Հայաստանյան մեդիա դաշտում և հասարակության լայն շրջանում քննարկվող և հետաքրքրություն, ինչու չէ նաև անհանգստություն առաջացնող թիվ մեկ խնդիրը շարունակում է մնալ Արցախի հիմնախնդրը: Գոյություն ունեցող տեսակետները շատ հաճախ հակասական են: Ի վերջո բանակցե՞լ, թե՞ պատրաստվել պատերազմական լայնածավալ գործողությունների…
Ժամանակակից աշխարհում պետությունների շփումների խիստ ինտենսիվացումն ու փոխկապակցվածությունը հանգեցրել է կոմպրոմիսային վարքի միջոցով համաձայնության գալու անհրաժեշտության: Հետևաբար անհրաժեշտ է տիրապետել բանակցային որոշակի հմտությունների, որոնք առավել դյուրին կդարձնեն միմյանց միջև հարաբերությունների կարգավորումը:
Ղարաբաղյան հակամարտությանն անդրադառնալիս անհնար է շրջանցել Քի Ուէսթը:
2001 թվականի հունվարի 26-ին Փարիզում կայացան Ռոբերտ Քոչարյանի և Հեյդար Ալիևի բանակցությունները` Ֆրանսիայի նախագահ Ժակ Շիրակի մասնակցությամբ: Նույն թվականի ապրիլին Քի Ուէսթում սկսվեցին ՀՀ և Ադրբեջանի նախագահների բանակցությունները` ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահների մասնակցությամբ: Բանակցությունների բացմանը մասնակցում էր ԱՄՆ պետքրատուղար Քոլին Փաուէլը: Հանդիպման սկզբում Հ.Ալիևը հանդես եկավ Հայաստանի և միջնորդների հասցեին ուղղված կոշտ քննադատությամբ: Նա ՀՀ-ին անվանեց «ագրեսոր և Լեռնային Ղարաբաղում անջատողականության կազմակերպիչ», իսկ միջնորդներին մեղադրեց նրանում, որ նրանք «պասիվ և սպասողական» դիրք են որդեգրել:
Ալիևը խոսել է ավելի քան կես ժամ` ապշեցնելով միջնորդներին և ներկա լրագրողներին: Երկու րոպե տևողությամբ պատասխանում Ռ.Քոչարյանն ասել է. «Ես այստեղ չեմ եկել քարոզչությամբ զբաղվելու համար»:
ԱՄՆ-ի մետքարտուղար Քոուլին Փաուէլը հայտարարել է, որ «բանակցությունները շատ դժվար ընթացք են ունենալու»:
Քի Ուէսթում կայացած բանակցությունների ժամանակ ռուսաստանյան պատվիրակությունը գլխավորող ՌԴ ԱԳ առաջին փոխնախարար Վյաչեսլավ Տրուբնիկովը հայտարարել է. «Ռուսաստանը, ԱՄՆ-ը և Ֆրանսիան «ուս-ուսի աշխատում են»` ձգտելով նպաստել ղարաբաղյան խնդրի կարգավորմանը, սակայն «հակամարտության լուծման բանալին գտնվում է Ադրբեջանի և Հայաստանի ձեռքերում»:
Բավականին հետաքրքիր և շատ ծանոթ ձևակերպումներ ու տեսակետներ են, որոնք 15 տարվա ընթացքում չեն կորցրել իրենց նույնականությունը:
Համանախագահները Քի Ուէսթում համատեղ կոմյունիկե ընդունեցին, որում հայտարարեցին ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման վերաբերյալ «նոր համապարփակ առաջարկի» վրա աշխատանք սկսելու մտադրության մասին: «Չորս օր տեւած ինտենսիվ քննարկումների ընթացքում նախագահները դրսեւորեցին բարի կամք եւ հակամարտության փոխզիջումների հիման վրա լուծելու հստակ հավատարմություն», - ասվում էր կոմյունիկեում:
Որոշ ժամանակ անց Ադրբեջանի ԱԳ նախարար Գուլիևը հայտարարեց, որ «ղարաբաղյան հակամարտության «փարիզյան սկզբունքներ գոյություն չունեն»: Գուլիևը «հայկական կողմի հերթական հորինվածք» անվանեց «փարիզյան սկզբունքների մասին» հայտարարությունները:
Մեկնաբանելով Գուլիևի հայտարարությունը, ՀՀ ԱԳՆ-ն հայտարարել էր, որ իրականությունը կայանում է նրանում, որ Փարիզում Հայաստանի և Ադրբեջանի նախագահների երկու հանդիպումներից հետո միջնորդները հնարավոր համարեցին բանակցություններ կազմակերպել Քի Ուէսթում` նախագահների պայմանավորվածությունները թղթին փոխանցելու նպատակով, որն էլ անվավում է փարիզյան սկզբունքներ կամ պայմանավորվածություններ:
20:25
20:03
17:59
17:43
17:29
17:14
16:58
16:43
16:25
16:02
15:08
14:47
14:35
14:18
13:55
13:37
13:25
13:18
12:56
12:42
երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | ||
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | |
28 | 29 | 30 | 31 |
09:53
09:45
09:33
09:25
09:13
09:02
09:58
09:45
09:37
09:22
09:15
10:04
09:56
09:43
09:33
09:17
09:02
09:56
09:45
09:33
09:17
09:02
10:06
09:53
09:45
09:33
09:24
09:12
09:02
10:08
09:58
09:47
09:33
09:25
09:17
09:02
09:59
09:45
09:37
09:26
09:14
09:08
09:56
09:45
09:33
09:26
09:13
09:01
09:58
09:45