«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է քաղաքագետ Լևոն Շիրինյանը։
– Պարոն Շիրինյան, առաջին հերթին հետաքրքիր է, թե ինչպե՞ս եք գնահատում երկրում ստեղծված իրավիճակը։
– Փակուղային։ Փակուղային այն իմաստով, որ հուլիսի 17-ի ապստամբության նախաձեռնողներն իրենց առաջարկներն ունեն, իսկ իշխանությունը երկարատև լռությունից հետո խոսեց և առաջարկությունների վերաբերյալ ոչինչ չասաց։ Այստեղ դիալոգ ոնց որ թե չստացվեց։ Մինչդեռ այսօր Հայաստանի անվտանգության համար կարևորագույն հարցը երկխոսությունն է։ Երկխոսություն կոնկրետ ապստամբության ներկայացուցիչների և նախագահի կամ նրա ներկայացուցչի։
– Բայց մենք տեսանք, որ երկխոսության առաջին փորձը, կարծեք թե ձախողվեց։ Որքանո՞վ եք հավանական համարում երկխոսության երկրորդ փորձը։
– Քանի որ իրավիճակը փակուղային է, հավասարակշռություն է առաջացել՝ իշխանությունն ակնհայտորեն չի ուզում գնալ երկխոսության, իսկ «Սասնա ծռերը» քննարկում են ուզում։ Հետևաբար ինչ եղել չի եղել, այդ երկխոսությունը պարտադիր է։ Եթե նախամարդ Ալիևի հետ հանդիպում միշտ լինում է, ապա իրար հետ հանդիպել, երկխոսել պետք է որ հնարավոր լինի։ Արյունահեղություն չպետք է լինի։ Քաղաքականությունը պարտադիր պայման ունի՝ կոնսենսուս կամ փոխհամաձայնություն։ Իսկ փոխհամաձայնություն առաջանում է կոմպրոմիսներից կամ փոխզիջումներից։
– Պարոն Շիրինյան, Վարուժան Ավետիսյանը որպես վստահելի մարդ Ձեր անունն էր նշել։ Դուք պատրա՞ստ եք երկխոսության երկրորդ փուլի վերսկսման պարագայում ստանձնել միջնորդի դեր։
– Ես արդեն ասացի՝ կարծում եմ, որ երկխոսությունը պետք է լինի ուղիղ՝ իշխանության ներկայացուցչի և «Սասնա ծռերի» միջև։ Ցանկացած վստահելի մարդ, ինչպես ստացվեց Վիտալի Բալասանյանի պարագայում, ապա տեսնում ենք, որ դա չի ստացվում։ Ես ինձ նույնպես այդ դերակատարության մեջ չեմ պատկերացնում։ Ես լավ բանակցող չեմ։ Ուղիղ հանդիպումից լավ բան չկա։ Միջնորդները երբեմն կարող են խառնակչությամբ զբաղվել, իրենց անձնական հարցերը լուծեն ստեղծված վիճակում։ Այնպես որ՝ երկխոսություն և ուրիշ ոչինչ։ Իրար հետ պետք է նստեն և խոսեն։
– Բայց Դուք իշխանության մոտ տեսնո՞ւմ եք այդ երկխոսության ցանկությունը։
– Այո, տեսնում եմ և նրանք կգնան երկխոսության, բա ի՞նչ պետք է անի։ Արյունահեղությո՞ւն կանի։
– Մարտի մեկի նախադեպ ունենք մենք։
– Մարտի մեկին զինված ընդդիմութուն չկար։ Իսկ սա կազմակերպված զինված ապստամբություն է։ Այսպիսի դեպք եղել է միայն Կուբայում 1953 թվականին և ուրիշ ոչ մի տեղ։ Մեկ էլ 1921 թվականի փետրվարի ութին Հայաստանում, երբ ազգային ուժերը իշխանությունը բոլշևիկներից հետ վերցրեցին։ Մարտի մեկ չի լինելու նորից։ Իրավիճակը տարբեր է։ Իսկ հիմա առավել վտանգավոր է իրավիճակի ձգձգումը, քանի որ ինչքան ձգվեց, այնքան ըմբոստության ալիքը կտարածվի հանրապետության տարածքով մեկ։ Տղաների ասածը այն է, որ երկրում պետք է տարածվի կարգուկանոն և որևէ տարածք չպետք է հանձնվի։ Սա կարելի է ասել՝ Նժդեհյան պատգամ է։ Կարծում եմ, որ Նժդեհը այս երկխոսությունը կօրհներ։
– Պարոն Շիրինյան, Դուք այս ամենում արտաքին որևէ հետք տեսնո՞ւմ եք։
– Ոչ։ Օբյեկտիվ հանգամանքները ծնեցին այս վիճակը։ Իսկ հարցը ավելի սրվեց, երբ Ռուսաստանի՝ Արցախի հարցում կարգավորում կոչվածը, երբ ակտիվացվեց տարածքները Ադրբեջանին վերադարձնելու թեման։ Սա ուղիղ չէ ասվում, բայց դա է հիմքում։ Պատերազմն էլ հենց դրա համար եղավ։
– Եվ վերջում, կուզենայի իմանալ ստեղծված իրավիճակը կարո՞ղ է որևէ ազդեցություն ունենալ Ղարաբաղյան խնդրի կարգավորման վրա։
– Հիմա ոչ։ Բայց եթե վիճակը խորանա, թեժանա, ապա դրանից երկիրը կթուլանա, պետականության փլուզում կարող է լինել, որը, իհարկե, իր հետևանքն ու ազդեցությունը կունենա Ղարաբաղի հարցի կարգավորման վրա։ Դրա համար կրկնում եմ՝ բացառելով արյունահեղությունը գնալ երկխոսության և ոչ մի պարագայում չխափել իրար։
23:41
23:27
23:08
17:19
17:02
16:44
16:28
16:10
15:28
15:12
14:45
14:24
14:07
12:55
12:33
12:18
12:09
11:24
11:09
10:45
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | 3 | 4 | ||||
| 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | ||
09:19
09:02
09:49
09:34
09:18
09:03
09:55
09:42
09:35
09:17
09:02
09:45
09:35
09:27
09:09
09:53
09:45
09:36
09:28
09:15
09:02
10:02
09:52
09:44
09:35
09:17
09:02
09:55
09:44
09:33
09:23
09:03
09:56
09:45
09:33
09:16
09:02
09:45
09:36
09:29
09:14
09:02
09:46
09:44
09:35
09:29
09:16
09:02
09:58
09:47
