Քննադատությունը շատ ժամանակ կարող է հսկայական ազդեցություն ունենալ տվյալ երևույթի հաջող ընթացքն ապահովելու գործում: Խոսքը, սակայն, քննադատության մասին է, այլ ոչ թե դրա անվան տակ հասարակությանը մատուցված բամբասանքի, ցեխ շպրտելու և բանսարկության մասին, որն իր չափաքանակն հատելու պարագայում դառնում է անտանելի ու վերածվում է խեղկատակության:
Վերոնշյալ երևույթին հաճախակի կարելի է ականատես լինել հայ իրականության մեջ, սակայն վերջին շրջանում դրա թագն ու պսակն անընդհատ իր վրա փորձում է կրել Արա Պապյանը:
Հայկական արդի գրանտակերության համահիմնադիրներից` Արա Պապյանը, անկեղծ ասած, ժամանակին լուրջ քաղաքագետի և վերլուծաբանի տպավորություն էր թողնում, ով, թվում էր, թե փորձում էր իր գիտելիքները ծառայեցնել հայ ժողովրդին ու Հայաստանին, սակայն տարիների ընթացքում, նրա գործունեությունն ավելի ու ավելի էժան տպավորություն սկսեց թողնել, որից էլ պարզ դարձավ, որ Պապյանի նախաձեռնությունների շարժիչ ուժն ամենևին էլ ազգասիրությունը չէ, այլ պարզ հաշվարկի արդյունքը` արևմտամոլությունն ու լիուլի գրանտները:
Նա ժամանակին երկար տարիներ աշխատել է ՀՀ ԱԳՆ համակարգում, զբաղեցրել է մի շարք պաշտոններ, ընդհուպ մինչև Կանադայում ՀՀ դեսպան: Նա այդ ընթացքում անտրտունջ աշխատում էր իր կոլեկտիվում` անձայն և հանդարտ: Բայց, երբ 2006 թվականին նրան հայտնեցին իր հեռանալու փաստի մասին, նա այդ իսկ օրվանից սկսած հնարավոր ու անհնար բոլոր տարբերակներով ցեխ է շպրտում իր նախկին աշխատակիցների, գործընկերների, ընկերների և ի վերջո մի կառույցի վրա, որտեղ նա, առհասարակ, կայացավ որպես մարդ ու մասնագետ: Նրա այս վարքը, մեղմ ասած, անընդունելի է, քանզի մի տեղ, որտեղ մարդ աշխատում էր բազում տարիներ ոչ մի թերություն չէր բարձրաձայնում, հենց հեռացրեցին այդ կառույցից, սկսեց տեսնել այդ թերությունները և բարձրաձայնել դրանք:
Ինչ վերաբերում է նրա այժմյա գործունեությանը, ապա ինչպես նշեցինք վերը, այն դարձել չափից դուրս էժան, քանզի իր վրա կրում է էժանագին քարոզի պիտակը, որը շատ դեպքերում հատում է շանտաժի, բանսարկության և այլ արատավոր երևույթների սահմանը: Դրա լավագույն ապացույցը դարձավ ապրիլյան դեպքերը և դրանց հաջորդող ժամանակահտվածը, երբ Պապյանը և պապյանակններն ամեն գնով ապատեղեկատվություն էին գցում ժողովրդի մեջ, որ ՀՀ-ն պատրաստվում է հողերը տալ, որ ամեն ինչ որոշված է, նույնիսկ նշում էին կոնկրետ օրեր, թե երբ պետք տրվեին տարածքները: Բայց, Փառք ԱՍՏԾՈ, ոչինչ չի տրվել և ամենից զատ, սա ծառայեց նաև լակմուսի թուղթ պապյանակնների համար, քանզի ևս մեկ անգամ պատռեց նրանց դիմակները` ցույց տալով նրանց իրական դեմքն ու առաքելությունն այս կյանքում: Նրանք ամեն գնով փորձում էին այդ խառը ժամանակահատվածում այդ տարածքների հանձնման թեզը առաջ տանել, որը կարող էր ունենալ ամենաանցանկալի սցենարները, քանի որ, կարող էր այդ լարված իրավիճակում լարվածության նոր ալիք բարձրացնել ժողովրդի շրջանում ու վերածվել խուճապի, որի պարագայում դժվար է պատկերացնել, թե Հայաստանում ինչ իրավիճակ կարելի էր ակնակալել:
Պապյանական գործելաոճի անաբաժանելի մաս կարելի է համարել նաև նրա ընդգծված հակառուսականությունը, որն այն աստիճանի է մեծացել վերջին շրջանում, որ անտանելի է դառնում շատ ժամանակ, իսկ խորհրդային ամեն ինչի մերժումը նրա կողմից, նույնիսկ հանճարեղ Բաղրամյանին և այլոց, ավելի ծիծաղելի են դարձնում գրանտներից արբած Պապյանի քայլերը:
18:43
18:35
18:30
18:23
18:11
17:46
17:33
17:13
16:55
16:36
16:23
16:06
15:52
15:35
15:17
15:08
14:56
14:43
14:29
14:13
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | 3 | |||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | ||
09:44
09:35
09:25
09:17
09:02
09:56
09:45
09:37
09:26
09:17
09:02
09:53
09:38
09:27
09:13
09:02
09:58
09:45
09:35
09:27
09:13
09:04
09:59
09:46
09:37
09:25
09:14
09:02
09:56
09:45
09:36
09:23
09:09
09:56
09:42
09:25
09:13
09:02
09:58
09:44
09:36
09:27
09:13
09:02
09:45
09:36
09:25
09:16
09:02
09:58
