Մեկ-մեկ մտածում եմ .
<< Մի քիչ փող ունենայի,մի քանի երգեր էլ ձայնագրեի:
Բոլոր էն երաժիշտ ընկերներիս,որոնց դիմեցի աջակցելու խնդրանքով,բայց արձագանքներ չստացա,էն փողատերերին,որ անպատասխան թողեցին նամակներս մի կարգին՝ << չէ >> -ի էլ չարժանացնելով, մենահամերգիս հրավերներ ուղարկեի,մի քիչ անկեղծանայինք՝ նրանք դահլիճից,ես՝ բեմահարթակից...
Փողը փող կբերեր,ես էլ կկարենայի թևութիկունք լինել ( բարձրագոչ բաներ չգրեմ...):
Գուցե երգս ինչ-որ բան ավելացներ,գումարեր,բազմապատկեր,ագահության փորը խիղճ ընկներ,հին Էրևանը մի անգամ էլ տեսնեի,հետո ջհանդամը,թե...>> :
Զավեշտն այն է,որ էս ամենի մասին մտածելիս էնքան գոհ եմ ժպտում,ասես իրականություն եմ դարձրել ասելիքս՝ նստած վայելում եմ...
Սթափվում եմ,երբ մեկ էլ մտածել եմ սկսում դղյակատեր մեկի փոխարեն,ում ցավուդարդն էսօր սեփական ինքնաթիռի մեջ նստած աշխարհի շատն ու քիչն է համարակալում...
Կյանքն անշուշտ պայքար է,և համամիտ եմ,որ սազական չեն պարտությունները,սակայն հաճախ պարտվում են ոչ այն պատճառով,որ ապաշնորհ ու անարժան են,այլ՝ ընդհակառակը...
Ու ինքս ինձ սաստում եմ.
<< Պետք է հաղթանակել >> . . .
Մեկ-մեկ մտածում եմ:
11:24
11:10
10:59
10:48
10:33
10:15
09:56
09:43
09:35
09:24
09:16
09:02
17:43
17:29
17:13
16:57
16:48
16:34
16:17
15:58
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | 3 | |||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | ||
09:56
09:43
09:35
09:24
09:16
09:02
09:57
09:45
09:34
09:26
09:15
09:02
09:44
09:35
09:25
09:17
09:02
09:56
09:45
09:37
09:26
09:17
09:02
09:53
09:38
09:27
09:13
09:02
09:58
09:45
09:35
09:27
09:13
09:04
09:59
09:46
09:37
09:25
09:14
09:02
09:56
09:45
09:36
09:23
09:09
09:56
09:42
09:25
09:13
09:02
