Լավրովի հայտարարությունը հայերին կդարձնի ԴԱԻՇ-ի թիրախ

06.05.17 | 22:28

Ռուսաստանի արտաքին գործերի նախարար Սերգեյ Լավրովն երեկ ուշագրավ հայտարարություն է արել՝ նա խոստացել է ոչնչացնել ԴԱԻՇ ահաբեկչական խմբավորմանը՝ չնայած ահաբեկիչները չեն ցանկանում հանձնվել: «Ցավոք սրտի, ԴԱԻՇ-ը ոչ միայն հաստատվել է Մերձավոր Արևելքում և Աֆրիկայի հյուսիսում, այլ նաև չի ցանկանում հանձնվել, բայց մենք անպայման կոչնչացնենք նրանց»,-ասել է Լավրովը:

Իսկ ամենաուշագրավն այն է, որ ՌԴ ԱԳ նախարարն ընդծել է, որ ՀԱՊԿ անդամ երկրների ուժային ստորաբաժանումները մշտապես պատրաստ են գործելու այդ ուղղությամբ: «Պատրաստ են նաև Տաջիկստանում, Ղրղըզստանում և Հայաստանում տեղակայված ռուսական ռազմաբազաները: Քանի դեռ այդ վարակը չի ոչնչացվել, այդ առաջնահերթությունները պահպանվելու են»,– հավելել է նա:

Միանգամից ասենք, որ սա բավականին վտանգավոր հայտարարություն է Հայաստանի համար: Ճիշտ է, այն դեռևս հայտարարություն է, և դեռ հարց է, ՌԴ-ն ՀԱՊԿ անդամ երկրներում տեղակայված իր ռազմաբազաները կօգտագործի՞ Իսլամական պետության դեմ պայքարելու նպատակով, միևնույն է, անգամ այդ մակարդակով Լավրովի հայտարարությունը բավականին վտանգավոր իրավիճակ է ստեղծում Հայաստանի համար: Իսլամական պետությունը գործում է Սիրիայում, որը ՀԱՊԿ անդամ երկրներից Հայաստանին է ավելի մոտ: Հայ-թուրքական սահմանին տեղակայված է ռուսական ռազմաբազա, որն ավելի մոտիկից կարող է հարվածել այդ կազմավորմանը: Բայց դատելով ԴԱԻՇ-ի գործելաոճից՝ կարելի է մտահոգություն ունենալ, որ ահաբեկչական այդ հզոր կազմավորումը կարող է անգամ գործողությունների չսպասել, և միայն Լավրովի հայտարարությունը հիմք ունենալով՝ Հայաստանին հարված հասցնել:

Քաղաքագետ Ստեփան Սաֆարյանը մեր պետության համար շատ վտանգավոր է համարում ՌԴ արտգործնախարարի այդ հայտարարությունը, հատկապես, որ ՀՀ-ն Իսլամական պետության դեմ միջազգային պայքարում ակտիվ երկիր չի համարվում: «Կլինի դա արևմտյան ճակատից, թե ռուսական ճակատից: Երկու ռազամավարությունների դեպքում էլ, իհարկե, հայտարարությունների մակարդակում պաշտպանում է այդ պայքարը, բայց չի մտել որև մեկի մեջ: Դա հզոր ռիսկեր կառաջացնի, որովհետև, եթե հարվածներ կամ օպերացիաներ իրականացվեն Գյումրիում տեղակայված ռուսական ռազմաբազայից, բնականաբար Հայաստանը կդառնա ԴԱԻՇ-ի վրիժառության թիրախը»,- ասում է Ս. Սաֆարյանը:

Վերջինիս խոսքերով՝ այս դեպքում երկրորդ խնդիրն այն է, որ մենք ՌԴ-ի հետ համահավասար որոշումներ ընդունող չենք, որոշումները ՌԴ-ն է ընդունում, և մենք չգիտենք, թե նա ինչպիսի որոշումներ կկայացնի: Դրանք գուցե նույն ահաբեկչության դեմ պայքարի դաշտում առճակատման մեջ կհայտնվեն արևմտյան ռազմավարության հետ: Չէ որ ԱՄՆ նախագահ Դոնալդ Թրամփը նույնպես Մերձավոր Արևելքում ինչ-որ ստրատեգիա պետք է փորձարկի, և ՌԴ-ն դիրքավորվում է, որ ինքն էլ լինի խաղացող: «Հետևաբար, նրան ճամբար է պետք: Եվ այդ ճամբարում նրանք դիտարկում են ոչ միայն ՀԱՊԿ անդամ երկրներին, որտեղ ռազմաբազաներ ունեն: Այս կոնտեքստում պետք է դիտարկել նաև ռուս-թուրքական վերջին հանդիպումը, որտեղ առանցքային թեմա են եղել ահաբեկչության դեմ պայքարը և Թուրքիային հավաստիացումներ այն աստիճանի, որ Էրդողանը հայտարարեց, որ մի քանի օր հետո դրա արդյունքները կերևան: Հիմա Մերձավոր Արևելքում մենք կունենանք երկու ստրատեգիաների բախում՝ ամերիկյան և ռուսական: Եվ այս ճամբարավորումը, հատկապես, որ ՌԴ-ի գործողությունները շատ հաճախ արժանանում են Արևմուտքի քննադատությանը, և հակառակը, միջազգային հարթակում մեզ կրկին դիրքավորման խնդրի առաջ է կանգնեցնելու: Նաև հիշեցնեմ, որ անցած հոկտեմբերին Երևանում՝ ՀԱՊԿ գագաթնաժողովի ժամանակ ընդունվեցին բազում փաստաթղթեր, որոնց մենք քիչ անդրադարձանք, բայց դրանք իրականում վերաբերում էին նաև այս խնդրին: Մինչև 2025թ. ՀԱՊԿ ռազմավարության վերաբերյալ փաստաթուղթ ստորագրվեց, որտեղ ահաբեկչության դեմ պայքարի, Սիրիային առնչվող հարցեր կային: Եվ այդ փաստաթղթերով ՌԴ-ն ՀԱՊԿ անդամ երկրներում իր ռազմաբազաները ահաբեկչության դեմ օգտագործելու համար նորմատիվային հիմք ստեղծեց: Իսկ ՀՀ-ն քաղաքական դիրքորոշումների առումով արդեն մտել է այդ դաշտ»,- հավելեց Ս. Սաֆարյանը:

Իսկ մեկ այլ քաղաքագետ՝ Ստեփան Գրիգորյանը պնդում է, որ ՀՀ-ն չպետք է ներգրավվի Իսլամական պետության դեմ պայքարին և հույս ունի, որ ՀՀ իշխանություններն այդ հարցում շատ զգույշ կլինեն: Այնուամենայնիվ, նա մտահոգություն է հայտնում, որ եթե ՌԴ-ն մի հարցում շատ է պնդում, ՀՀ իշխանությունները տեղի են տալիս: «Գուցե Տաջիկստանի դեպքում դա ակտուալ է, նա ընդհանուր սահման ունի Աֆղանստանի հետ, բայց Հայաստանի համար՝ ոչ: Մենք հակաահաբեկչական ընդհանուր գործընթացներում կանք, և դա շատ լավ է: Մենք խաղաղապահներ ունենք Կոսովոյում, Աֆղանստանում: Բայց մենք Հայաստանում չունենք ԴԱԻՇ-ի խմբավորումներ, որ նման ակտիվություն ցուցաբերենք: Բացի այդ, արաբական աշխարհում հայկական մեծ համայնքներ ունենք, և եթե մենք մխրճվենք այդ գործի մեջ, այդ մարդիկ կարող են ԴԱԻՇ-ի թիրախը դառնալ: Ոչ: Գյումրիում տեղակայված ՌԴ ռազմաբազան իր պայմանագրի շրջանակներում այլ նպատակի է ուղղված»,- իր հերթին ասում է Ս. Գրիգորյանը:

Սիրիայի հայ համայնքը առանց այդ էլ վատ վիճակում է, բայց Լավրովի այդ հայտարարությունը կարող է նրանց վրեժխնդրության թիրախ դարձնել: Մենք Լիբանանում և արաբական այլ երկրներում ունենք անվնաս համայնքներ, որոնք նույնպես կարող են հայտնվել նրանց թիրախում: Բացի այդ, Ս. Գրիգորյանը կարծում է, որ Ս. Լավրովը նման հայտարարություն անելով, կամ, իսկապես, ՀԱՊԿ անդամ երկրներին Իսլամական պետության դեմ պայքարի գործում ներգրավվելով՝ ցանկանում է միջազգային հարթակներում մեծացնել հենց ՀԱՊԿ-ի դերը։ «ՌԴ-ին ձեռնտու է, իսկ մենք ինչ ենք ստանալու: Իշխանությունները պետք է ճշտեն այս հարցերը»,- եզրափակում է քաղաքագետը:

1in.am