«Հայորդիք» երգի և պարի անսամբլը շուրջ 25 տարի օտար երկրում ապրող հայ երեխաներին, դեռահասներին ու պատանիներին հնարավորություն է տալիս ճանաչել սեփական արմատները, սիրել հայրենիքը՝ հայկական մշակույթը ճանաչելու, այն սերտելու և աշխարհին ներկայացնելու միջոցով:
«Հայորդիք»-ն առաջնորդվում է հետևյալ կարգախոսով. «Խոսել տարբեր լեզուներով մեսրոպատառ հայերենից հետո, սովորել աշխարհի ժողովուրդների երգերը կոմիտասյան երգերից հետո, քոչարիից և յարխուշտայից հետո պարել աշխարհի ժողովուրդների պարերը:
Անսամբլի հոբելյանի առթիվ «Արմենպրես»-ի թղթակիցը զրուցել է «Հայորդիք»-ի հիմնադիր և գեղարվեստական ղեկավար, ազգային երգերի կատարող, պարուհի Անահիտ Սարգսյանի հետ: Նա հիշում է՝ 1998 թվականին ճակատագրի բերումով տեղափոխվել է Մոսկվա: Լինելով նահապետական հայացքների տեր ընտանիքից՝ հասկացել է, որ չի կարող առանց հայաշունչ միջավայրի, շրջապատի:
«Հայերի հետ շփման բացը լրացնելու համար միտք կար ուղղակի խմբակ ստեղծել. անսամբլ հիմնադրելու մտադրություն չունեի: Երբ տեսա խմբակի հաջողությունները, տեսա, թե որքան դրա կարիքն ունեն իմ շրջապատի հայերը, հասկացա, որ պետք է անսամբլ հիմնադրել և այդպես էլ արեցի»,-պատմում է Սարգսյանը:
Անսամբլի գաղափարն ավելի է ամրապնդվել, երբ Անահիտ Սարգսյանի քրոջ երեխաները, որոնք սովորել են ռուսական դպրոցում, մի օր ասել են՝ ամաչում են հայ լինելուց: Այդ արտահայտությունը Սարգսյանի համար ճակատագրական է եղել: Նա գիտակցել է, որ օտար հողում ապրող հայ երեխաները բավարար գիտելիքներ չունեն հայոց պատմությունից, հայ մշակույթից, ինչի պատճառով ամաչում են, և եթե նրանք զինվեն գիտելիքով, այդպես չի լինի:
Հենց այդ պատճառով տարիների ընթացքում «Հայորդիք»-ը երգի և պարի անսամբլից վերածվել է մշակութային կենտրոնի, որտեղ դասավանդում են հայոց լեզու, հայ նվագարաններ, երգ ու պար: «Մենք կախում չունենք ոչ ոքից, երբեք չենք ունեցել: Համագործակցում ենք հայ համայնքի հետ, դեսպանատանը կից մշակութային կենտրոնի հետ, յուրաքանչյուրի հետ, ով ցանկանում է ներկայացնել հայի տեսակը, մշակույթը: Եթե չկա մշակույթ, չկա ազգ, և մշակույթն ու գիտությունն են բնորոշում ազգի կերպարը, մշակույթով է պայմանավորված երկրի, պետության զարգացումը»,-հավաստիացնում է Սարգսյանն ու հավելում՝ «Հայորդիք»-ի դռները բաց են բոլոր նրանց առաջ, ում հետաքրքիր են հայ երգը, հայ պարը, հայոց լեզուն:
Ըստ նրա՝ հայ երեխան, աշխարհի որ ծայրում էլ ապրի, պետք է Թումանյանին տարբերի Թամանյանից, ճանաչի հայ պոետներին, Հայաստանի մասին պատմական կարևորագույն փաստերն իմանա, ինչի շնորհիվ Հայաստան գալով իրեն օտար չի զգա:
«Հայ երեխաներն այժմ ասում են՝ հպարտ են, որ հայ են, ես էլ հաճախ եմ կրկնում, որ Ռուսաստանը բազմազգ երկիր է. եթե ձեզ հարցնեն, թե ինչո՞ւ եք հպարտ, պետք է ունենաք բացատրությունը: Մենք փորձում ենք մեր մշակույթի կենտրոնի միջոցով մոսկվայաբնակ երեխաներին փոխանցել ամենահիմնարար ու անհրաժեշտ գիտելիքները»,-ընդգծում է Սարգսյանն ու խոստովանում՝ Ռուսաստանում լեզուն կորցնելու խնդիր կա:
Նրա խոսքով՝ շատ հայ երեխաներ հասկանում են հայերեն, բայց չեն խոսում, իսկ նրանց երեխաները չեն էլ հասկանա հայերեն, ուստի «Հայորդիք» կենտրոնում ընդունելությունը սկսվում է 4 տարեկանից: Կենտրոնը մասնաճյուղեր ունի Մոսկվայում և մերձմոսկովյան քաղաքներում:
«Հայորդիք»-ի գործունեությունն առավել հետաքրքիր դարձնելու, հայկական երգն ու պարը նաև օտարներին ճանաչելի դարձնելու նպատակով 2011 թվականին Անահիտ Սարգսյանը նախաձեռնել է նաև «Հայորդիք» հայկական ժողովրդական պարերի մրցույթ-փառատոնը, որը միջազգային է: Տարբեր ազգերի ներկայացուցիչները մրցութային օրը ներկայանում են հայկական պարով: «Օտարի համար այս կամ այն երկրի ազգային պարը սովորելը ենթադրում է, որ նա պետք է ուսումնասիրի մեր մշակույթը, հասկանա, թե որտեղից են գալիս այդ պարերն ու բեմադրություն անի: Ճիշտ մոտեցումը դա է: Մրցույթ-փառատոնի միջոցով մեր մշակույթը ճանաչում են նաև օտարները»,-հավաստիացնում է Սարգսյանը:
Նա չափազանց մեծ ուշադրություն է դարձնում ժյուրիի կազմին, որում ընդգրկվում են միջազգային հարթակներում լայն ճանաչում ստացած բարձրակարգ մասնագետներ ինչպես արտերկրից, այնպես էլ Հայաստանից: «Մրցույթ-փառատոնը միտված է առողջ մթնոլորտում առողջ մրցակցության ապահովմանը, որովհետև ետնաբեմում 400 կամ 500 պարող երեխաներ են տարբեր երկրներից: Նրանք հաղորդակցվում են, սովորում իրարից, իսկ մենք կրկնում ենք, որ փառատոնի ժամանակ պարտվող չկա, կա մի հաղթող, որը հայ պարն է»,-ընդգծում է «Հայորդիք»-ի հիմնադիրը:
Տարիների հաջող ու արդյունավետ աշխատանքը ցույց է տալիս, որ Անահիտ Սարգսյանը ճիշտ ուղի է ընտրել: Նա «Հայորդիք»-ը մեծ ընտանիք է համարում, քանի որ անգամ այն սաները, որոնք այլևս անսամբլում կամ կենտրոնում չեն, երբեք չեն մոռանում «Հայորդիք»-ը, իրենց երեխաներին են հետագայում բերում «Հայորդիք», որտեղ ընտանիքներ են ստեղծվում:
Անժելա Համբարձումյան
Լուսանկարները՝ «Հայորդիք» անսամբլի «ֆեսյբուք»-ի պաշտոնական էջից
19:41
17:15
16:34
16:16
16:07
15:55
15:22
15:12
14:45
14:35
14:15
13:24
12:36
12:12
10:15
10:00
18:44
18:37
17:21
16:00
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | ||
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | |
| 28 | 29 | 30 | |||||
09:46
09:37
09:17
09:02
09:46
09:34
09:17
09:02
00:00
00:00
00:00
00:00
09:36
09:27
09:14
09:01
09:45
09:38
09:27
09:02
09:56
09:45
09:34
09:18
09:57
09:46
09:39
09:28
09:14
09:15
09:02
09:44
09:12
09:26
09:45
09:35
09:17
09:02
09:46
09:34
09:16
09:02
09:45
09:34
09:17
09:02
09:56
09:56
09:45
09:36
