Հայաստանյան մեդիա դաշտում և հասարակության լայն շրջանում քննարկվող և հետաքրքրություն, ինչու չէ նաև անհանգստություն առաջացնող թիվ մեկ խնդիրը շարունակում է մնալ Արցախի հիմնախնդրը: Գոյություն ունեցող տեսակետները շատ հաճախ հակասական են: Ի վերջո բանակցե՞լ, թե՞ պատրաստվել պատերազմական լայնածավալ գործողությունների…
Ժամանակակից աշխարհում պետությունների շփումների խիստ ինտենսիվացումն ու փոխկապակցվածությունը հանգեցրել է կոմպրոմիսային վարքի միջոցով համաձայնության գալու անհրաժեշտության: Հետևաբար անհրաժեշտ է տիրապետել բանակցային որոշակի հմտությունների, որոնք առավել դյուրին կդարձնեն միմյանց միջև հարաբերությունների կարգավորումը:
Ղարաբաղյան հակամարտությանն անդրադառնալիս անհնար է շրջանցել Քի Ուէսթը:
2001 թվականի հունվարի 26-ին Փարիզում կայացան Ռոբերտ Քոչարյանի և Հեյդար Ալիևի բանակցությունները` Ֆրանսիայի նախագահ Ժակ Շիրակի մասնակցությամբ: Նույն թվականի ապրիլին Քի Ուէսթում սկսվեցին ՀՀ և Ադրբեջանի նախագահների բանակցությունները` ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահների մասնակցությամբ: Բանակցությունների բացմանը մասնակցում էր ԱՄՆ պետքրատուղար Քոլին Փաուէլը: Հանդիպման սկզբում Հ.Ալիևը հանդես եկավ Հայաստանի և միջնորդների հասցեին ուղղված կոշտ քննադատությամբ: Նա ՀՀ-ին անվանեց «ագրեսոր և Լեռնային Ղարաբաղում անջատողականության կազմակերպիչ», իսկ միջնորդներին մեղադրեց նրանում, որ նրանք «պասիվ և սպասողական» դիրք են որդեգրել:
Ալիևը խոսել է ավելի քան կես ժամ` ապշեցնելով միջնորդներին և ներկա լրագրողներին: Երկու րոպե տևողությամբ պատասխանում Ռ.Քոչարյանն ասել է. «Ես այստեղ չեմ եկել քարոզչությամբ զբաղվելու համար»:
ԱՄՆ-ի մետքարտուղար Քոուլին Փաուէլը հայտարարել է, որ «բանակցությունները շատ դժվար ընթացք են ունենալու»:
Քի Ուէսթում կայացած բանակցությունների ժամանակ ռուսաստանյան պատվիրակությունը գլխավորող ՌԴ ԱԳ առաջին փոխնախարար Վյաչեսլավ Տրուբնիկովը հայտարարել է. «Ռուսաստանը, ԱՄՆ-ը և Ֆրանսիան «ուս-ուսի աշխատում են»` ձգտելով նպաստել ղարաբաղյան խնդրի կարգավորմանը, սակայն «հակամարտության լուծման բանալին գտնվում է Ադրբեջանի և Հայաստանի ձեռքերում»:
Բավականին հետաքրքիր և շատ ծանոթ ձևակերպումներ ու տեսակետներ են, որոնք 15 տարվա ընթացքում չեն կորցրել իրենց նույնականությունը:
Համանախագահները Քի Ուէսթում համատեղ կոմյունիկե ընդունեցին, որում հայտարարեցին ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման վերաբերյալ «նոր համապարփակ առաջարկի» վրա աշխատանք սկսելու մտադրության մասին: «Չորս օր տեւած ինտենսիվ քննարկումների ընթացքում նախագահները դրսեւորեցին բարի կամք եւ հակամարտության փոխզիջումների հիման վրա լուծելու հստակ հավատարմություն», - ասվում էր կոմյունիկեում:
Որոշ ժամանակ անց Ադրբեջանի ԱԳ նախարար Գուլիևը հայտարարեց, որ «ղարաբաղյան հակամարտության «փարիզյան սկզբունքներ գոյություն չունեն»: Գուլիևը «հայկական կողմի հերթական հորինվածք» անվանեց «փարիզյան սկզբունքների մասին» հայտարարությունները:
Մեկնաբանելով Գուլիևի հայտարարությունը, ՀՀ ԱԳՆ-ն հայտարարել էր, որ իրականությունը կայանում է նրանում, որ Փարիզում Հայաստանի և Ադրբեջանի նախագահների երկու հանդիպումներից հետո միջնորդները հնարավոր համարեցին բանակցություններ կազմակերպել Քի Ուէսթում` նախագահների պայմանավորվածությունները թղթին փոխանցելու նպատակով, որն էլ անվավում է փարիզյան սկզբունքներ կամ պայմանավորվածություններ:
19:39
18:59
17:33
17:22
17:09
16:35
16:09
15:35
15:08
14:33
14:04
13:23
13:07
12:48
12:26
12:09
11:25
11:09
10:45
10:45
երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | |||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
09:45
09:34
09:18
09:02
09:56
09:42
09:33
09:02
09:56
09:42
09:34
09:16
09:02
09:52
09:42
09:35
09:16
09:02
09:45
09:22
09:14
09:02
09:46
09:31
09:26
09:14
09:01
09:55
09:41
09:30
09:26
09:16
09:02
09:54
09:44
09:32
09:15
09:02
09:56
09:43
09:35
09:02
09:44
09:16
09:02
09:52
09:45
09:33
09:16
09:03