Հերթական անգամ ինձ վատ զգացի, որ ապրում եմ այսօրվա Հայաստանում: Եթե ՌԴ ԱԳՆ Ս.Լավրովի հայտարարությունից հետո Արցախի Հանրապետության ճանաչման օրինագիծը պետք է կասեցվեր կառավարությունում, ապա ինչ իմաստ ուներ այն այնտեղ տանելը: Եթե օրինագիծը չպիտի հավանության արժանանար կառավարությունում, ապա ինչքան ուզում էիք՝ կքննարկեիք Աժ արտաքին հարաբերությունների և պետաիրավական հանձնաժողովներում. էլ ինչ կարիք կար, որ Նալբանդյանը իր «ծանր» տեղից հելներ ու ընդդիմադիր պատգամավորների հեղինակած օրինագիծն ուղարկեր կառավարություն: Էլ չեմ խոսում, որ Ս.Լավրովին ասվել է, որ կառավարությունում քննարկելը օրենքի պահանջ է՝ կարծես թե ՌԴ ԱԳՆ-ում տառաճանաչ մարդ չկա, որ չիմանար, թե որ դեպքում է մեր կառավարությունը քննարկում որևէ օրինագիծ՝ այն էլ հատկապես ընդդիմադիր պատգամավորների հեղինակած: Մի խոսքով՝ ստացվեց ճիշտ Ստեփանակերտի օդանավակայանի դրվագի նման՝ արձանագրելով հայաստանյան դիվանագիտության հերթական պարտությունը:
19:39
18:59
17:33
17:22
17:09
16:35
16:09
15:35
15:08
14:33
14:04
13:23
13:07
12:48
12:26
12:09
11:25
11:09
10:45
10:45
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | |||
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |||
09:45
09:34
09:18
09:02
09:56
09:42
09:33
09:02
09:56
09:42
09:34
09:16
09:02
09:52
09:42
09:35
09:16
09:02
09:45
09:22
09:14
09:02
09:46
09:31
09:26
09:14
09:01
09:55
09:41
09:30
09:26
09:16
09:02
09:54
09:44
09:32
09:15
09:02
09:56
09:43
09:35
09:02
09:44
09:16
09:02
09:52
09:45
09:33
09:16
09:03
