Մայիսի 20-ին Ռուսաստանի արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովը պաշտոնական այցով Հայաստանի մայրաքաղաք Երեւանում էր։ Նա հանդիպել է Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի, նախագահ Վահագն Խաչատուրյանի եւ արտգործնախարար Արարատ Միրզոյանի հետ, գրել է Osservatorio Balcani e Caucaso Transeuropa-ն։
Այցը տեղի է ունեցել այն բանից հետո, երբ Փաշինյանը մասնակցել է մայիսի 9-ին Մոսկվայում անցկացվող Հաղթանակի օրվա տոնակատարություններին: Փաշինյանը հրաժարվել էր մասնակցել անցած տարի՝ 2020թ. հայ-ադրբեջանական պատերազմից հետո երկու երկրների միջեւ աճող հակամարտությունների պատճառով, երբ Երեւանը անիրատեսական հույսեր էր փայփայում, որ Մոսկվան ռազմական միջամտություն կկատարի նման հակամարտությանը հայկական կողմից: Սակայն այն ժամանակ հիմնականում էթնիկ հայերով բնակեցված նախկին խորհրդային Լեռնային Ղարաբաղի Ինքնավար Մարզի (ԼՂԻՄ) շուրջ մարտերը տեղի ունեցան ոչ թե Հայաստանի պաշտոնական սահմաններում, այլ հարեւան Ադրբեջանի խորքում: Վերջին ամիսներին Փաշինյանը սկսել է մեղմել հռետորաբանությունը Ռուսաստանի նկատմամբ, հատկապես այն բանից հետո, երբ ԱՄՆ նախագահ Դոնալդ Թրամփը վերադարձել է Սպիտակ տուն։ Եթե հաշվարկն այն էր, որ 2022թ. փետրվարին Ուկրաինա Ռուսաստանի ներխուժումից հետո Մոսկվան չափազանց շեղված կլինի եւ ռազմական առումով կթուլանա, որպեսզի բավարար ուշադրություն դարձնի իր մերձավոր արտերկրին՝ Հարավային Կովկասում, բայց այժմ դա փոխվել է: Չնայած Հայաստանի արտաքին եւ տնտեսական քաղաքականությունը Արեւմուտք շրջելու հույսերին, այդ թվում՝ անհավանական հայտարարությանը, որ նա մի օր միանալու է Եվրամիությանը, Հայաստանի կառավարությունն այժմ, ըստ երեւույթին, ավելի պրագմատիկ գործողությունների է գնում՝ դիվերսիֆիկացնելով, այլ ոչ թե փոխարինելով տարբերակները: Հայաստանը զգալի չափով ապավինում է Ռուսաստանին առեւտրի եւ էներգակիրների խիստ զեղչերի հարցում՝ գալիք տասնամյակների ընթացքում: Այնուամենայնիվ, չնայած ակնհայտ ջերմացմանը, Ռուսաստանը շարունակում է դիմակայել Եվրամիության ավելի հաստատակամ դերին տարածաշրջանում, միեւնույն ժամանակ փորձում է վերահաստատել իր ռազմավարական ազդեցությունը Հայաստանում, քանի որ Հայաստանի եւ Ադրբեջանի միջեւ դեռեւս անհասկանալի խաղաղության համաձայնագիրը մնում է առնվազն հնարավոր 2026թ. կամ, ավելի հավանական է, 2027թ.։ Այստեղ տարածաշրջանային եւ միջազգային բոլոր խաղացողների մրցանակը տարածաշրջանում առեւտրային եւ տարանցիկ ուղիների վերջնական ապաշրջափակումն է, որոնցից շատերը փլուզվել են ղարաբաղյան հակամարտության պատճառով: Եվրամիությունը, ինչպես նաեւ ԱՄՆ-ը Բայդենի նախկին վարչակազմի օրոք, նույնիսկ հասկացրել են, որ ձգտում են ընդլայնել տարանցումը Թուրքիայի, Հայաստանի եւ Ադրբեջանի տարածքով, որպեսզի աստիճանաբար նվազեցնեն Ռուսաստանի ազդեցությունը Կենտրոնական Ասիայում: Այդ հարցը հատկապես զգայուն է Փաշինյանի համար՝ հաշվի առնելով, որ 2026-ի կեսերին նրան սպասվում է վերընտրություն, եւ նախորդ 2021-ի ընտրություններից նրա նախընտրական խոստումներից ընդամենը մի քանիսն են կատարվել։ Երկրի մեծությամբ երկրորդ քաղաքում՝ Գյումրիում մարտին կայացած ՏԻՄ ընտրությունների ժամանակ հակասական եւ ռուսամետ նախկին քաղաքապետը վերադարձել է իշխանության՝ տարբեր ընդդիմադիր խմբերի աջակցությամբ, որոնց միակ նպատակն է թույլ չտալ, որ Փաշինյանի թեկնածուն պահպանի քաղաքապետարանի վերահսկողությունը։ Նույնիսկ արտախորհրդարանական կուսակցությունների իբր փաշինյանամետ եւ արեւմտամետ դաշինքը չկարողացավ հաղթահարել ներկայացվածության վեց տոկոսանոց շեմը։ Ավելի ուշ՝ մայիսի 22-ին, երբ կառավարությունը հասկացրեց, որ մտադիր չէ դուրս գալ Ռուսաստանի գլխավորած Եվրասիական տնտեսական միությունից (ԵԱՏՄ), եվրոպամետ դաշինքի առաջնորդներից մեկը մեղադրեց Փաշինյանին հայտարարված գործընթացը դադարեցնելու մեջ միայն հաջորդ տարվա ընտրություններում ձայներ չկորցնելու համար։ Բացի այդ, երբ Փաշինյանի պաշտոնյան հարցրեց, թե Հայաստանը դեռեւս մտադիր է դառնալ ԵՄ անդամ հեռավոր ապագայում, պատասխանը կտրուկ էր. «Կարծում եմ, որ Հայաստանի ամենակարեւոր նպատակը […] խաղաղության պայմանագիր ստորագրելն է միջազգայնորեն ճանաչված 29 743 կիլոմետրանոց սահմաններով»,- հստակ հղում անելով Հայաստանի եւ Ադրբեջանի միջեւ «անորսալի» խաղաղության պայմանագրին։ Թեեւ տեքստը վերջնական տեսքի է բերվել մարտին, սակայն պարզ չէ, թե երբ այն կստորագրվի՝ հաշվի առնելով Բաքվի պնդումը, որ Երեւանը նախ փոխի իր սահմանադրությունը: Մինչ այդ Հայաստանի եւ Թուրքիայի միջեւ հարաբերությունների համապատասխան կարգավորման առաջընթացը կանգ էր առել։ Լավրովի երեւանյան այցի օրակարգում ամենակարեւորն էր Ադրբեջանի եւ Թուրքիայի հետ Հայաստանի հարաբերությունների կարգավորումը, որտեղ նա կրկին ընդգծեց ձեւավորվող 3+3 պլատֆորմի կարեւորությունը, որտեղ տարածաշրջանը կենտրոնացած է սեփական կայունության, անվտանգության եւ ապագայի վրա։ Հայաստանից, Ադրբեջանից, Իրանից, Ռուսաստանից եւ Թուրքիայից միայն Վրաստանն է հրաժարվել միանալ՝ Մոսկվայի հետ ունեցած սեփական խնդիրների պատճառով: «Ընդհանուր առմամբ, մենք գոհ ենք մեր բանակցությունների արդյունքներից»,- Միրզոյանի հետ հանդիպումից հետո լրագրողներին ասել է ՌԴ ԱԳ նախարար Սերգեյ Լավրովը։ «Մենք համոզված ենք, որ ամուր գործընկերություն ունենք Ռուսաստանի Դաշնության հետ»,- ասել է նա։ «Մենք աճող առեւտրային […], ամուր մշակութային կապեր ունենք»,- ավելացրել է Միրզոյանը։ Լավրովը, սակայն, հայտարարել է որ Հայաստանի նոր շեշտադրումը Ֆրանսիայից եւ, մասնավորապես, Հնդկաստանից զենք ձեռք բերելու հարցում իրեն չի վերաբերում։ Մայիսի 23-ին Փաշինյանը հայտարարել է նաեւ, որ Եվրոպական քաղաքական համայնքի (EPC) հաջորդ գագաթաժողովը կանցկացվի հաջորդ տարի Հայաստանում։ Դա կարող է նաեւ մեծացնել Փաշինյանի հնարավորությունները հաջորդ տարվա ընտրություններում, եթե նա կարողանա ցույց տալ, թե ինչպես է հաղթահարել Հայաստանի բարդ աշխարհաքաղաքական իրավիճակը:
News.am
20:03
19:33
19:01
18:33
18:02
17:02
11:38
11:00
10:33
12:22
12:05
11:44
11:06
10:46
10:32
10:12
10:01
09:46
09:36
09:26
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | |||
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |||
10:01
09:46
09:36
09:26
09:13
09:01
09:45
09:33
09:17
09:01
09:19
09:01
09:36
09:28
09:55
09:32
09:15
09:02
09:46
09:32
09:16
09:01
09:01
09:45
09:34
09:18
09:02
09:56
09:42
09:33
09:02
09:56
09:42
09:34
09:16
09:02
09:52
09:42
09:35
09:16
09:02
09:45
09:22
09:14
09:02
09:46
09:31
09:26
09:14
09:01
