«Ժամանակ» թերթը գրում է. «Հայաստանն այսօր պատերազմից դուրս եկած պետություն է, թեեւ դե յուրե այն չի հասել Հայաստանի սահմայն, սակայն Արցախը հայաստան է եւ պատերազմը եղել է Հայաստանի դեմ:
Ընդ որում, նույնիսկ դժվար է ասել, դուրս եկել ենք պատերազմից, թե ընդամենը դադարեցվել է այն ժամանակավորապես: Բայց առավել եւս այդ պարագայում, Հայաստանը պետք է ապրի համապատասխան ռեժիմով: Ի՞նչ է դա ենթադրում: Այսօր միայն ծույլերը չեն խոսում պատերազմից դաս քաղելու եւ վերափոխվելու հրամայականի մասին: Բայց եթե մենք փորձենք հետեւել քառօրյա պատերազմին հաջորդած օրերի անցուդարձին, ապա կարող ենք արձանագրել, որ Հայաստանն ավելի շատ սկսել է ապրել հենց բանահյուսությամբ, քան բանականությամբ: Որովհետեւ բանականության դեպքում՝ արդեն մենք պետք է քառօրյա պատերազմից մի քանի օր անց դեռ ոչ թե խոսեինք փոփոխությունների անհրաժեշտության մասին, այլ առնվազն սկսած լինեինք փոփոխությունների կոնկրետ գաղափարական ու ծրագրային մրցակցությունը հասարակական-քաղաքական կյանքում, իհարկե՝ պետական անվտանգության եւ զարգացման թիվ մեկ պատասխանատու իշխանության նախաձեռնությամբ:
Մենք պետք է այսօր քննարկեինք քայլեր, առաջարկներ, գաղափարներ փոփոխության կապակցությամբ, մինչդեռ շարունակում ենք խոսել, որ պետք է փոխվել: Շարունակում ենք, որովհետեւ իշխանությանը պետք է, որ խոսենք, ոչ թե փոխվենք:
Հայաստանում փոփոխությունն իշխող համակարգի մահն է, դրա համար համակարգն ամեն ինչ արել ու անելու է, որպեսզի հասարակությունն առավելապես խոսի, որպեսզի հետպատերազմյան կամ հրադադարի դիսկուրսները հիմնականում ընթանան բանահյուսության ժանրում: Բանականությունն իշխող համակարգի թշնամին է:
Այսօր ՀՀ խորհրդարանում պետք է արդեն կուտակած լինեին օրենսդրական մի շարք նախագծեր, որոնք կտրականապես պետք է փոխեին ՀՀ տնտեսական հարաբերությունները, ուղղված լինեին մոնոպոլիաների եւ օլիգոպոլիաների ապամոնտաժմանը, հասարակական ստեղծագործական ներուժի համար բացեին լայնարձակ ճանապարհներ:: ՀՀ իշխանությունն այսօր պետք է ուղղակի հեղափոխություն սկսած լիներ, որովհետեւ ստացել է ամենաթանկը՝ հասարակության քվեն:
Բոլորովին միտված չենք կարծելու, որ պատերազմի վտանգի դեմ հասարակական համախմբումը դա համախմբում էր իշխանությունների շուրջ, վստահություն էր իշխանություններին: Բոլորովին: Սակայն պետք է ընդունել, որ ենթատեքստում, ակամայից, ենթագիտակցորեն, դա այդպես էր: Այսինքն՝ դուրս գալով պետությունը պաշտպանելու, Հայաստանի հասարակությունը նոր հնարավորություն է տվել իշխանություններին, անուղղակի քվե, քարտ-բլանշ է տվել, համաներում է արել իշխանությունների հասցեին եւ թեեւ դա անուղղակի է, բայց ամեն ինչ կարող է ուղիղ իմաստ ստանալ, եթե իշխանությունն ընդառաջ գնա հասարակական այդ պոռթկումին»:
Առավել մանրամասն՝ թերթի այսօրվա համարում
18:26
18:04
17:52
17:45
17:43
17:36
17:26
17:12
17:03
16:39
16:15
15:54
15:44
15:36
15:15
14:45
14:21
14:03
11:45
11:32
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | |
| 29 | 30 | ||||||
09:55
09:46
09:34
09:17
09:03
09:55
09:44
09:32
09:15
09:02
09:52
09:44
09:33
09:14
09:02
09:52
09:44
09:32
09:15
09:01
09:46
09:33
09:16
09:02
09:42
09:32
09:14
09:01
09:35
09:17
09:01
09:56
09:44
09:36
09:25
09:14
09:02
09:44
09:33
09:15
09:01
09:56
09:49
09:36
09:31
09:15
09:02
09:45
09:36
09:27
