Հայաստանի` օրեցօր վատթարացող տնտեսական վիճակի մասին տեղյակ են բոլորը: Ընդ որում` երկրաչափական պրոգրեսիայով անկում ապրող տնտեսության իրական վիճակի մասին ռեալ պատկերացում ձեռք բերելու համար բնավ էլ անհրաժեշտ չէ տնտեսագիտական վերլուծություններ կարդալ կամ մասնակցել հատուկ գիտական սեմինարների. բավական է ընդամենը փողոց դուրս գալ (հատկապես խոսքը վերաբերում է մարզային բնակավայրերին), որպեսզի պարզ դառնա, որ Հայաստանի տնտեսության զարգացման մասին բոլոր հավաստիացումներն ընդամենը ժողովրդական բանահյուսության ժանրից են, իսկական հեքիաթ` որևիցե կերպ իրականության հետ առնչություն չունեցող:
Իրականում, սակայն, որքան էլ ստեղծված իրավիճակը ոմանք պայմանավորեն արտաքին ներդրումների բացակայությամբ, որքան էլ ոմանք պնդեն, թե Հայաստանում ստեղծված իրավիճակն ուղիղ արտացոլանքն է աշխարհում ընթացող գլոբալ պրոցեսների և այլն, փաստ է, որ մինչ օրս Կառավարությանը չի հաջողվել ապահովել տնտեսության զարգացման համար անհրաժեշտ ամենատարրական բանը` համապատասխան բիզնես միջավայրը: Ընդ որում` խոսքն առաջին հերթին ներքին ներդրումների մասին է, երբ քաղաքացին, իր ձեռքին ունենալով որոշակի գումար, ամեն կերպ խուսափում է այն սեփական երկրում ներդնելուց, շրջանառելուց ու համապատասխան գումար ստանալուց: Ասվածի մասշտաբայնությունը, թերևս, է՛լ ավելի նկատելի է դառնում, երբ հաշվի ես առնում այն, որ ըստ վերջին տվյալների` Հայաստանի բանկերում ավանդների տեսքով մոտ 1.5 մլրդ դոլար գումար է պահվում, ինչը, բնականաբար, Հայաստանի նման երկրի համար բավական զգալի գումար է:
Հարց է առաջանում` ինչո՞ւ են քաղաքացիները նախընտրում իրենց գումարները «քնեցնել» բանկերում այն պարագայում, երբ կարող էին դրանք ներդնել տնտեսության մեջ: Չհաշված մեր երկրին բնորոշ միանգամայն օբյեկտիվ խոչընդոտները (բնակչության թվի ու եկամուտների կտրուկ նվազում հատկապես վերջին տարիներին և այլն), հիմնական խնդիրը,թերևս, վաղվա օրվա նկատմամբ վստահության պակասը պետք է համարել: Մարդիկ վստահ չեն այն հարցում, թե այսօր տնտեսության այս կամ այն ոլորտում իրենց ներդրած գումարները կկորչե՞ն, թե՞ եկամուտ կապահովեն, չգիտեն` վաղն իրենց, երկրին ի՞նչ է սպասվում, չգիտեն այսօր գործող խաղի կանոնները արդյոք տարիներ հետո ևս արդիական կլինե՞ն,թե՞ ոչ:
Խոչընդոտները թվարկել երկար կարելի է, իհարկե, բայց այն փաստը, որ երկրում փաստացի գումար կա, որը սակայն տնտեսության որևիցե սեկտորում չի ներդրվում, հայրենի կառավարությանը պետք է լրջագույն մտորումների տեղիք տա: Մարդիկ, փաստացի, նախընտրում են ունենալ ցածր, բայց համեմատաբար կայուն եկամուտ, քան դիմել ռիսկի ու կանգնել փաստի առաջ:
Անկայուն մթնոլորտն ու շատերի համար դեռևս անհասկանալի խաղի կանոնները շատ ավելի բացասական հետևանքների էլ են հանգեցնում (կապիտալի արտահոսք և այլն), ու այն, որ նման տեմպերով շարժվելու դեպքում ոչ մի լավ բան ակնկալել չի լինելու, այլևս բոլորին հասկանալի է ու պարզ: Այնպես որ` թո՛ղ որքան ուզում են միլիարդավոր դոլարների հասնող ներդրումների մասին խոսեն. ներդրումներ ակնկալելուց կամ դրանք Հայաստան բերելուց առաջ նախ լավ կլիներ համապատասխան միջավայր ապահովեին ու հետո միայն համապատասխան պրոպագանդա ծավալեին Հայաստանում կամ դրա սահմաններից դուրս: Եթե կա միջավայր, ապա առանց այդ էժանագին պրոպոգանդայի էլ կապիտալը կհոսի Հայաստան: Կարող եք չկասկածել…
Դավիթ ԲԱԲԱՆՈՎ
lurer.com
12:38
12:12
12:03
11:45
11:23
11:09
10:46
10:25
10:09
09:56
09:45
09:33
09:16
09:02
18:02
17:45
17:25
17:05
16:45
16:23
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | ||||||
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
09:56
09:45
09:33
09:16
09:02
09:55
09:26
09:12
09:01
09:55
09:46
09:32
09:15
09:02
09:55
09:45
09:32
09:15
09:01
09:56
09:46
09:33
09:24
09:17
09:01
09:46
09:35
09:22
09:12
09:00
09:56
09:43
09:32
09:15
09:01
10:01
09:46
09:36
09:26
09:13
09:01
09:45
09:33
09:17
09:01
09:19
09:01
09:36
09:28
09:55
