Ռադիոն բոլոր ժամանակներում եղել և մնում է ամենահասանելի լրատվամիջոցը, և անգամ համացանցային իրականությունը չկարողացավ խանգարել նրան: Ռադիոն հանրությանն ուղեկցում է ամենուր, դե իսկ ռադիոյի խորհրդավորությանը հաղթել հնարավոր չէ: Մենք լսում ենք հետաքրքիր ձայներ, ոմանց արդեն ճանաչում, ոմանց էլ փորձում ենք պատկերացնել: Նրանց ձայնով լսում ենք «Բարի լույսը», օրվա ընթացքում տեղեկանում լրահոսից, լսում հետաքրքիր քննարկումներ և կարծիքներ, նրանց բոլորի ձայները մեր իրականության մասնիկն են, իսկ այսօր նրանց մասնագիտական տոնն է՝ մայիսի 7-ին նշվում է ռադիոյի միջազգային օրը: Հենց այս օրը 1895 թվականին ռուս ֆիզիկոս Ալեքսանդր Պոպովը հանրությանը ներկայացրեց իր զեկույցն ու իր ստեղծած աշխարհում առաջին ռոդիոսարքավորումը՝ իրականացնելով առաջին ռադիոկապը:1926-ի սեպտեմբերի 1-ին առաջին անգամ եթերում հնչեց Երևանի ձայնը:
Հայտնի և սիրված ռադիոդեմքերը Magnis.News-ին պատմել են, թե ե՞րբ և ինչպե՞ս են սկսել աշխատել ռադիոյում, ո՞րն է ռադիոյի դերը հասարակության մեջ, որո՞նք են ռադիոաշխարհի առանձնահատկությունները։
Ժակ (Հակոբ Պապիկյան)
«Ռադիո Վան»
«Ռադիոյում եմ 1997-98 թվականներից: Ամեն ինչ սկսվեց դեռ Հանրային Ռադիոյից, իսկ «Ռադիո Վան»-ում հայտնվեցի 2001 թվականից և երջանկություն ունեմ առ այսօր այնտեղ աշխատելու: Երկու տասնամյակից ավել ժամանակ եմ ունեցել խորապես ուսումնասիրելու և բացահայտելու ռադիոյի առանձահատկությունները: Ամենօրյա եթերները հմտացրել և հնարավորություն են ընձեռել՝ խոսքի մշակույթի, արդյունավետ հաղորդակցման, տեղեկատվության փոխանցման, երաժշտության մատուցման և առաջխաղացման ուղղություններում անվերջ կատարելագործվելու, նորանոր ձևեր գտնելու համար:Երբ գիտակից կյանքիդ մեծ մասը նվիրում ես որևէ երևույթի, այն վերածվում է թթվածնի, առանց որի հնարավոր չէ ապրել: Առհասարակ, ձայնը ֆենոմենալ նշանակություն ունի: Այն, երբեմն առավել խորքային տպավորություններ և ընկալումներ ստանալու հնարավորություն է ընձեռում, քան տեսանելի ինֆորմացիան:
«Ռադիոյում հայտնվել եմ 7 տարի առաջ ապրիլի 1-ին, բոլորը կատակում էին, թե հաստատ օրվա խորհրդին համապատասխան կատակել են ու ինձ աշխատանքի չեն ընդունել։ Ռադիոն ու հեռուստատեսությունը կամ մեկ բառով ասած մեդիաաշխարհը իմ մանկության երազանքն են եղել։ Թեև այլ մասնագիտությամբ եմ շարունակել բարձրագույն կրթությունս, սակայն երազանքի ուժն ավելի զորեղ գտնվեց ու հայտնվեցի Հանրային ռադիոյում։ Ռադիոտունը՝ որպես առաջին աշխատավայր և իմ առջև մեդիայի դռները բացած կառույց, ինձ համար «ծնողի» պես է։ Ցանկացած այլ աշխատանքային առաջարկ քննարկելիս նախապես ասում եմ, որ ռադիոյից երբեք դուրս չեմ գա։ Մի տեսակ ինձ համար դա կարծես դավաճանություն լինի «ծնողին», էլ չեմ ասում, որ շատ եմ սիրում իմ աշխատանքը։ Մեր օրերում սահմանները ռադիոյի, հեռուստատեսության, թերթերի ու կայքերի միջև գրեթե վերացել են։ Այս տեսանկյունից ռադիոն բավական հետաքրքիր է դարձել նաև նոր սերնդի համար։ Որպես Հանրային ռադիոյի երիտասարդական ալիքի հեղինակ-հաղորդավար՝ կարող եմ նշել, որ վիզուալացումը երկրորդ կյանք է հաղորդել մեր հաճախականությանը։ Իհարկե, մի փոքր այդ միստիկ զգացումը վերանում է ռադիոաշխարհի, բայց վիզուալ կոնտենտը միայն ու միայն առավել մեծ լսարաններ է գրավում։ Այնպես որ 95-ամյա Հանրայինը գնալով երիտասարդանում ու թարմանում է։ Ինձ հաճախ են մասնագիտության ընտրության մասին հարցեր տալիս, ես միշտ խորհուրդ եմ տալիս գնալ երազանքի հետևից...»:
Անկա Սարիբեկյան
Ռադիո Ջան
«Սիրում եմ ռադիոն, որտեղ 2004 թվականից եմ, և ամեն անգամ ինքս իմ մեջ հաստատում եմ, որ զուր չէ իմ անցած ճանապարհը: Ուրախ եմ, որ նոր սերունդը հետաքրքրված է ռադիոարվեստով, ժամանակակից ռադիոն լայնածավալ հնարավորություն է տալիս ավելի հնչեղ լինելու համար: Պարզապես կա գերխնդիր՝ երբեք չստել ունկնդրին, աշխատել չափից շատ և չդադարել հետաքրքիր լինել: Ցանկանում եմ, որ ռադիոն իր դինամիկ զարկով միայն ազդարարի խաղաղության լուրեր, և թող ռադիոնվիրյալները շատ սիրեն, այլ ոչ թե պատահաբար հայտնվեն ռադիոյում: Խաղաղ և իմաստալից եթերներ բոլորիս»:
Լիանա Մարգարյան
«Ռադիո Վան»
«Ռադիոլորտում եմ արդեն 16 տարի ու յուրաքանչյուր տարի՝ մայիսի 7-ին՝ Ռադիոյի օրը, մտքումս երախտիքի խոսքեր եմ ասում երբեմնի առեղծվածային գյուտի հեղինակ Պոպովին, որի շնորհիվ այսօր գործունեություն եմ ծավալում ա՛յն ոլորտում, որը հրապուրել ու գերել է ինձ մանուկ հասակից, ու որի շնորհիվ ունեմ իմ երկրորդ՝ ռադիոընտանիքը, որում ապրում ու կիսում ենք թե՛ լավ, թե՛ վատ օրերը․․․Ռադիոն, տեղեկատվական տեխնոլոգիաների հախուռն զարգացման և ինտերնետային լրատվամիջոցների բազմացման պայմաններում, ավանդականից, ճիշտ է, տեղափոխվել է նաև ժամանակակից հարթակներ, այդուամենայնիվ, նրա դերը՝ մատչելիության ու ամենահասության շնորհիվ, շարունակում է մնալ նույնը՝ ժամանցային, լրատվական, կրթադաստիարակչական ու, որ ամենակարևորներից է՝ հոգեբանական։ Շատ անգամ զանգեր են եկել՝ խոստովանությամբ, որ այս կամ այն հաղորդավարի եթերաժամին իրենք վերագտել են կյանքի իմաստը, հաղթահարել խիստ անձնական ճգնաժամային պահեր։ Ու դա՝ ձայնի մոգականության ու անեկեղծ խոսքի շնորհիվ։ Գիտե՞ք, ռադիոն տրամադրության լակմուս է, խոսքի կեղծությունը միանգամից է հասկացվում։ Աշխատելով լրատվական բաժնում՝ դա, հատկապես, ուղն ու ծուծով զգացել եմ 2020-ի 44-օրյա պատերազմի օրերին, երբ մասնագիտական որակները և մադկային հույզերը խառնվել էին, ու, անկախ հաղորդվող լուրերի բովանդակությունից, պետք է ու պարտավորված էի ուղիղ եթերներից առաջ սեղմվող կոկորդով ճնշեի ձայնիս թրթռոցներն ու սրտխփոցը ու արդեն եթերում ռադիլսողներին հաղորդեի ժամի գլխավոր լուրերը՝ թողարկումն, անպայման, ավարտելով «Ուժ, տոկունություն և հավատ հայկական երկու հանրապետությունների սահմաններն անառիկ պահող ու այս րոպեներին էլ իրենց կյանքի գնով կռիվ տվող մեր հայորդիներին» նախադասությամբ․․․Գործընկերներիս շնորհավորելով Ռադիոյի օրվա առթիվ՝ մաղթում եմ միշտ մնան մասնագիտական դիրքերում, լինեն անաչառ, արժևորեն ձայնի ուժը։ Օրվա առիթով շնորհավորում եմ նաև ռադիոլսողներին, որոնց շնորհիվ ռադիոն չի կորցնում իր արդիականությունը»:
Արմինե Ճաղարյան
Ռադիո Մարշալ
«Հաղորդավարի իմ կարիեռան ես սկսել եմ հենց ռադիոյից, մտածում էի հեռուստատեսության մասին, բայց ռադիոյում էի աշխատում: Հետո շատ արագ տարվեցի ռադիոյով, նախ որովհետև իսկապես պրոֆեսիոնալիզմ ձևավորվում է ռադիոյում, հետո հասկանում ես քո բացերը, աշխատում քեզ վրա։ Ռադիոն հաղորդավարի ինտելեկտի, պրոֆեսիոնալիզմի և խարիզմայի համար լակմուսի թերթիկի նման է։ Միանգամից ցույց է տալիս այն, ինչ քեզնից ներակայցնում ես՝ դրա համար էլ սիրում եմ։ Այստեղ ոչ ոք, և անգամ ինքդ քեզ համար սցենարներ չես գրում, ոչ էլ անգիր արած տեքստեր ես ասում։ Այստեղ պետք է ունենալ բովանդակություն և կարողանալ դա ձայնով փոխանցել։ Ռադիոն ստիպեց սիրահարվել իմ ձայնին։ 2015 թվականից ռադիոյում աշխատել եմ, հետո ընդմիջել հեռուստատեսությամբ, և հիմա արդեն 4-րդ տարին է վարում եմ ԱրմինLive հեղինակային ծրագիրը: Ռադիոն թույլ է տալիս լինել անկեղծ, թե՛ հաղորդավարներին, թե՛ ունկնդիրներին։ Այս անկեղծությունը ես փորձում եմ նաև փոխանցել իմ ուսանողներին, ում դասավանդում եմ ФЕДЕРАЛЬНАЯ ШКОЛА РАДИО միջազգային ռուսական պրոեկտի Հայաստանյան մասնաճյուղում»։
Արմինե Բրսոյան
11:19
10:41
10:22
10:18
10:01
17:02
13:48
13:28
13:08
12:48
12:23
12:06
11:46
11:27
11:09
10:46
10:27
10:02
23:02
22:22
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | ||
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | |
| 28 | 29 | 30 | 31 | ||||
09:44
09:23
09:02
09:28
09:13
09:34
09:18
09:03
09:55
09:48
09:36
09:28
09:02
09:55
09:49
09:35
09:18
09:02
09:19
09:02
09:49
09:34
09:18
09:03
09:55
09:42
09:35
09:17
09:02
09:45
09:35
09:27
09:09
09:53
09:45
09:36
09:28
09:15
09:02
10:02
09:52
09:44
09:35
09:17
09:02
09:55
09:44
09:33
09:23
09:03
