«...«Հանճար լինելուց առաջ եւ լինելու համար պետք է նախ մարդ լինել»,- ասել է Պարույր Սեւակը, իսկ նա ու Գուրգեն Մահարին մեծ ու անվանի գրողներ լինելուց առաջ՝ ազնիվ ու հարազատ ընկերներ էին, ովքեր հոգ էին տանում միմյանց մասին: «Կեսգիշեր է, բայց աքաղաղներն անգամ գիտեն, որ լուսաբացը հեռու չէ: Իսկ ես մարդ տեղովս հուսահատվել եմ...»: Գուրգեն Մահարին թեեւ աքսորից հետո կորցրել էր առողջությունն ու հույսը, բայց միեւնույն ժամանակ մխիթարվում էր իր հարազատներով: Այն փաստը, որ Գուրգեն Մահարին վատառողջ էր, շատ էր անհանգստացնում Սեւակին: Նա յուրաքանչյուր շաբաթվա վերջ այցելում էր սիրելի ընկերոջը՝ երբեք չմոռանալով վարդերի փունջը, իսկ ահա շաբաթվա նորություններով թերթերն ու ամսագրերը պարտադիր էին: Նրանք զրուցում էին ժամերով, եւ Մահարին վերջապես ժպտում էր, կատակում: Գուրգեն Մահարուն անհանգստացնում էր ընկերոջ անդադար ծխախոտ օգտագործելը, անգամ բարկանում էր, նեղանում, բայց Պարույր Սեւակն անդրդվելի էր: Այն իր մուսան էր համարում...
Չնայած ժամանակաշրջանի վայրիվերումները թափանցեցին նաեւ գրականություն, ինչն իր հետեւանքը թողեց երկու հանճարի նվիրական բարեկամության վրա, սակայն սրտալի նամակներն ու հիշողությունները փաստում են, որ այս ընկերությունը եղել է մի ամբողջ քնարերգություն…
…1969 թվականի հունիսի 17-ին Գուրգեն Մահարին կնքեց իր մահկանացուն, երկու տարի անց, նույն օրը, չարաբաստիկ ավտովթարից վախճանվեց Պարույր Սեւակը...»:
Նյութն ամբողջությամբ կարդացեք թերթի այսօրվա համարում:
22:17
22:13
21:34
20:17
20:02
19:46
19:23
19:08
18:43
18:35
18:30
18:23
18:11
17:46
17:33
17:13
16:55
16:36
16:23
16:06
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | 3 | |||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | ||
09:44
09:35
09:25
09:17
09:02
09:56
09:45
09:37
09:26
09:17
09:02
09:53
09:38
09:27
09:13
09:02
09:58
09:45
09:35
09:27
09:13
09:04
09:59
09:46
09:37
09:25
09:14
09:02
09:56
09:45
09:36
09:23
09:09
09:56
09:42
09:25
09:13
09:02
09:58
09:44
09:36
09:27
09:13
09:02
09:45
09:36
09:25
09:16
09:02
09:58
