Խորենացի փողոցում նախօրեին պատ կազմած ոստիկաններից մեկին գրկած աղջկա լուսանկարը Ֆեյսբուքի հայկական տիրույթում էմոցիաների մեծ տարափ առաջացրեց: Քչերը կարողացան անտարբեր անցել «Հետք» պարբերականի լուսանկարիչ Նարեկ Ալեքսանյանի ֆիքսած կադրի կողքով:
Մեդիամաքսը որոշեց գտնել օրվա հերոսուհուն եւ պարզել, թե ինչ է կատարվել կադրից այն կողմ:
Լուսանկարում ծննդով Թեհրանից Արինե Սուքիասյանն է, ով Երեւան բնակության է տեղափոխվել 20 տարի առաջ: Մասնագիտությամբ ճարտարապետ Արինեն նաեւ սիրողական դերասանական գործով է զբաղվում:
Նա պատմել է, որ միշտ մասնակցում է քաղաքացիական շարժումներին, որովհետեւ կարծում է, որ հասարակությունը պիտի թիկունք թիկունքի կանգնած լինի:
«Այս անգամ էլ առաջին օրից մասնակցում եմ: Ես ընդամենը քաղաքացի եմ, մարդ, ում երկրում, ում տան մեջ հիմա խառնաշփոթ է եւ ուղղակի չեմ կարող պատկերացնել, որ իմ ներկայությամբ կարող են իրար հետ կռիվ անել: Դա նույնն է, որ տանը վիճենք մեր հարազատների հետ եւ իրար վրա զենք բարձրացնենք: Պիտի երկուսին էլ լսենք, ոչ թե ծեծելով, ջարդելով հարցերը լուծենք»,- Մեդիամաքսին ասել է նա:
«Մենք կանգնած էինք Խորենացի փողոցում՝ այսպես կոչված առաջին գծում: Ոստիկանները շարքով կանգնած էին, երկրորդ խումբը եկավ: Մենք ավելի մոտ կարողացանք առաջանալ: Ես ու ընկերուհիս խոսում էինք իրենց հետ: Սկսեցի ոստիկանների աչքերի մեջ նայելով` հերթով հարցնել. «Հիմա որ քեզ հրամայեն, ինձ վրա կկրակե՞ս, դու կկրակե՞ս, իսկ դու կկրակե՞ս»: Մինչ այդ տղայի հենց դիմաց կկանգնեի ու կհարցնեի, նայեցի դեմքին, միանգամից գոռաց. «Չէ, ես չեմ կրակի»: Չեմ կարող բացատրել, թե այդ պահին ինչ զգացի: Զգացմունքային մարդ չեմ, բայց բավական զգայուն եմ նման պահերին: Երբ գոռաց` «չեմ կրակի», քար լռություն եղավ մի քանի վայրկյան, բոլորը սառեցին: Նայեցի իրեն, նորից հարցրեցի, նորից ասաց, որ չի կրակելու, անկախ ինձանից վազեցի եւ գրկեցի նրան: Այնքան ինքնաբերաբար ստացվեց այդ պահը: Ինքն էլ ինձ մի ձեռքով գրկեց, քանի որ ազատ չէին ձեռքերը, իրենք շղթա կազմած էին կանգնած: Մի քանի վայրկյան լռությունից հետո մարդիկ սկսեցին ծափահարել: Իրենց ղեկավարներն էլ ոչինչ չասացին: Երբ երկրորդ անգամ գրկեցի նրան, երեւի այդ ընթացքում են արել լուսանկարը: Ես զուտ պահի զգացմունքային դաշտի տակ էի, նույնիսկ չէի հասկանում` ինչ է կատարվում: Միայն հետո էի հիշում, թե ինչպես եղավ»:
Նա նշել է, որ դեմ է ատելությանը եւ ոստիկաններից ոչ մեկին չի ատում.
«Երեկոյան տեսա, որ այդ ոստիկանն ինձ ավելացրել է «Ֆեյսբուք»-ի իր ընկերներում: Ես հիմա նաեւ նրա անունը գիտեմ, ինչպե՞ս կարող եմ ատել նրան: Եթե իրենց տեսնեք, հնարավոր չի ատել: Նրանք նախանձելի վիճակում չեն: Ես որեւէ կոչ չեմ անում, պարզապես ասում եմ, որ մենք բոլորս պետք է արթնանանք: Մենք պետք է գիտակցենք, որ մեր ազգի համար այնպիսի ժամանակներ ենք ապրում, որ իրավունք չունենք իրար չսիրել: Ես հանդուրժել բառը չեմ գործածում: Մենք պետք է սիրել սովորենք, սիրելը աշխատանք է, պետք է սովորենք այդ աշխատանքն անել: Իսկ հանդուրժելու հիմքում հենց սիրելն է: Մենք սիրում ենք մեր եղբորը, ծնողներին եւ, այդպիսով, հանդուրժում ենք նրանց ու նրանց քայլերը, անկախ այն բանից` դրանք մեզ դուր գալի՞ս են, թե՞ ոչ: Մեր ազգը սովոր է ինքնապաշտպանվել: Մենք փորձում ենք ընկերներ հավաքել, բայց սիրելու փոխարեն դիմացինի մեջ նախ թշնամի ենք փնտրում: Եթե թշնամի չեղավ, ուրեմն կարելի է ընկեր համարել: Ոչ, դա սխալ է, նախ պետք է սիրել, որպեսզի կարողանանք ճանաչել մարդուն ու հասկանալ` նա թշնամի՞ է, թե՞ ոչ: Ժամանակն է արթնանալու, այս վիճակից դուրս գալու, հերիք է թշնամի տեսնել ամեն մարդու եւ իրադարձության մեջ»:
23:41
23:27
23:08
17:19
17:02
16:44
16:28
16:10
15:28
15:12
14:45
14:24
14:07
12:55
12:33
12:18
12:09
11:24
11:09
10:45
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | 3 | 4 | ||||
| 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | ||
09:19
09:02
09:49
09:34
09:18
09:03
09:55
09:42
09:35
09:17
09:02
09:45
09:35
09:27
09:09
09:53
09:45
09:36
09:28
09:15
09:02
10:02
09:52
09:44
09:35
09:17
09:02
09:55
09:44
09:33
09:23
09:03
09:56
09:45
09:33
09:16
09:02
09:45
09:36
09:29
09:14
09:02
09:46
09:44
09:35
09:29
09:16
09:02
09:58
09:47
