Հերթական անգամ ինձ վատ զգացի, որ ապրում եմ այսօրվա Հայաստանում: Եթե ՌԴ ԱԳՆ Ս.Լավրովի հայտարարությունից հետո Արցախի Հանրապետության ճանաչման օրինագիծը պետք է կասեցվեր կառավարությունում, ապա ինչ իմաստ ուներ այն այնտեղ տանելը: Եթե օրինագիծը չպիտի հավանության արժանանար կառավարությունում, ապա ինչքան ուզում էիք՝ կքննարկեիք Աժ արտաքին հարաբերությունների և պետաիրավական հանձնաժողովներում. էլ ինչ կարիք կար, որ Նալբանդյանը իր «ծանր» տեղից հելներ ու ընդդիմադիր պատգամավորների հեղինակած օրինագիծն ուղարկեր կառավարություն: Էլ չեմ խոսում, որ Ս.Լավրովին ասվել է, որ կառավարությունում քննարկելը օրենքի պահանջ է՝ կարծես թե ՌԴ ԱԳՆ-ում տառաճանաչ մարդ չկա, որ չիմանար, թե որ դեպքում է մեր կառավարությունը քննարկում որևէ օրինագիծ՝ այն էլ հատկապես ընդդիմադիր պատգամավորների հեղինակած: Մի խոսքով՝ ստացվեց ճիշտ Ստեփանակերտի օդանավակայանի դրվագի նման՝ արձանագրելով հայաստանյան դիվանագիտության հերթական պարտությունը:
17:56
17:43
17:26
17:06
16:05
15:44
15:19
15:04
14:46
14:22
14:06
11:03
10:45
10:23
10:06
09:49
09:36
09:15
09:02
18:52
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | |
| 29 | 30 | 31 | |||||
09:49
09:36
09:15
09:55
09:42
09:33
09:19
09:02
09:44
09:35
09:17
09:47
09:27
09:15
09:01
09:16
09:01
09:55
09:44
09:33
09:15
09:01
09:56
09:45
09:33
09:16
09:02
09:55
09:26
09:12
09:01
09:55
09:46
09:32
09:15
09:02
09:55
09:45
09:32
09:15
09:01
09:56
09:46
09:33
09:24
09:17
09:01
09:46
09:35
09:22
