Հրանտ Եպիսկոպոսյանի պատասխանը` Գուրգեն Եղիազարյանին
02.11.16 | 16:28
-
-
Օրերս ԱԱԾ պետի նախկին տեղակալ Գուրգեն Եղիազարյանը իր հարցազրույցում անդրադարձել էր ԱԱԾ պետի նախկին տեղակալ Հրանտ Եպիսկոպոսյանի ԱՄՆ մեկնելուն` շատ վատ համարելով, որ նման գաղտնիքների տիրապետող անձը պետք է գնա մեկ այլ երկիր, ինչպես նաև` նշել էր, որ եթե մենք լուրջ երկիր լինեինք, Հ. Եպիսկոպոսյանը գեներալ-մայորի աստիճանի չէր հասնի: Slaq.am-ը Գուրգեն Եղիազարյանի մեկնաբանությունների վերաբերյալ խոսեց ԱԱԾ պետի նախկին առաջին տեղակալ Հրանտ Եպիսկոպոսյանի հետ, ով նշեց, որ տևական ժամանակ է, ինչ ոմն մեկը թիրախի տակ է առել երկրի ազգային անվտանգության համակարգը: «Վերջին շրջանում նաև համեստ անձս՝ զանգվածային լրատվության իրեն հասու միջոցները հեղեղելով պրոֆանի մակարդակի վերլուծություններով, ստահոդ լուրերով, դրանց վրա կառուցված իմաստազուրկ դատողություններով: Անկեղծ ասած՝ այդ անձի ով կամ ինչ լինելը դժվար չէր գուշակել, մինչև որ ի դեմս 1in.am լրատվականի ու նրա ուղղորդված լրագրողի, հաճեց անձամբ ներկայանալ իր սեփական «հմայքով»»,-նշեց Հրանտ Եպիսկոպոսյանը` ավելացնելով. «Խոսքը Գուրգեն Եղիազարյանի մասին է, մարդ, ով սովետական միլիցիայի համազգեստից ինչ արագությամբ որ հայտնվեց ազգային անվտանգության համակարգում (այն էլ շնորհիվ ազգակցական ազդեցիկ կապի), նույն արագությամբ էլ այնտեղից դուրս մղվեց «ուժեղ» պրոֆեսիոնալիզմի, գուշակության մակարդակով կառուցվող աշխատաոճի պատճառով՝ էլ չեմ խոսում մարդկային կասկածելի որակների մասին: Խեղկատակության հասնող նրա գործնեության այդ փուլից ոչինչ չեմ հիշատակում, մանավանդ, որ անձամբ իր հետ համատեղ աշխատելու «պատիվը» չեմ ունեցել, սակայն համակարգում բարոնմյունհաուզենյան սույն անձին այսօր էլ հիշում են զավեշտով ու քամահրանքով՝ որպես կատարյալ թյուրիմացության, ազգային անվտանգության աշխատակցի բարձր անունը պախարակած մեկի»:
Պարոն Եպիսկոպոսյանը նշեց, թե ի՞նչն է խլել Գուրգեն Եղիազարյանի աչքերի քունը կոնկրետ իր պարագայում:
«Առաջին՝ որ ես՝ առանձնակի նշանակության գաղտնիքների տիրապետող անձս, կարող եմ հայտնվել արտասահմանում ու, ի չարս երկրի, պետականության, դրսի ուժերի համար լինել տեղեկատվության հզոր, շահարկելի աղբյուր: Ավելին՝ իր վառ երևակայության մեջ նա ինձ համար այդ արտասահման կոչվածում անգամ բնակության իրավունք է տվել: Տրամաբանված մտածելու հետ լուրջ պրոբլեմներ ունեցող սույն անձին մեծահոգաբար լուսավորեմ: Յուրաքանչյուր ոք ունի իր ապրելու տեղն ազատորեն որոշելու իրավունք, և դրանում մասնավորապես հայաստանյան օրենքները չունեն ոչ մի սահմանափակում: Ես իմ իրավունքից լիուլի օգտվում եմ՝ ապրելով իմ հայրենիքում և ոչ մի անգամ մտքովս իսկ չի անցել փոխել քաղաքացիությունս կամ օգտվել երկքաղաքացիության իրավունքից, ինչպես վարվել է այդ նույն Գուրգեն Եղիազարյանը, ով, չգիտես ինչու, իր պարագայում թաքցնում է մեկ այլ երկրի քաղաքացիություն ունենալու փաստը»,- հավելեց նա:
Անդրադառնալով արտասահման մեկնելու վերաբերյալ Գուրգեն Եղիազարյանի մեկնաբանությանը, նշեց. «Ինչ վերաբերում է արտասահման մեկնելու, այնտեղ բնակվող հարազատներիս այցելելու, երկրներ տեսնելու, մարդկային բնական ցանկությանս, խոստանում եմ՝ նման դեպքերի մասին տեղեկացնել Գուրգեն Եղիազարյանին»:
Եպիսկոպոսյանը խոսելով թոշակի անցած լինելու մասին հավելեց. «Ի տարբերություն Գուրգեն Եղիազարյանի, ես հանգստի եմ անցել տարիքս լրանալու կապակցությամբ (թեպետ դա կարող էի անել ավելի վաղ), ու ոչ միայն համակարգը, այլև պետությունն է վաստակս բարձր մակարդակով գնահատել: Իհարկե, սույնն անհասկանալի է համակարգից դուրս շպրտված Գուրգեն Եղիազարյանի համար, ով հակառակ ստորին սպայական կազմից գեներալ լեյտենանտի ուսադիրներ կրելու պատվի արժանացածիցս, ոստիկանության փոգնդապետի համազգեստից է անցել ազգային անվտանգության ծառայության փոխգնդապետի համազգեստի, այն էլ ի հաշիվ վերը հիշատակված ազգակցական հզոր կապի»:
«Աշխատանքի ու վաստակի և, ինչու չէ, նաև մարդկային որակների առումով, Գուրգեն Եղիազարյանի հետ ունեցած քաշային կարգերի տարբերությունը ինձ թույլ չի տալիս անդրադառնալ ազգային անվտանգության ծառայության գործունեության վերաբերյալ նրա դատողություններին, որովհետև դուր գալու արվեստով տառապողի, տերերին հաճոյանալու ձգտումով, իջեցված պատվերով ապրողի հետ բանավիճելն անիմաստ եմ համարում»,-ասաց մեր զրուցակիցը:
Հրանտ Եպիսկոպոսյանի համար այնուամենայնիվ մի պահ անորոշ է մնում, թե իր անձի շահարկումով ինչո՞ւ հենց այս պահին փորձեց խոսել Գուրգեն Եղիազարյանը. «Պատասխանը պարզից էլ պարզ է՝ ԱԺ-ի առաջիկա ընտրությունների նախաշեմին քաղաքական կոմֆորմիստն նոր տանիքի որոնումներում է, լինի այդ տանիքն անհատ, հասարակական կազմակերպություն թե քաղաքական կուսակցություն: Սակայն խոշոր հարց է, թե բազմակի օգտագործված սույն անձը կլինի՞ որևէ մեկի հաշվարկում և այդ ո՞վ գիտակցված կգնա ինքնավարկաբեկման»: