Կրեմլի ձայնը համարվող իշխանամետ Russia Today գործակալության վերլուծաբան-լրագրող Ռոստիսլավ Իշչենկոն «Անդրկովկասյան մանևրումներ. ինչ էր անում Հայաստանի ղեկավարը Մոսկվայում» խորագրով հոդվածում ամփոփել է ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանի երկօրյա պաշտոնական այցը Մոսկվա:
«Իրադարձությունները, որոնք նախորդել են այցին, և հայկական պատվիրակության մոսկովյան հանդիպումների ծրագիրը հիմք են տալիս ենթադրելու, որ Երևանը հետաքրքրված է եղել և հետաքրքրված է առաջին հերթին ռազմաքաղաքական և տարածաշրջանային հարցերի քննարկմամբ»,-ասվում է հոդվածում:
Իշչենկոն գրում է, որ Հայաստանի տնտեսական խնդիրները սուր են։ Միևնույն ժամանակ Եվրասիական տնտեսական միությանն ինտեգրվելը չի տվել անհապաղ բեկումնային արդյունք, որը շատերն ակնկալում էին Հայաստանում: Ամեն դեպքում Երևանի կարգավիճակը՝ որպես Ռուսաստանի հիմնական ռազմավարական գործընկերներից մեկի, առաջին հերթին հիմնված է Անդրկովկասում ունեցած բացառիկ ռազմաքաղաքական դիրքի վրա:
Հոդվածագիրը հիշեցնում է, որ Սերժ Սարգսյանի այցից առաջ Երևան է ժամանել ՌԴ Անվտանգության խորհրդի քարտուղար Նիկոլայ Պատրուշևը: Նա Երևանում ՀՀ նախագահի հետ քննարկել է տարածաշրջանային, գլոբալ անվտանգության, այդ թվում՝ Արցախյան հակամարտության կարգավորման հարցերը: Իսկ արդեն Մոսկվայում ՀՀ նախագահի այցի ժամանակ տեղի է ունեցել ՌԴ-ի և Հայաստանի Զինված ուժերի գլխավոր շտաբների հրամանտարների բանակցությունները:
«Երևանի հատուկ հետաքրքրությունը ռազմական-ռազմաքաղաքական հարցերի հանդեպ բացատրվում է նրանով, որ Ղարաբաղյան հարցի կարգավորման շուրջ նրա բանակցություններն Ադրբեջանի հետ մտել են փակուղի»,- փաստում է հոդվածագիրը՝ հավելելով, որ Բաքուն և Երևանը փորձել են ռազմաքաղաքական փակուղուց դուրս գալ միջազգային ակտիվության կտրուկ աճի շնորհիվ:
Սերժ Սարգսյանի մոսկովյան այցին զուգահեռ Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևն այցելել է Փարիզ, որտեղ իր ֆրանսիացի պաշտոնակից Ֆրանսուա Օլանդից կորզել է խոստում՝ ակտիվացնել ջանքերը որպես ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահ երկիր։ Ադրբեջանցի նախագահից առաջ Փարիզ էր մեկնել նաև Սերժ Սաարգսյանը, որը Օլանդից լսել էր գրեթե նույն խոսքերը: Դա զարմանալի չէ՝ հաշվի առնելով Ֆրանսիայում հայկական սփյուռքի ներուժը:
Հոդվածագրի կարծիքով՝ Օլանդի հայտարարությունը Ալիևի հետ հանդիպմանը, թե ստատուս քվոն անընդունելի է, շրջադարձ է դեպի Բաքուն, քանի որ «այդ դիրքորոշումը համընկնում է Բաքվի շահերին»:
«Այս առնչությամբ Ռուսաստանի և Հայաստանի միջև ռազմաքաղաքական, ռազմատեխնիկական և տնտեսական համագործակցության ընդլայնման Սարգսյանի առաջարկը, որը հնչում է Ղարաբաղյան հիմնախնդրի քննարկման ֆոնին, կարող է դիտարկվել որպես իր դիվանագիտական դիրքի ուժեղացման փորձ՝ Հայաստանի և Ռուսաստանի միջև ավելի խոր ռազմական, քաղաքական և տնտեսական ինտեգրման հաշվին:
Կոպիտ ասած՝ Մոսկվային առաջարկում են ուժեղացնել իր ներկայությունը Հայաստանում՝ ելնելով նրանից, որ այս դեպքում նա պաշտպանելու բան կունենա»,-ասվում է հոդվածում:
Երևանի դիվանագիտական քայլը բավական արդյունավետ է։ Անդրկովկասը իսկապես ռուսաստանյան տարածքի պաշտպանության առաջնային սահմանն է, որի կարևորությունը չի կարելի թերագնահատել՝ հատկապես հաշվի առնելով Մերձավոր Արևելքում, մասնավորապես՝ Սիրիայում տեղի ունեցող իրադարձությունները։ Հայաստանն իսկապես Ռուսաստանի միակ հետևողական ռազմական դաշնակիցն է։ Մոսկվան իրոք շահագրգռված է Անդրկովկասում իր դիրքերի ուժեղացմամբ։
Ադրբեջանի քաղաքականությունը թեև բարեկամական է Ռուսաստանի նկատմամբ, սակայն շատ ավելի ինքնուրույն է և բազմավեկտոր՝ գրում է Իշչենկոն՝ անդրադառնալով Մինսկի և Բաքվի մերձեցմանը:
«Այդուհանդերձ, անհրաժեշտ է հասկանալ, որ Ռուսաստանը շահագրգռված է հենց ամուր, փոխզիջումային խաղաղությամբ, ոչ թե հակամարտության կողմերից մեկի հաղթանակով (թեկուզև դիվանագիտական)։ Ճնշված կողմը միևնույն է՝ ձգտելու է ռևանշի, ինչը ոչ միայն հեռանկարում ապակայունացնելու է իրավիճակը Անդրկովկասում, այլև հանգեցնելու է ռուսաստանյան սահմանների մոտ տարածաշրջանային ճգնաժամում գլոբալ խաղացողների ներգրավմանը։
Ադրբեջանը ևս կարևոր է Ռուսաստանի համար՝ Սիրիայում ռուս-թուրք-իրանական իրավիճակային համագործակցությունը ամրապնդելու տեսանկյունից: Ուստի ընդհանուր առմամբ կարելի է փաստել, որ հայկական բանակի (որը ադրբեջանականին զիջում է տեխնիկապես և քանակապես) և հայկական տնտեսության (որը ևս ադրբեջանականից թույլ է) ուժեղացումը կշարունակվի, ընդհուպ մինչև դրանց ներուժերը հավասարվեն»,- ասվում է հոդվածում:
Այդ թվում հնարավոր է նաև Սերժ Սարգսյանի հնչեցրած առաջարկների, թեկուզ մի մասի իրագործում, սակայն տեսանելի հեռանկարում դժվար թե կարելի է ակնկալել, որ Ռուսաստանը հրաժարվի միջնորդի դերից, որն օգնում է դժվար փոխզիջում գտնել՝ հօգուտ հակամարտության կողմերից որևէ մեկին միակողմանի աջակցության։ Մոսկվան շահագրգռված չէ ճգնաժամի խորացմամբ՝ եզրափակում է հոդվածագիրը:
14:43
14:29
14:13
13:58
13:45
13:34
13:15
13:02
12:44
12:29
12:14
12:01
11:57
11:36
11:14
11:02
10:45
10:23
10:06
09:44
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | 3 | |||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | ||
09:44
09:35
09:25
09:17
09:02
09:56
09:45
09:37
09:26
09:17
09:02
09:53
09:38
09:27
09:13
09:02
09:58
09:45
09:35
09:27
09:13
09:04
09:59
09:46
09:37
09:25
09:14
09:02
09:56
09:45
09:36
09:23
09:09
09:56
09:42
09:25
09:13
09:02
09:58
09:44
09:36
09:27
09:13
09:02
09:45
09:36
09:25
09:16
09:02
09:58
