն է նաև ենթադրում, իսկ ժողովրդավարությունը մերժում է այս ամենը` պետության մեջ հարաբերությունների հիմքում դնելով մարդու իրավունքները և բացառելով մեծամասնության դիկտատուրան փոքրամասնության վրա (ազգային փոքրամասնությունների), նաև արժեվորելով ներառականությունը: Հետևաբար, ինչպե՞ս են հրեաները համատեղել անհամատեղելին: Սա կարևոր է քննարկել, հասկանալ, ընկալել և սեփականը ձևակերպել, քանզի մենք էլ այսօր կանգնած ենք նմանատիպ խնդիրների առաջ: Մենք պետության ձևի և բովանդակության վերարժեվորման առաջ ենք կանգնած: Օրինակ՝ կան մարդիկ, նաև հեղինակավոր, որոնց թվում է, թե ժողովրդավարությունն էր պատճառը, որ պատերազմում տանուլ տվեցինք: Կասկած չունեմ, որ պետք է ունենանք ազգային պետություն, բայց նաև մեր տեսակի պահպանումը մեր հողերի վրա երաշխավորելով` չպետք է ստորադասենք մեր հասարակարգի ու հանրային հարաբերությունների մաս դարձած տեսակներին: Չնայած որ ունենք սահմանադրություն, այն խորությամբ չենք ընկալել, դրա համախմբող և ուժ տվող դերը չենք հասկացել, գործի չենք դրել շատ դրույթներ, որոնք ամրագրված են, օրինակ սոցիալական շուկայական տնտեսության գաղափարախոսությունը: Վերջին տարիները այս առումով աղետալի էին, փաստն է համահարթ հարկային համակարգը, որը դեմ է սոցիալական պետության գաղափարախոսությանը: Եվ այսպես` ազգային սոցիալական ժողովրդավարական պետություն: Կարծում եմ՝ սա է մեր ճանապարհը»:
20:53
17:14
16:52
16:15
14:14
13:59
13:45
12:36
12:18
12:03
11:46
11:33
11:13
10:46
10:24
10:04
09:34
09:03
13:35
13:14
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | |
| 29 | 30 | ||||||
09:52
09:44
09:33
09:14
09:02
09:52
09:44
09:32
09:15
09:01
09:46
09:33
09:16
09:02
09:42
09:32
09:14
09:01
09:35
09:17
09:01
09:56
09:44
09:36
09:25
09:14
09:02
09:44
09:33
09:15
09:01
09:56
09:49
09:36
09:31
09:15
09:02
09:45
09:36
09:27
09:15
09:01
09:44
09:23
09:02
09:28
09:13
09:34
09:18
09:03
