«Մի ասա այն, ինչ չգիտես», խրատում է դասականը, այնուհետև շարունակում է.
«մի ասա այն, ինչ գիտես», իսկ վերջում` «մի՛ դատիր, մի՛ քննարկիր», ֆեյսբուքյան էջում գրել է ՊԵԿ նախկին նախագահ Դավիթ Անանյանը։ «Այս` առաջին հայացքից պարզ թվացող մտքերը, իրականում բացահայտում են փիլիսոփայական, քաղաքական և սոցիալական մտորումների հսկայական հորիզոններ, որոնք թափանցում են մարդկային հաղորդակցության և հասարակական կյանքի ոլորտը: «Մի ասա այն, ինչ չգիտես» ձևակերպումը բարձրացնում է գիտելիքի և իմաստության նկատմամբ մարդկային վերաբերմունքի խնդիրը։ Տեղեկատվական գերհագեցվածության և կեղծ տեղեկատվության զանգվածային տարածման դարաշրջանում մենք ականատես ենք լինում, թե ինչպես են շատերը, առանց բավարար որակավորման և գիտելիքների, բարձրաձայնում սոցիալական և քաղաքական զգայուն հարցերի շուրջ: Սա պարզապես պարապ խոսակցություն չէ. սա կարող է հանգեցնել իրականության խեղաթյուրմանն ու ապատեղեկատվության տարածմանը, որոնք շատ հաճախ վեր են ածվում քաղաքական մանիպուլյացիաների` խարխլելով ժողովրդավարության, և, առհասարակ, հասարակության հիմքերը, այնինչ` քաղաքացիները տեղեկացված որոշումներ կայացնելու և´ ուրավունք, և´ պարտավորություն ունեն: Մարդը, ով ասում է այն, ինչ չգիտի, դառնում է զենք ավելի հզոր ուժերի ձեռքում, որոնք սրում են հակամարտությունները և խարխլում սոցիալական ներդաշնակության հիմքերը: Հաջորդ միտքը՝ «մի ասա այն, ինչ գիտես», բացահայտում է մեր սոցիալական գոյության է´լ ավելի նուրբ կողմը: Գիտելիքը միշտ չէ, որ բացարձակ է, և ժամանակակից աշխարհում, որը լցված է տարբեր տեսակետներով և մեկնաբանություններով, յուրաքանչյուր գիտելիք ենթակա է կասկածի: Այս արտահայտությունը կարող է նախազգուշացում ծառայել դոգմատիզմի և ամբարտավանության դեմ, ինչպես նաև ստիպել մեզ հասկանալ, որ գիտելիքին միշտ պետք է զգույշ վերաբերվել, իսկ սեփական գիտելիքին` քննադատաբար: «Մի՛ դատիր, մի՛ քննարկիր» միտքը փոխանցում է բևեռացման և առճակատման դարաշրջանում փոխըմբռնման և փոխզիջման ցանկություն: Դատելը շատ հաճախ հանգեցնում է փոխադարձ թշնամանքի և կոնֆլիկտների, որոնք խանգարում են կառուցողական երկխոսությանը: Ուրիշների կարծիքներն առանց պատշաճ հաշվի առնելու անվստահության անդունդ է ստեղծում: Մեր ժամանակի քաղաքագիտական իրականությունը պահանջում է մեզնից դատապարտման անդունդը սուզվելու փոխարեն լինել լսելու և հասկանալու ընդունակ: Այս համատեքստում կարելի է խոսել մշակութային և քաղաքական բազմակարծության կարևորության մասին, որտեղ յուրաքանչյուր ձայն կարևոր է, և որտեղ երկխոսությունը տարբեր տեսակետներ կապող կամուրջ է: Այսպիսով, դասականի այս մտքերը ոչ միայն հռչակում են ժամանակակից հասարակության մեջ իմաստուն հաղորդակցության անհրաժեշտությունը, այլև հիմք են դնում բևեռացմանն ու առճակատմանը դիմակայող երկխոսության համատեղ կառուցմանը: Մենք պետք է դադարենք աշխարհը բաժանել «մենք»-ի և «նրանց»-ի, «ճիշտ»-ի և «սխալ»-ի և սկսենք հասկանալ, որ յուրաքանչյուր բառ ունի իր իմաստը, և դրա ուժը կարող է լինել և՛ ստեղծագործական, և՛ կործանարար: Սա է արդար և ներդաշնակ հասարակական կարգի բանալին՝ սեփական խոսքերի և արարքների համար պատասխանատվության գիտակցման մեջ, լսելու և հասկանալու, այլ ոչ թե դատելու պատրաստակամության մեջ»,-գրել է Անանյանը։
19:41
17:15
16:34
16:16
16:07
15:55
15:22
15:12
14:45
14:35
14:15
13:24
12:36
12:12
10:15
10:00
18:44
18:37
17:21
16:00
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | ||
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | |
| 28 | 29 | 30 | |||||
09:46
09:37
09:17
09:02
09:46
09:34
09:17
09:02
00:00
00:00
00:00
00:00
09:36
09:27
09:14
09:01
09:45
09:38
09:27
09:02
09:56
09:45
09:34
09:18
09:57
09:46
09:39
09:28
09:14
09:15
09:02
09:44
09:12
09:26
09:45
09:35
09:17
09:02
09:46
09:34
09:16
09:02
09:45
09:34
09:17
09:02
09:56
09:56
09:45
09:36
