«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է ԱԺ «Ծառուկյան» խմբակցության պատգամավոր, Գյումրիի նախկին քաղաքապետ, նախկին ՀՀԿ-ական Վարդան Ղուկասյանը:
– Պարոն Ղուկասյան, երեկ Գյումրի այցելած Կարեն Կարապետյանին գյումրեցիները հարցրել են, թե որքա՞ն դեռ պետք է ապրեն այս վիճակով, թե ինչպե՞ս կարող են ապրել 18.000 դրամով: Միանո՞ւմ եք գյումրեցիների բողոքին: Արդյոք կառավարությունը բավարար քայլեր անո՞ւմ է Գյումրին այդ վիճակից դուրս բերելու համար:
– Դուք չգիտե՞ք, որ արդեն 29 տարի է՝ հանրապետության սոցիալապես ամենաանապահով խավը գտնվում է Գյումրի քաղաքում: Եվ 18.000 դրամով մարդիկ ինչպե՞ս կարող են ապրել: Դա սարսափելի է: Գյումրիում ամեն երրորդ տանը մարդ չկա, երկրորդ տունն էլ դատարկվում է: Այո՛, շատ գեղեցիկ քաղաք է, 1700 հուշարձան կա քաղաքում: Եվ տուրիզմը, որ ուզում եք զարգացնել… ցավոք սրտի, հիմա տուրիստը գալիս է Երևան, գնում է Գառնի, Գեղարդ, Էջմիածին, Սևան, այդպես սահմանափակվում է, վերջերս էլ ուղարկում եք Ղարաբաղ և շատ լավ եք անում: Բայց ընդհանրապես դուք տուրիստներին ի՞նչ եք ցույց տալիս, երբ Գյումրին ընդհանրապես այդ ցուցակի մեջ չկա ընդգրկված: Տանում եք Ծաղկաձոր, հասկացանք, պետական կառույցների, չինովնիկների ունեցվածքը Ծաղկաձորում և մնացած տեղերում է գտնվում, բայց դա էլ է մաֆիա, դրա համար էլ մենք այս վիճակի մեջ ենք: Այսինքն՝ աշխատատեղերը՝ Արարատյան դաշտավայրում, տուրիզմը՝ Արարատյան դաշտավայրում, բա այստեղի մասին ո՞վ պետք է հոգ տանի: Հուրախություն մեզ՝ վարչապետը լավ է զգում մեր քաղաքում, երեկ էլ ասաց՝ այս ինչ գեղեցիկ քաղաք է, Լոքյանն էլ թող գա այստեղ ապրի: Տա Աստված, որ նախարարներից մի 10-20 հոգի գան այստեղ ապրեն: Դուք էլ կարող եք գաք այստեղ ապրեք: Որ գաք, մեր վիճակն էլ լավ կլինի:
– Ձեր նշած խնդիրների կարգավորման ուղղությամբ կառավարությունն անո՞ւմ է արդյոք բավարար քայլեր:
– Մինչև այսօր ոչ մի կառավարություն պատշաճ մոտեցում չի ցուցաբերել: Այո, բնակարանային շինարարության խնդիրը վերջին 30 տարիների ընթացքում զգում եմ, որ լուծվեց: Հիմա մնացել է երկրաշարժից անօթևանների խնդիր, որը հուրախություն ինձ՝ կամաց-կամանց լուծվում է, չնայած անցել է 30 տարի: Բայց այստեղ պետք է աշխատատեղերի ստեղծում: Պետությունը որդեգրել է մի քաղաքականություն, որ ասում է՝ դե գիտեք ինչ կա, մենք գործարաններ չենք հիմնելու, գործարաններ հիմնելու են անհատները: Բայց մենք այսօր շիրակցի կամ գյումրեցի մեծահարուստ չունենք, որ այստեղ գործարան հիմնի, բա պետությունն այս հարցի վերաբերյալ ի՞նչ պետք է անի, ի՞նչ մոտեցում պետք է ցուցաբերի: Դուք պատկերացնո՞ւմ եք՝ ինչ է նշանակում դա: Այսինքն՝ այսպես դեռ մի 30-40 տարի՞ էլ պետք է մնանք: 1900 թվականին Ալեքսանդրապոլում ավելի շատ աշխատատեղ կար, քան հիմա: Ինչքան կարող ենք ասել…
– Այդ դեպքում ինչպե՞ս պետք է խնդիրը լուծվի, կառավարությո՞ւնը պետք է փոխվի:
– Նախ պետք է մեր վերադաս այրերը հասկանան, որ իրոք այդպես է: Եվ հիմա պետք է իրենք դիվիդենդներ շահեն, որ վաղը ժողովուրդն իրենց ձայն տա: Ես ասում եմ՝ իրոք վատ է վիճակը: Ամենավատ վիճակում այսօր այս քաղաքի ժողովուրդն է, հասկանո՞ւմ եք, մարդ չի մնացել, և եթե ռուսական բազան չլինի այսօր, ընդհանրապես քաղաքը փակել է պետք, Անիի օրն է ընկել քաղաքը, տեր լինել է պետք: Իմ օրոք կառուցածներն էլ հիմա փակում են, որովհետև ելք չկա: Ասում եմ՝ պետք է տեր լինեն:
– Քաղաքի այդ խնդիրները կային նաև Ձեր՝ քաղաքապետ եղած ժամանակ, և փաստորեն Դուք էլ չեք կարողացել լուծում տալ այդ խնդիրներին:
– Իմ ժամանակ, լավ իմացիր, Հայաստանի Հանրապետության (բացառությամբ Երևանի, որ հիմա մեգապոլիս եք սարքել) ամբողջ քաղաքներն ու գյուղերը միասին մասնավորը այդքան շինարարություն չի արել, ինչպես Գյումրի քաղաքում. իմ օրոք 100 միլիարդ դրամից ավելի շինարարություն է իրականացվել միայն մասնավորի կողմից: Եվ դա նրանից չէր, որ գյումրեցիները հարուստ էին, այլ նրանից էր, որ առանց վախերի մարդկանց կողքին կանգնում էի, ասում էի՝ եկեք շենք-շինություն կառուցեք: Եվ հիմա ինչ տեսնում եք քաղաքում, տակը գրված է՝ շինթույլտվություն Վարդան Ղուկասյան: 300 միլիոն դրամը սարքեցի 3 միլիարդ 300 միլիոն, և սա ևս շատ քիչ է այս քաղաքի համար: Եթե միայն 10 միլիարդ դրամ տալիս են Բժշկական համալսարանին՝ արտաբյուջեն էլ հետը, պետբյուջեից 4 միլիարդ գումար է տրվում, միայն Գյումրի քաղաքին երկու միլիարդ գումար է տրվում դոտացիա. 157.000 բնակչության մասին է խոսքը: Այդ քաղաքն ընդհանրապես ի՞նչ պետք է անի, եթե պետական մոտեցում չկա, որ հստակ ասվի՝ այստեղ այսքան աշխատատեղ պետք է ստեղծվի: Այս քաղաքը աղետ է տեսել, և աշխարհում չկա մի երկիր, որտեղ աղետ տեսած քաղաքի հարկերը չկրճատեն և ազատ տնտեսական գոտի չստեղծեն: Երևանի վրա այդքան կենտրոնանալ և այսքան սիրել Երևանը… գյումրեցիները երբ պանելների տակից դուրս էին գալիս, հարցնում էին՝ ծո, խոմ Երևանին բան չի՞ եղել: Մենք սիրում ենք մեր մայրաքաղաքը, բայց ասում ենք՝ եղբայրներ, մեռնում է մեր քաղաքը, եղբայրներ, քույրեր, տեր եղեք, շարժվեք տեղից, ուզում եք առանց Գյումրիի հանրապետություն, տեսեք… Հասկացեք, Երևանում նոր թաղամաս մի կառուցեք, գործարանները բերում դնում եք Երևանի կենտրոնում, անասնապահությունը՝ նույնպես Երևանում:
Շարունակությունը՝ այստեղ:
15:09
14:48
14:35
14:19
14:02
13:42
13:32
13:13
12:44
12:17
11:37
11:35
11:06
10:56
10:35
10:09
09:56
09:42
09:33
09:12
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | |||
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |||
09:56
09:42
09:33
09:02
09:56
09:42
09:34
09:16
09:02
09:52
09:42
09:35
09:16
09:02
09:22
09:14
09:02
09:46
09:31
09:26
09:14
09:01
09:55
09:41
09:30
09:26
09:16
09:02
09:54
09:44
09:32
09:15
09:02
09:56
09:43
09:35
09:02
09:44
09:16
09:02
09:52
09:45
09:33
09:16
09:03
09:55
09:46
09:34
09:17
09:03
